“Holiness is the habit of agreeing with God” —  J.C. Ryle.

Ek verskil van ander Christene

In Romeine 14 kry ons ‘n paar beginsels wat ons moet toepas as ons van ons broers verskil.

1. Verwelkom diegene wat van jou verskil (14:1 – 2)

As ons verskil oor sake wat nie onenigheid in die gemeente behoort te veroorsaak nie, het ons gewoonlik twee groepe: diegene wat swak in die geloof is en diegene wat sterk in die geloof is. Diegene wat swak in die geloof is se gewete pla hulle oor die spesifieke saak. Geloof hier gaan oor die vertroue wat ‘n persoon in sy hart of gewete het om ‘n besondere ding te doen. Die persoon wie se geloof swak is, het nie die vertroue om dit te doen nie. Ons moet Paulus se oproepe op beide dié met swak en dié met sterk geloof gehoorsaam. Hoekom? Daar is gewoonlik mense in beide groepe om jou en jyself het gewoonlik ‘n sterk gewete oor sekere dinge, maar ‘n swak gewete oor ander dinge.

2. Diegene wat vryheid van hulle gewete het, moenie op ander neerkyk nie (14:3)

Die sterkes kyk gewoonlik neer op die swakkes. Hulle glo dat die swakkes nie die vryheid wat ons in Christus het, verstaan nie; hulle is nog onvolwasse. Paulus verdoem hierdie gesindheid van meerderwaardigheid.

3. Diegene wie se gewete hulle beperk moenie diegene wat vryheid het, veroordeel nie (14:3 – 4)

Mense met ‘n swakker gewete veroordeel dikwels diegene wat vryer is. “Hoe kan jy ‘n Christen wees en sulke dinge doen?”

Paulus gee twee redes waarom hierdie twee gesindhede sondig is:

• God het hom aangeneem. Ons kan tog nie iemand veroordeel wat God aangeneem het nie.
• Wie is jy om oor iemand anders se bediende te oordeel? As jy op iemand neerkyk, tree jy op asof hy jou bediende is. Maar God is die Here en daarom moet jy jou medegelowige verwelkom.

4. Elke gelowige moet in sy eie gemoed oortuig wees van sy opvatting (14:5)

In sake waaroor gelowiges verskil moet jy jou gewete volg. Ons moet ons gewetes kalibreer dat hulle beter by God se wil inpas. Hierdie geld natuurlik nie vir die kernaangeleenthede van ons geloof nie. Daar mag ons nie van mekaar verskil nie.

5. Aanvaar dat ander deelneem of hulle weerhou vir die heerlikheid van God (14:6 – 9)

Paulus aanvaar dat beide kante hulle vryheid of beperkings vir die heerlikheid van God uitoefen. Sal dit nie wonderlik wees as ons vir ander die voordeel van die twyfel gee waar ons verskil nie? Paulus sê dat beide die swakkes en sterkes God kan tevrede stel ten spyte van hulle verskille.

6. Moenie ander oor hierdie sake oordeel nie, want eendag gaan ons almal voor God se regterstoel staan (14:10 – 12)

As ons aan ons eie posisie voor God se regterstoel dink, sal ons nie so gou oordeel nie. Laat God die regter oor ander wees.

7. Jou vryheid om vleis te eet is reg, maar moenie dat jou vryheid die geloof van ‘n swak broer vernietig nie (14:13 – 15)

Christene het verantwoordelikhede teenoor mekaar. Ons moenie ons siening op ander afdwing nie. Dit is verkeerd om ‘n ander persoon se gewete te bind aan iets wat God nie uitdruklik beveel nie.

8. Verskille oor eet en drink is nie in die koninkryk van God belangrik nie (14:16 – 21)

Wat wel belangrik is, is dat ons mekaar opbou in gehoorsaamheid aan God, vrede en vreugde. Wat ons eet is nie vir God belangrik nie. Jesus het alle kos rein verklaar.

9. As jy vryheid het, moenie daaroor spog nie (Romeine 14:22a)

As jou gewete stek is, moenie daaroor spog op so ‘n manier dat ander daardeur sondig nie. Mense met ‘n swak gewete moenie ander polisieer nie en verwag hulle moet dieselfde streng standaarde handhaaf nie. Dit is ‘n saak tussen jou en God.

10. Die persoon wat volgens sy gewete lewe, is geseënd (14:22b – 23)

God het aan ons die gawe van ‘n gewete gegee sodat ons vreugde kan ervaar as ons sy gebooie gehoorsaam.  Ons gewete beskerm ons voortdurend teen die sonde wat ons vreugde steel.

11. Ons moet die voorbeeld van Christus, wat ander eerste geplaas het, volg (15:1 – 6)

Ons kan ons nie indink in die voordele en voorregte wat aan die Seun van God in die hemel behoort het nie. Christus het sy voorregte en vryheid opgegee om ‘n dienaar te word. In vergelyking met Christus se lyding aan die kruis, is dit wat ons moet opoffer maar min.

12. Ons verheerlik God as ons mekaar aanvaar soos Christus ons aanvaar het (15:7)

Aanvaar mekaar dan, soos Christus julle ook aanvaar het, tot eer van God. Dit is belangrik hoe ons diegene wat van ons verskil behandel. As jy hulle aanvaar soos Christus jou aanvaar het, eer jy vir God.

I’m not afraid of failure; I’m afraid of succeeding at things that don’t matter. —William Carey

Psalm 12 (2)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

12:5 – 6: Mensewoorde teenoor God se woord.

Hulle wat sê: “Danksy ons tong is ons sterk; ons lippe is onder ons beheer, niemand is ons heer en meester nie.

⁶Vanweë die geweld teen die magteloses, die gesug van die behoeftiges, gaan Ek nou opstaan,” sê die Here. “Ek sal hulle wat daarna smag in veiligheid bring.”

Wanneer mense praat, praat hulle oor:

• hulle eie vermoëns – Danksy ons tong is ons sterk;
• hulle selfgenoegsaamheid – ons lippe is onder ons beheer; en
• hulle onafhanklikheid – niemand is ons heer en meester nie. – Daar is geen Here nie.

Hulle dink hulle kan hulle pad na sukses oop praat. Daarom buit hulle mense uit; daarom trap hulle op ander. Al wat die gewone kleinboer van daardie tyd verlang het, was sekuriteit: genoeg om te eet, ‘n plek om sy kop neer te lê en niemand wat hom van sy stukkie grond afdryf nie.

Die oneerlikheid van die gegoede mense tref veral die swakkes en behoeftiges. Dit laat die Here optree. Maar wanneer die Here praat, verander die prentjie. Wat laat Hom optree?

• ⁶Vanweë die geweld teen die magteloses; en
• die gesug van die behoeftiges.

Hy laat nooit toe dat oormoedige mense trap op dié wat niemand het om na hulle om te sien nie. Daarom gaan Ek nou opstaan … Ek sal hulle wat daarna smag in veiligheid bring. God is nie onbetrokke nie:

• Hy maak ‘n einde aan die oormoed van mense wat leef asof hulle in beheer is; en
• Hy gee uitkoms aan dié wat hulle afhanklikheid van Hom besef.

Interessant van die optrede van God hier is:

• God wag tot die mens eers diep in nood is – tot sy hoop byna op is – voor Hy toetree. Anders dink die mens hy het homself gehelp.
• God neem hierdie slegte situasie (vs 2) en skep ‘n nuwe situasie.

12:7 – 9: Die betroubaarheid van God se woorde.

⁷Die Here se woorde is suiwer woorde, silwer wat gelouter is in ‘n smeltoond in die grond, sewe maal gesuiwer.

⁸U, Here, beskerm hulle; U hou elkeen altyd veilig teen die bose geslag.

⁹Oral loop goddelose mense rond, terwyl mense se gemeenheid hoogty vier.

Mense kan God se belofte glo dat Hy sal ingryp: ⁷Die Here se woorde is suiwer woorde. Mensewoorde is vals en sonder inhoud; God se woorde is soos silwer wat oor en oor in ‘n oond gesuiwer is. God se woorde is oor en oor getoets en dit het die toets van die tyd deurstaan. Die Here self maak dit waar. Daarom kan ons sy woord aanneem: ⁸U, Here, beskerm hulle; U hou elkeen altyd veilig teen die bose geslag. God se kinders weet die goddeloses se heerskappy is tydelik – God maak ‘n einde daaraan. As ons aan God se woorde vashou, weet ons ons is veilig. Ons kan Hom op sy woord neem.

Volgende keer kyk ons na die teologiese implikasies van hierdie psalm.

That is what marriage really means: helping one another to reach the full status of being persons, responsible and autonomous beings who do not run away from life. – Paul Tournier

Egte verhoudings

Sommige mense bou mure om hulle om te verhoed dat ander mense te na aan hulle kom. Dit is nie hoe God wil hê dat ons moet lewe nie. God het ons vir Hom, maar ook vir mekaar gemaak. Na alles wat God gemaak het, sê Hy dat dit goed is, behalwe vir een. Nadat Hy vir Adam gemaak het sê Hy dat dit nie goed is vir hom om alleen te wees nie. Daarom maak Hy vir Eva as sy helper en metgesel. Toe sê Hy dat sy hele skepping goed is.

Ons kultuur maak dit maklik om mense op ‘n afstand te hou. In plaas van gesprekke verkies ons vinnige SMS’e en e-posse. Ons maak baie vriende op Facebook. Ware intieme vriendskap vereis meer as dit. Dit vereis ‘n dieper kommunkasie waarin ons die ander persoon se stem hoor en sy gesigsuitdrukkings sien. Ons weet nie net van mekaar nie, maar ken mekaar se harte. Christene het die potensiaal om egte vriendskappe te ontwikkel.

In sy finale opdragte voor sy kruisiging gee Jesus ‘n patroon vir vriendskappe (Johannes 15:12 – 15). Die fondament vir hierdie soort verhoudings kry ons in vers 12: Dit is my opdrag: Julle moet mekaar liefhê soos Ek julle liefhet. Om ander so lief te hê, moet ons aan vier vereistes voldoen.

1. Ons het sensitiwiteit nodig

In plaas daarvan dat ons met onsself en ons belangstellings en verantwoordelikhede besig bly, moet ons leer om bewus te wees van ander se behoeftes, hartseer, begeertes en laste. Almal van ons wil graag hoor dat iemand vir ons sal sorg. Die probleem is dat ons deur ons besige skedules beheer word.

2. Ons moet ons onderwerp

Wees uit eerbied vir Christus aan mekaar onderdanig (Efesiërs 5:21). Ware vriendskap is onmoontlik as die een persoon die ander oorheers. Ons moet ons vriende se sienings en voorkeure in ag neem. In plaas daarvan om die ander persoon te probeer verander of om die verhouding te beheer, moet ons leer om mekaar lief te hê en te aanvaar. God het elkeen van ons uniek gemaak.

3. Ware vriendskap vereis opoffering

Niemand het groter liefde as dit nie: dat hy sy lewe vir sy vriende aflê (Johannes 15:13). Ons mag nie ons lewens fisies vir ons vriende aflê nie, maar daar kom tye wanneer ons ons eie begeertes en planne moet opoffer om ‘n vriend se las te help dra. Vriendskap is nie altyd gemaklik nie. Ware vriende is bereid om te erken wanneer hulle verkeerd is en om vir vergifnis te vra.

4. Vriende deel

Ek noem julle vriende, omdat Ek alles wat Ek van my Vader gehoor het, aan julle bekend gemaak het (Johannes 15:15). Jesus het vir drie jaar met sy dissipels saamgeleef. Gedurende hierdie tyd het Hy sy lewe, sy hart en sy Vader se woord met hulle gedeel. Dit is die oopheid wat in intieme verhoudings verwag word. Ons waag dit om kwesbaar te wees as ons ons aan ander openbaar.

Om hindernisse te bou, hou mense uit, maar dit verhoed ook die seëning wat die gevolg van Godgegewe vriendskappe is. In plaas van hindernisse moet ons geestelike vriendskappe bou – vriendskappe wat God se liefde vertoon en ons en ons vriende na sy beeld vorm.

It is quite clear that between love and understanding there is a very close link. He who loves understands and he who understands loves. One who feels understood feels loved and one who loves feels sure of being understood. – Paul Tournier

Ons en die kultuur om ons

Tog het niemand openlik oor Hom gepraat nie, omdat hulle bang was vir die Jode (Johannes 7:13)

Dit is nie altyd maklik om openlik die evangelie te verkondig nie. Ons lees in Handelinge 18:9: Een nag het die Here in ‘n gesig vir Paulus gesê: “Moenie bang wees nie; hou aan met preek en moenie stilbly nie.” In ons huidige kultuur is dit nog meer intimiderend om op te staan en die Bybelse waarhede te verkondig – dit word as polities verkeerd gesien. Om dit te doen, moet gelowiges ‘n deeglike verstaan van God se woord hê.

Almal kyk na die wêreld deur ‘n besondere lens. Ons verwys na hierdie lens as iemand se wêreldsiening. In ons huidige kultuur het meeste mense ‘n nie-Christelike wêreldsiening. Ons moet mense help om die wêreld deur ‘n Bybelse lens en wêreldsiening te sien.

Rick Warren identifiseer enkele wêreldsienings wat ons vandag algemeen teenkom.

1. Materialisme

Volgens hierdie siening is al wat saakmaak die materiële wêreld. Wat belangrik is, is geld en die bymekaarmaak van besittings. Die ekonomie is koning: dit bepaal hoe ons optree en dink. Jesus waarsku hierteen: Want ‘n mens se lewe is nie afhanklik van die oorvloed van sy besittings nie (Lukas 12:15).

2. Genotsug

Hierdie is die filosofie dat alles wat goed voel, goed moet wees. Hier is plesier ons god. Die doel van die lewe is om gelukkig en gemaklik te wees. Geluk kan nooit die primêre doel in jou lewe wees nie. Wie plesier voorop stel, word arm (Spreuke 21:17)

3. Individualisme

“Ek is eerste.” Ons doen wat ons wil, wanneer ons wil. Niemand kan vir my voorskryf wat om te doen nie. God het ons nie gemaak om vir onsself te leef nie. Ons is gemaak vir iets groter as onsself. Individualisme vernietig huwelike en verhoudings. Julle moenie net elkeen aan julle eie belange dink nie, maar ook aan dié van ander. Dieselfde gesindheid moet in julle wees wat ook in Christus Jesus was (Filippense 2:4 – 5).

4. Kollektivisme

[‘n Leer wat die staat verantwoordelik hou vir die sosiale en ekonomiese welsyn van sy burgers – HAT] Die regering is god en moet alles beheer. Daar is niks verkeerd met regering nie; dit is ‘n goeie ding wat deur God ingestel is. Maar die regering is nie God nie. Die regering is nie jou verlosser nie. Die Bybel sê dat die regering drie doelwitte het: om vryheid te beskerm, om geregtigheid te verseker en om die vrede te behou. Jesus verduidelik die rol van die regering in Matteus 22:21: Gee dan aan die keiser wat aan die keiser behoort, en aan God wat aan God behoort. Ek moet aan die regering respek bewys, my belasting betaal en die wette  van die land gehoorsaam. Ons het nie meer ‘n keiser nie. Die kiesers is die keiser in ‘n demokrasie. Die mag berus by diegene wat mense verkies tot sekere poste. Ons verkondig die evangelie aan mense met dubbele burgerskap – hulle is burgers van Suid-Afrika en van die hemel. My grootste lojaliteit is aan God. ‘n Bybelse wêreldsiening verwerp enige ooruiging dat God en land ewe belangrik is.

Ons kultuur is besig om te verkrummel – krisisse in ons skole, korrupsie, verbrokkelde families, ens. Wat is die Bybelse wêreldsiening? Ons kry dit in die Bybel. Daar is baie dinge in die Bybel wat niemand ontstel nie. Die Bybel sê dat ons moet omsien na die armes, die siekes moet versorg, die waarheid moet vertel, ander respekteer, almal liefhê, die omgewing versorg, ens. Hiermee het niemand probleme nie. Daar is drie aspekte van die Christelike wêreldsiening wat die wêreld haat.

1. Die lewe is heilig

Dit sê vir ons dat God ‘n doel met elke ongebore baba het. God het ons lewens nog voor ons geboorte beplan. Ons is verantwoordelik om te praat vir diegene wat nie vir hulleself kan praat nie – ook die ongebore babas. Maar ook in Suid-Afrika is aborsies wettig en ons hoor selde dat gelowiges daarteen beswaar maak.

2. Die heiligheid van seks

Die heiligheid van seks leer vir ons dat seks net vir die huwelik bedoel is. Seks was God se idee; dit bind man en vrou aanmekaar. Seks is nie sleg of vuil nie. Die huwelik moet deur almal eerbaar gehou word. Wees in die huwelikslewe getrou aan mekaar, want ontugtiges en egbrekers sal onder die oordeel van God kom (Hebreërs 13:4). God se opdragte het nie verander nie. Voor-huwelikse seks is vir God onaanvaarbaar. Owerspel is vir God onaanvaarbaar. Jy kan vergifnis in ‘n verhouding met Jeus Christus kry. In ‘n liefdevolle geloofsgemeenskap wat mense aanvaar, kan jy genesing kry.

3. Die heiligheid van die huwelik

God se oorspronklike ontwerp was die vereniging van een man en een vrou. Het julle nie gelees dat die Skepper hulle van die begin af man en vrou gemaak het nie? Daarby het Hy gesê: ‘Daarom sal ‘n man sy vader en moeder verlaat en saam met sy vrou lewe en hulle twee sal een wees. Hulle is dus nie meer twee nie, maar een. Wat God dan saamgevoeg het, mag ‘n mens nie skei nie (Matteus 19:4 – 6).

Ons moet God se waarhede verkondig al is dit ongewild. Ons moet God se goedkeuring eerder as dié van mense soek. Die beloning duur vir ewig. Julle geloofsvertroue moet julle dus nie prysgee nie: dit hou groot beloning in (Hebreërs 10:35).