‘n Priester sê vir Karl Barth dat hy sy geloof verloor het. Barth se reaksie: But what on earth gave you the impression that it was yours to lose?

Dit voel vir my of God ver weg is

Dit is maklik om weg te dryf van jou geloof. Sonde, omstandighede, ‘n tragedie en die alledaagse lewe kan die vuur van jou geloof blus. Die goeie nuus is dat God se liefde vir jou steeds onveranderd is. Wat kan ons doen as ons voel God is ver weg van ons?

1. Lees die Bybel soos nooit vantevore nie

Voor jy begin lees, word eers stil en raak ontslae van alle vooropgestelde idees. Moenie sekere dele oorslaan, want jy weet in ieder geval wat daar staan nie en jy het dit al baie keer in die verlede gelees. God leer vir ons dikwels iets nuut en vars in ‘n ou bekende gedeelte. God se woord is lewend, aktief en kragtig. God se woord verander nooit nie. Wat wel verander is die manier waarop ek dit ondervind.

2. Tree op na aanleiding van wat jy gelees het

Moenie net God se woord lees nie – doen dit. As ons God se beloftes vertrou, kom ons naby aan Hom en vertrou Hom. Ons het nou die geleentheid om toe te laat dat die Heilige Gees op wonderlike maniere deur ons te werk. Dan moet ons gereed wees om op te tree. Julle moet doen wat die woord sê en dit nie net aanhoor nie, anders bedrieg julle julleself (Jakobus 1:22)

3. Dien ander

Dit is nie altyd maklik of natuurlik nie, maar om ander te dien is ‘n prioriteit vir elke gelowige. As ek my naaste dien fokus ek nie meer op myself nie, maar op ander. Soos Jesus Christus geleef het om ander te dien, moet ons ook doen. So is dit ook met die Seun van die mens: Hy het nie gekom om gedien te word nie, maar om te dien en sy lewe te gee as losprys vir baie mense (Matteus 20:28).

4. Leef saam met ander gelowiges

Ons is nie gemaak om alleen te leef nie. As jy gaan probeer om deur die lewe te gaan sonder ander gelowige vriende beperk jy jou geloof. God het aan ons die geloofsgemeenskap gegee waar ons bemoedig word – en aan God se goedheid en grootheid herinner word. Laat ons dan na mekaar omsien deur mekaar aan te spoor tot liefde en goeie dade. Ons moenie van die samekomste van die gemeente af wegbly soos party se gewoonte is nie, maar mekaar eerder aanmoedig om daarheen te gaan, en dit des te meer namate julle die oordeelsdag sien nader kom (Hebreërs 10:24 – 25).

5. Vra vrae

Dit is nie verkeerd om vrae te vra nie. Ons doen dit in elke verhouding wat groei. Jy moenie voel jy is verkeerd as jy erken dat jy nie alles van God weet wat jy moet nie. Sy weë is ver bo ons s’n. As jy vrae het waarop jy nie die antwoorde het nie, vra vir God en vir ander mense. Ons sal nie alle omstandighede verstaan nie, maar God belowe aan ons sy teenwoordigheid onder alle omstandighede. Moet my tog nie verstoot en verlaat nie, want U alleen is die God wat my red (Psalm 27:9).

Ons moet fokus, nie op hoe ver ons geval het nie, maar op hoe ver God bereid is om na ons uit te reik.

‘n Evangelis vra vir ‘n man wanneer hy gered is. Die man dink so ‘n oomblik na en antwoord dan: “Twee duisend jaar gelede, maar ek het dit eers onlangs uitgevind.”

My identiteit

Dit maak nie saak of ek ryk of arm, swart of wit is nie – wat saakmaak is my identiteit. Tim Keller sê dat ons meer op ons identiteit wat ons almal in Christus het, moet fokus in plaas van fokus op al die verskille tussen ons. Daar is groot verskille tussen ons. Ons kan nie die evangelie kommunikeer en verwag mense moet dit hoor tensy ons kommunikasie met dade gepaard gaan nie. As jy een ding sê en ‘n ander doen, gaan niemand na jou luister nie. Christene moet die woorde van die evangelie uitleef.

Efesiërs 2 sê dat ons almal medeburgers van die gelowiges en lede van die huisgesin van God is (vers 19). Ons is burgers van ‘n nuwe koninkryk. Hierdie burgerskap van God se koninkryk is belangriker as ons burgerskap aan enige volk of ras of kultuurgroep. Omdat ons lede van God se huisgesin is, is ons mekaar se broers en susters. Ons is nie net burgers van God se koninkryk nie, maar sy kinders.

Hierdie is belangrik, want voor Christus in ons lewens kom, word ons identiteit deur ons verskille bepaal. Jy is nie eintlik trots omdat jy baie geld het nie, maar omdat jy meer geld as ander het. Wat ons moet besef is dat ons almal sondaars is. Dit maak jou nederig. In die evangelie is daar geen ranglys nie. Jy kan op niemand neerkyk nie.

No man is an island – Johm Donne

Sekularisasie

As ons na die korrespondensie van ouer mense kyk, sal ons dikwels sien dat hulle DV gebruik. Dit is ‘n afkorting vir die Latynse woorde Deo volente (Deo =  van die Latynse stam Deus wat God beteken; volente van die Latynse stam vollens wat gewillig beteken). Saam beteken hulle “as dit God se wil is.” Die oorsprong hiervan is Jakobus 4:13 – 15: Kom nou, julle wat sê: “Vandag of môre sal ons na dié en dié stad toe gaan en ‘n jaar daar bly; ons sal sake doen en geld maak.” Julle wat nie eers weet hoe julle lewe môre sal wees nie! Julle is maar ‘n damp wat ‘n oomblik verskyn en sommer weer verdwyn. Julle moet eerder sê: “As die Here wil, sal ons lewe en sal ons dit of dat doen.”

Hierdie gewoonte het vandag feitlik verdwyn. Gaan jy na Google en soek na DV kry jy dat digital video die betekenis van hierdie afkorting is. Wanneer het DV se betekenis verander? Is dit ‘n teken van ons wegdryf van God? Die wêreld word toenemend sekulêr. Die mense wat erken dat hulle Christene is, neem af in die Westerse wêreld. Is dit belangrik dat die wêreld meer sekulêr raak?

Wat beteken sekularisasie? Volgens HAT is dit “gelykvormig aan die wêreld maak; nie-kerklik maak.” Dit beteken godsdienstige skeptisisme; dit is die siening dat godsdienstige oorwegings geen plek het in burgerlike sake nie. Sogenaamde “sagte” sekularisasie beteken dat die kerk vryelik kan opereer in die openbaar. Die kerk kan egter nie aanvaar dat sy sienings aanvaar sal word nie. “Harde” sekularisasie beteken dat godsdiens tot godsdienstige instellings beperk moet word – geen deelname in die openbare arena nie. Godsdiens in skole moet verban word. Godsdienstige oortuigings kan nie openbare moraliteit vorm nie. God word uit alle openbare ruimtes verban.

“Harde” sekularisasie beteken ons moet ons geskiedenis en erfenis verlaat. Dit is intellektueel vlak en geskiedkundig oneerlik – dit is kinderagtig, maar dit is die pad waarop ons tans loop. Hoe moet die kerk hierop reageer?

1. Moenie kla oor ‘n tydperk wat verby is nie, maar moedig “volwasse” sekularisasie aan. Hierdie vorm van sekularisasie beteken dat die kerk geen spesiale voordele moet verwag nie. Volwasse sekularisasie erken dat verandering onvermydelik is, maar besef dat ‘n samelewing wat los van sy wortels raak, sal gou verdwyn. ‘n Aantal verskillende stemme word toegelaat aan die tafel van idees. Geloofwaardige Christelike stemme kan aan die bespreking deelneem.
2. Die kerk moet hom aan ‘n getroue teenwoordigheid in die samelewing toewy. Christene wat in die samelewing teenwoordige is, sal nie toelaat dat godsdiens tot ‘n ghetto beperk word nie. Hulle sal vir Jesus leef; hulle sal die waardes wat Hy geleer het, modelleer; hulle sal Hom getrou op die markplein volg. Hulle sal hulle daaraan toewy om sout en lig vir ‘n veranderende wêreld te wees.

“While you are proclaiming peace with your lips, be careful to have it even more fully in your heart.” – Franciskus van Assisi

Jesus en die geldwisselaars

Hierdie episode, ook bekend as die reiniging van die tempel, is algemeen bekend. Meeste geskiedkundiges erken dat hierdie gebeurtenis werklik gebeur het. Daar is egter twee vrae wat ons moet beantwoord.

1. Wanneer het hierdie gebeurtenis plaasgevind?

Die Evangelie volgens Johannes plaas hierdie gebeurtenis aan die begin van Jesus se openbare bediening (2:13 – 22). Die ander evangelies plaas dit heelwat later. Die probleem is dat Matteus, Markus en Lukas net een besoek van Jesus aan Jerusalem beskryf. Hulle kon hierdie gebeurtenis net tydens Jesus se besoek geplaas het. Meeste geskiedkundiges volg Markus se plasing. Die gevolg van hierdie gebeurtenis is dat die Romeine in Jesus begin belangstel het. Hiermee word die gebeure wat tot Jesus se gevangeneming en kruisiging gelei het, aan die gang gesit. Paasfees met sy fokus op vrylating van vyandige onderdrukking, was dikwels die tyd vir probleme. Selfs ‘n kleinskaalse simboliese optrede in die tempel, sou die Romeine se aandag getrek het.

2. Wat was die betekenis van hierdie tempeloptrede?

Het Jesus sy selfbeheer verloor? Beide die evangelies van Johannes en Markus beskryf dit as ‘n gebeurtenis wat beplan is – nie ‘n skielike impulsiewe besluit nie. In Markus 11:11 – 19 lees ons dat Jesus die tempel besoek het, maar tot die volgende dag wag voor Hy iets doen. In Johannes gebruik Jesus tyd om eers ‘n sweep van toutjies te maak.

Is die reiniging van die tempel dalk die regte betekenis? As die verkoop van diere op die tempelterrein plaasgevind het, moes dit in die buitenste hof, die sogenaamde Hof van die Heidene, plaasgevind het. Die mis van diere het heilige plekke onrein gemaak. Maar die teenwoordigheid van heidene het in ieder geval die plek onrein gemaak. Jesus het in ieder geval met mense wat ritueel onrein was geëet.

Moontlik maak Jesus beswaar teen die minagting van die nie-Jode. Jesus maak veral beswaar teen die gebrek aan respek vir die plek van aanbidding deurdat kommersiële aktiwiteite daar plaasgevind het. In Markus haal Jesus Jesaja 56:7 aan as Hy die mense teregwys: My huis sal ‘n huis van gebed vir al die nasies wees. Johannes fokus op die tempel wat in ‘n besigheidspel verander word. Hy mag hier na Sagaria 14:21 verwys: Daardie dag sal daar in die huis van die Here die Almagtige geen handelaar meer wees nie. Hierdie kan as die twee kante van dieselfde muntstuk gesien word.

Antieke tempels was nie so stil soos ‘n katedraal nie. Dit was luidrugtig en besig. Die verkoop van diere was tog noodsaaklik vir die hoof funksie van die tempel – die offer van diere. Dit was ‘n risiko om diere die hele pad van die huis te bring. Mense het dikwels ‘n dier by die huis verkoop en by die tempel ‘n plaasvervanger gekoop. Die geldwisselaars was daar om verskillende geldeenhede na ‘n standaard geldeenheid te wissel. Beide die verkoop van diere vir offers en die betaling van die tempelbelasting is deur die Joodse wet voorgeskryf. Dit was belangrike funksies van die tempel.

Omdat Jesus mense en diere wat noodsaaklik was vir die funksionering van die tempel uitgegooi het, sien sommige mense dit as ‘n simboliese optrede wat die vernietiging van die tempel voorspel. Net daarna in Johannes 2:19 sê Jesus: Breek hierdie tempel af en in drie dae sal Ek hom oprig. Jesus het geweet dat die tempel vervang gaan word met die volmaakte koninkryk van God.