Die Oorsprong van sonde

Die Oorsprong van sonde – Francois Malan

Piet vra:

Antwoord

Prof Francois Malan antwoord:

Genesis 1:10,17,21,25,31 sê dat alles wat God gemaak het, goed is, dat dit baie goed is.

Van ‘n vrou wat heeltemal verswak en krom getrek was het Jesus gesê dat sy deur die Satan gebind is, en Hy het haar van haar gebrek verlos met ‘n woord (Lukas 13:12,16). Petrus vertel vir Kornelius en die gemeente in sy huis dat Jesus in die Joodse land rondgegaan het en almal gesond gemaak het wat in die mag van die duiwel was (Hand. 10:38). Jesus sê die duiwel was van die begin af ‘n moordenaar (Joh 8:44).

Siekte is nie ‘n skepping van God nie, maar het as gevolg van die die mens se ongehoorsaamheid en sonde oor die mens gekom, soos ook die dood.  Dit beteken egter nie dat ‘n bepaalde persoon se siekte die gevolg is van sy sonde, soos die dissipels gedink het nie (Johannes 9:1), maar omdat ons in ‘n gebroke en gevalle sondige wêreld lewe. Soms is siekte wel die gevolg van ‘n spesifieke lewensstyl (bv. van onmatigheid, ontug, roekeloosheid – vgl. 1 Kor 11: 27-30 vir die rykes wat die armes verneder het deur nie saam het hulle te wil nagmaal gebruik nie 1 Kor 11:20-22). Maar soms is dit waarlik vrome persone wat siek is en soms lank ly. So het Paulus ‘n doring in die vlees gehad, ‘n boodskapper van Satan wat hom met vuiste slaan. Maar die Here het vir hom gesê: ‘My genade is vir jou genoeg. My krag kom juis tot volle werking wanneer jy swak is’ en Paulus sê: die doring is in sy vlees sodat hy nie hoogmoedig sou wees nie (2 Kor 12:7-9).

Jesus het gekom om die werke van die duiwel te verbreek (1 Joh. 3:8). Hy het ons lyding op Hom geneem en ons siektes het Hy gedra (Jes. 53:4). Daarom kom ons met ons siektes na Hom toe in gebed, om te vra om genesing, maar ook na die doel met die siekte, en ook vir berusting as dit God se wil is dat ek nog siek bly – soos Jesus wat in Getsemane gevra het dat die beker van lyding by Hom verbygaan, maar in die Vader se wil berus het (Mat 26:39-42).  

Baie mense worstel met die vraag of hulle siekte ‘n gevolg is van hulle sonde. Baie mense sal dan tekste uit die Ou Testament haal waar dit wil voorkom of siekte die een of ander straf is op sonde wat mens gepleeg het.

Die mense van die Bybelse tyd, met spesifieke verwysing na die Ou Testament, het inderdaad gedink dat siekte gekoppel was aan sonde. Die antieke Rabbi’s het geargumenteer dat God die God van lewe is en dat God heilig is. Siekte is beskou as ‘n teken dat daar nie lewe is nie, soos iemand wat blind is, het nou eintlik nie lewe in sy oog nie. Implisiet beteken dit dat as God onttrek het van jou, of jou straf, dan raak jy siek, want Hy onttrek die lewe van jou af. Daarom is siekte in die Ou Testamentiese denke dikwels aan sonde verbind.

In Johannes 9 lees ons die verhaal van die man wat blind gebore is. Die antieke Rabbi’s het geargumenteer dat omdat siekte ‘n gevolg is van sonde, dit dus beteken dat iemand wat blind gebore is se ouers gesondig het, of selfs dat die ongebore kind in sy/haar moeder se baarmoeder gesondig het. Interessant genoeg lees ons dat Jesus se dissipels, toe Jesus die blinde man raakloop, onmiddellik vir hom vra (9:1-2): “”Rabbi, deur wie se sonde is dit dat hierdie man blind gebore is: sy eie of sy ouers s’n?” Hierdie vraag is dus presies die regte vraag wat ‘n goeie Jood sou vra. Die verband tussen siekte en sonde was noodwendig.

Maar dan spreek Jesus verrassende woorde wat die status quo van die dag deurbreek en net daar gaan die hemel bo die blinde man en die geestelik blinde dissipels oop as Jesus antwoord: “Dit is nie deur sy eie sonde nie en ook nie deur sy ouers s’n nie, maar hy is blind sodat die werke wat God doen, in hom gesien sal kan word.” Hier deurbreek Jesus die logiese verband tussen siekte en sonde. Kort daarna smeer Jesus klei aan sy oog, wat volgens die Kerkvader Irenaeus herinner aan die skepping van Adam, en net daar word die man se oë herskep tot lewe.

Hierna sou niks weer dieselfde wees nie. Daarna kon niemand weer sommer net aanneem dat siekte die gevolg is van sonde nie. Dikwels is dit juis ons siekte, ons gebrokenheid en broosheid (wat bloot ‘n gevolg is van ‘n gebroke werklikheid op aarde) wat ons by die voete van die Vader uitgebring het, en die ruimte waarbinne ons die aanraking en nabyheid van God kan beleef. Dit is gewis so dat God nie altyd almal se siekte en gebrokenheid genees nie, en dit is ook nie gekoppel aan my of jou ongeloof nie. Siekte en gebrokenheid is deel van hierdie gebroke en verganklike werklikheid op aarde. Maar dank God vir die ewige lewe. In die hemel, sê die Bybel, gaan daar geen siekte of gebrokenheid wees nie. Jesus se primêre werk op aarde het juis gegaan oor die feit dat hy vir ons ‘n lewe van volmaaktheid hierna geskep het. Daarna sien ons uit en daarop het ons ‘n vaste hoop. Hier op aarde vind genesing tog plaas. In en deur die mediese wetenskappe vind wonderbaarlike genesing elke dag plaas as harte oorgeplant word of antibiotika lewens red. Medici is God se geskenk aan ons. Soms vind onverklaarbare genesings plaas wat selfs dokters verstom laat. Soms word mense nie genees nie.

Skrywer: Prof Francois Malan