Jongmense verlaat die kerk – Hoekom?

We are more concerned about looking stupid (a fear of people) than we are about acting sinfully (fear of the Lord). —Ed Welch

Jongmense verlaat die kerk – Hoekom?

Jim West is nou ‘n man wat reguit praat. Hy lewer soos volg kommentaar op ‘n onlangse artikel waarin tien redes genoem word waarom mense – veral jongmense – die kerk verlaat. Hy glo daar is net een rede – en baie verskonings. Die rede is omdat hulle nooit werklik deel van die gemeente was nie.

Hy sê dat alle verskonings net pogings is om hulle persoonlike verantwoordelikheid te ontduik. Hulle verlaat die kerk omdat iets anders hulle aandag afgetrek het.

 Hy verwys dan na 1 Johannes 2:19: Hulle het wel uit ons geledere voortgekom, maar niemand van hulle was ooit werklik een van ons nie, want as hulle werklik van ons was, sou hulle by ons gebly het. Dit moes duidelik word dat geeneen van hulle werklik een van ons is nie. Dan maak hy ‘n baie sterk stelling: When a generation is raised on pizza parties and events and games and outings and trips and that’s the entire extent of their exposure to discipleship it isn’t discipleship to which they are exposed. It’s self-involvement.

 Hy sê die kerk behandel lidmate asof hulle die middelpunt van die gemeente is – die doel van die gemeente en die rede waarom die gemeente bestaan. Dit is dus logies dat hulle die gemeente sal verlaat as iets anders hulle aandag trek. As die gemeente reguit verklaar dat God die Here is en dat ons sy dienaars is, kan ons dissipels maak. Jesus se opdrag aan die kerk is om dissipels te maak – nie mense wat net eredienste bywoon nie.

 Die groot vraag volgens hom is: Wat verloor die gemeente as dit lidmate verloor wat nie bereid is om tyd, energie en liefde vir bediening te gee nie. Al wat hulle verlang is om bedien te word. Antwoord op die vraag: die gemeente verloor bitter min. As hulle volwasse word, sal hulle terugkeer. As hulle nie terugkeer nie, was hulle nooit werklik deel van die liggaam van Jesus Christus nie. Plastiese chirurgie kan hulle nie verander in iets wat hulle nie is nie.

 My eerste reaksie was dat hy darem baie uitgesproke is – nou nie iets wat ek by ‘n Christen sou verwag nie. Maar is dit nie dalk tyd vir die gemeente om ‘n slag reguit te praat nie?