“The person who knows only his side of the argument knows little of that.” Karl Barth

Wysheid (2)

In die vorige blog het ons gekyk na wat wysheid is. Nou die vraag: Hoe kry ons wysheid?

Hoe kry ons wysheid? Selfverheffing bring vernedering; wie nederig is, het wysheid (Spreuke 11:2). Die Bybel leer vir ons dat ons wysheid by God moet soek (Jakobus 1:5). Ons moet ook die Skrif bestudeer om in wysheid te groei (Spreuke 7:1 – 5). Paulus sê dat die Skrif ons die kennis bybring wat tot verlossing lei deur die geloof in Christus Jesus (2 Timoteus 3:15).

Mense soek oral wysheid – Dr Phil en Oprah is bekende voorbeelde. Gaan na die Skrif: Die onderwysing van die Here is betroubaar: dit gee wysheid aan dié wat nog onervare is (Psalm 19:8). Ons moet ook die geloofsgemeenskap opsoek om in wysheid te groei. Wie met wyse mense omgaan, kry self wysheid; wie hom met dwase ophou, word self sleg (Spreuke 13:20).

Wysheid word uiteindelik in en deur Christus gevind. Wysheid is nie net ‘n stel idees nie. Wysheid is in ‘n Persoon. Die geheimenis is Christus, en in Hom is al die verborge skatte van wysheid en kennis te vind (Kolossense 2:3). In Christus kom ons in ‘n verhouding met God wat ons in staat stel om God met eerbied te aanbid. In Christus kry ons insig en ‘n onderskeidingsvermoë. In Christus sien ons hoe ‘n wyse, goddelike lewe lyk. In Christus kry ons die krag om hierdie lewe uit te leef. In Christus kan ons regverdig oordeel. Om van Christus weg te loop, is om van wysheid weg te loop.

Waar kry ons wysheid? Net by Christus.

To be right with God the judge is a great thing, but to be loved and cared for by God the Father is greater. —J.I. Packer

Psalm 10 (4)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

10:12 – 15: ‘n Noodroep tot God.

10:12 – 13: KOF.¹²Staan op, Here; God, lig u hand; vergeet die magtelose tog nie!

¹³Waarom  verag ‘n goddelose mens God, maak hy homself wys: “U vra geen rekenskap nie”?

Hier volg nou weer ‘n pleidooi Die woorde van die goddelose in vers 11 druk die psalmis se eie vrese uit. God word uitgedaag om te bewys dat dit wat die goddelose sê nie waar is nie. Daarom word God weer aangemoedig om op te staan. Lig u hand  beteken dat God ferm moet optree. Die klem val op verlossing, maar in die proses moet God die goddeloses regsien.

10:14 – 15: RESJ. ¹⁴U sien tog self die moeite en verdriet, U sien dit raak. Deur dit in u hand te gee, laat weerloses dit aan U oor; vir weeskinders is U ‘n helper.

¹⁵SJIN. Breek die mag van die goddelose mense, ja, eis van ‘n bose mens rekenskap oor sy goddeloosheid totdat U niks meer vind nie.

Die oortuiging van die goddelose dat hy verkeerd kan doen en daarmee wegkom, is nie waar nie – God se dade in die verlede bewys dit. As mense aan ander verkeerd doen, sien God dit. Die psalmis vra vir God om te sien en op te tree. Op grond van hierdie feit kan die swakkes maar alles aan God oorlaat – die weeskind kan dieselfde doen. As daar opgetree moet word, moet die mag van die goddeloses gebreek word. God moet die arm van die goddelose breek. Die einddoel is dat daar geen goddelose dade meer oor is nie.

Omdat die digter net een toevlugsoord ken, vra hy God om sy mag te vertoon. Hy pleit vir die hulpelose; hy dra die ongelukkige en die weeskind aan God op; hy is verontwaardig omdat die goddeloses dink dat God nie van hulle boosheid weet nie: En die hele tyd het U dit gesien. En hy belowe: U let daarop en maak daar ‘n einde aan. Laastens pleit hy by God: Verbreek tog die magsgreep van die goddelose en van die misdadiger, straf sy misdade. Let daarop: God sien (vs 14); God let op (vs 14) en God maak ‘n einde daaraan – Hy tree op.

Vir die goddelose is daar net twee partye in hierdie wêreld: hulleself met al hulle brutaliteit en die swakkes – armes, wese, mense wat in vrees lewe vir die wreedaards. Daar is geen plek vir God in hulle lewe nie. Vir die vrome is daar ook net twee partye: hulle en die goddeloses. Maar God is aan die kant van die vromes en Hy vernietig die vrees wat die goddeloses in die lewens van die vromes wil indra.

In die volgende blog gaan ons let op die teologiese implikasie van Psal 9 en 10.

“The Christian Church does not exist in Heaven, but on earth and in time.” Karl Barth

Wysheid (1)

Wat is wysheid? Hoe kry ons wysheid? Ek gaan twee blogs aan hierdie vrae spandeer.

Om die belang van wysheid te verstaan, moet ons ‘n paar vrae antwoord. Watter tipe persoon kan ons bewonder? Hoe evalueer ek of iemand betekenisvol is? Volgens die wêreld is uiterlike voorkoms belangrik. Ons soek almal na die volmaakte voorkoms. Spreuke sien dinge anders. Uiterlike skoonheid hou nie, ‘n mooi voorkoms is nie alles nie; as sy die Here dien, dan verdien ‘n vrou om geprys te word (31:30). Spreuke gaan verder: Wysheid begin met die dien van die Here; wie die Heilige ken, het werklik insig (9:10).

Adonia en Absalom was mooi, maar hulle was nie die moeite werd om te volg nie (1 Konings 1 – 2). Hoekom nie? Hulle het nie goddelike wysheid gehad nie. Moenie jou betekenis en waarde bepaal deur jou eksterne voorkoms nie, maar deur jou interne onderwerping aan God.

Hoe moet Christene geestelike groei bepaal? Om ‘n klomp bekende Christene te ken is nie ‘n teken van geestelike volwassenheid nie. Om baie boeke en artikels te lees, beteken ook nie geestelike groei nie. Geestelike groei is meer as emosies. Jy kan ‘n kop vol teologie hê, maar tog kan jou lewe ‘n mislukking wees. Paulus het verlang dat Christus se kerk in wysheid moet groei (Efesiërs 1:17; Kolossense 1:9). As ‘n persoon nie in wysheid groei nie, groei hy ook nie volwassenheid nie.

Wat is wysheid? Dit is ‘n ingewikkelde konsep. Kom ons kyk na ses dimensies van Bybelse wysheid wat met mekaar verband hou.

• Die dimensie van aanbidding. Wysheid begin deur die Here te dien. As jy nie die ware God aanbid nie, is jy nie wys volgens die Skrif nie. Jy kan intellektueel wees, maar as jy nie vir God aanbid nie, is jy nie wys nie.
• Die dimense van insig. Wyse mense het insig in geestelike waarhede. Hulle dors na insig in geestelike waarhede. In die Nuwe Testament lees ons dat die Heilige Gees ons oë oopmaak en vir ons wysheid en insig gee sodat ons God beter kan ken.
• Die dimensie van onderskeiding. Die wyse mens kan ‘n situasie lees en die regte besluit neem. ‘n Mens wat met wysheid bedeel is, word verstandig genoem, en as hy sy woorde reg kies, kan hy ander ook leer (Spreuke 16:21). Paulus bid dat die Filippense in kennis en onderskeidingsvermoë sal groei (1:9).
• Die morele dimensie. Dwarsdeur Spreuke gaan wysheid en reinheid saam. In Jakobus sluit wysheid deugde soos reinheid en vredeliewendheid in (3:17 – 18). Die wyse persoon is oop vir regstelling.
• Die dimense van geregtigheid. So sal hulle ‘n behoorlike opvoeding ontvang en ‘n sin vir geregtigheid, reg en billikheid (Spreuke 1:3).
• Die dimensie van vaardigheid. Die Here het die fondament van die aarde met wysheid gelê, en die hemel gebou met insig (Spreuke 3:19). So sien ons dat Salomo vaardighede gehad het op politieke gebied – ook in die bou van die tempel.

Volgende keer gaan ons kyk na hoe ons hierdie wysheid kry.

Expect Satan to tempt you most viciously at those moments and periods when you are seeking God most vigorously. —Jeremy Walker

Wat is ‘n dissipel?

Hoekom so ‘n vraag? Ons weet tog wat ‘n dissipel is. Die antwoord is nie so eenvoudig nie. Die betekenis van die woord dissipel verander tussen die evangelies en Handelinge. In Johannes 6 lees ons dat baie van Jesus se dissipels Hom verlaat het. Hulle was mense wat Hom gevolg het om sy boodskap te hoor, maar nou het hulle probleme met sy boodskap. Hier is dissipels eenvoudig diegene wat Jesus gevolg en by Hom geleer het. Judas het ook vir Jesus gevolg en by Hom geleer. Omdat hy nie vir Jesus tot aan die einde gevolg het nie, kan hy as ‘n vals dissipel beskou word.

Maar ook in die Christendom vandag kry ons verskillende definisies van dissipelskap. Hoe besluit ons dan wat/wie ‘n dissipel is? Daar is veral drie verskillende maniere waarop dissipelskap gedefinieer word:

• Dissipels is toegewyde gelowiges.

Verlossing is een ding; dissipelskap is iets anders. Daar is Christene en daar is dissipels. Hierdie pas nie in by die taal van die Bybel nie. Handelinge 4:32  beskryf die kerk as die getal gelowiges. Handelinge 6:2 sê dat die kerk die volle getal gelowiges is. Dissipels is gelowiges en gelowiges is dissipels – geen onderskeid nie.

• Dissipels is dienaars

Dissipels word geroep vir ‘n spesiale bediening van diens. Daar is dus ‘n verskil tussen leraars en dissipels aan die een kant en gewone lidmate aan die ander kant. Hierdie skeiding is onbybels. In Jesus se groot opdrag roep Hy alle mense op tot dissipelskap – om as dissipels teenoor ander op te tree. Werk in die gemeente is vir almal. Die Christelike geloof is nie ‘n toeskouersport nie. Jesus roep al sy dissipels om sy ambag te leer en by Hom in sy werk aan te sluit.

• Dissipels is Christene; Christene is dissipels

Elke volgeling van Christus is ‘n verskillende fase van hulle geestelike pelgrimstog, maar die Christelike geloof bestaan nie uit twee vlakke nie. Soos in ‘n familie is daar babas, kinders en volwassenes. Dieselfde geld vir die gemeente. Elke lidmaat van die gemeente moet as ‘n dissipel van Jesus Christus beskou word. Elke dissipel moet ‘n passie hê om meer dissipels te maak.

Hier is ‘n moontlike definisie vir ‘n dissipel:

‘n Dissipel is ‘n man of vrou wat ‘n nuwe skepping in Jesus Christus is en nie langer vir hom- of haarself leef nie, maar wat:

• Op Christus vir die vergewing van sondes vertrou; en
• Leef om Christus op alle lewensterreine te volg en na te boots en by Hom te leer.

As ons na die Groot Opdrag (Matteus 28:19 – 20) kyk vir leidrade kan ons sê: Dissipels:

• Identifiseer hulle met Jesus Christus in hulle doop;
• Werk, leer en pas God se opdragte toe; en
• Dien ons Here met ons verskillende gawes en in die proses verkondig ons die boodskap van Jesus Christus en maak dissipels.

Vir die volgelinge van Christus is dissipelskap nie ‘n bykomende opsie vir Christene wat daarin belangstel nie. Dit is nie ‘n program in gemeentes nie. Dit lê aan die hart van wat Christus besig is om in die wêreld te doen. Dit is die middelpunt van wat dit beteken om ‘n volgeling van Christus te wees – om ‘n dissipel te wees wat dissipels maak.