Leef uit jou Doop: 1.2 ‘n Nuwe Tyd

Leef uit jou Doop: ‘n Nuwe Tyd – Adrio König

1.2 ’n Nuwe tyd

Maar Goddank, ons leef in ’n nuwe tyd met nuwe verhoudings. Hoe het dit gekom? Die Pinksterkerke het al hoe meer aanvaarbaar geword, en ’n deel van die NG Kerk het ’n vernuwing ondergaan. Nuwe tye vra nuwe benaderings

Dit sal beter wees om van nou af net na die NG Kerk te verwys, aangesien die vernuwing nie so sterk in die ander twee “Afrikaanse kerke” na vore gekom het nie. Maar ek het nie twyfel dat die houdings ook dáár sagter geword het nie.

Die groot Pinksterkerke het geleidelik sosiaal en kerklik-teologies aanvaarbaarder geword. Hulle teologiese opleiding het akademies op ’n hoër vlak gekom, hulle eredienste en kerkorganisasie het “kerkliker” geword, en hulle het ryker geword. (En of ’n mens nou daarvan hou of nie, geld het vir die Afrikaanse gemeenskap baie waarde gehad, en dit het ook nou nog nie verander nie.) Met respek gesê, die pastore wat ek vandag ken, ry nie meer met fietse nie. Hierdie “verkerkliking” van die AGS is waarskynlik selfs die hoofrede waarom die Pinkster Protestante Kerk van hulle weggebreek het om

die “ou AGS” voort te sit.

Die opkoms van die Charismatiese beweging sedert die vroeë sestigerjare het die toneel in baie opsigte nog verder verander. Saam met hulle het die Pinksterkerke toegang tot die radio gekry. Die Charismate het selfs hulle eie radio- en TV-dienste. Veral in die tagtigerjare het daar toenadering tussen die NG Kerk aan die een kant, en die AGS en sekere Charismatiese leiers aan die ander kant gekom. Dit het gebeur onder die inisiatief van sekere kerkleiers soos Johan Heyns en Isak Burger, maar ook deur die vernuwing in die NG Kerk self.

Hierdie vernuwing was eintlik ’n oplewing van die ou Evangeliese tradisie in die NG Kerk wat ons ken uit: Andrew Murray, Pinksterbidure, Halleluja-liedere, CSV, sendingywer. Gedurende die sestiger- en sewentigerjare is dit doelbewus deur die NG kerkleiding doodgewurg. Maar in die tagtigerjare het dit geleidelik al sterker geword en vorm dit vandag die grootste gemeentes in die NG Kerk, en bruis van entoesiasme. Dit word soms ’n Charismatiese beweging in die NG Kerk genoem, maar dis maar net ’n misverstand. Daar is inderdaad beperkte Pinkster- en Charismatiese invloede in die beweging soos

die “Praise and Worship”-liedereskat en die orkes. Maar dít op sigself maak nog nie ’n beweging Charismaties nie.

Die liedereskat is intussen met algemene gospel-liedere aangevul. En byna vanselfsprekend het daar toenadering tussen leiers in hierdie vernuwing en Charismatiese leiers ontwikkel, soos Dirkie van der Spuy en Ed Roebert.

En die doop? Net soos die Pinksterkerke het die grootste deel van die Charismatiese beweging die kinderdoop verwerp. Maar as die Pinksterkerke die NG lidmate by die duisende gewerf het, het die Charismatiese beweging dit met tienduisende gedoen. En dit het invloedryke figure in die samelewing ingesluit. Dit het skielik “respektabel” geword om Charismaties te wees – en dus ook om oorgedoop te word.

Intussen het die fel reaksie teen die oordoop in die NG Kerk versag. Die Algemene Sinode het in die negentigerjare die skerp optrede teen “oorgedoopte” lidmate vervang met ’n baie sagter benadering. In plaas daarvan dat hulle hulle sonde moes bely om weer aanvaarbaar te word, is

oorgedoopte lidmate nou amptelik net beskou as lidmate wat ekstra aandag van die kerkraad moes kry om hulle te help om te besef dat hulle tweede doop onnodig was.

In die vernuwing in die NG Kerk het dit beteken dat daar prakties geen onderskeid gemaak word tussen oorgedoopte en “gewone” lidmate nie. Trouens daar loop geloofwaardige stories rond van vernuwings-predikante wat eenvoudig hulle lidmate wat ’n tweede doop wil hê, aangeraai het om daarvoor na ’n “aanvaarbare” pastoor te gaan.

Intussen gaan al meer stemme in die NG Kerk op dat daar op een of ander manier voorsiening gemaak moet word vir ’n tweede doop. En hierdie stemme sal waarskynlik al sterker word (hoofstuk 8).

Vir meer inligting oor CUM, besoek gerus hulle webblad by www.cumuitgewers.co.za

Skrywer: Prof Adrio König