“Keep a clear eye toward life’s end. Do not forget your purpose and destiny as God’s creature. What you are in his sight is what you are and nothing more. Remember that when you leave this earth, you can take nothing that you have received…but only what you have given; a full heart enriched by honest service, love, sacrifice, and courage.” – Franciskus van Assisi

Die geloof van die offisier

Om die dinamika van geloof te illustreer, sal dit help as ons na ‘n gedeelte kyk waar God iemand se geloof aanbeveel. Ons lees van die genesing van die offisier se slaaf in Matteus 8:5 – 13 en in Lukas 7:1 – 10. In Matteus is die interaksie tussen Jesus en die offisier; in Lukas is die interaksie tussen Joodse bemiddelaars en Jesus wat namens die offisier vir Jesus nader. Waarskynlik het Matteus die verhaal vereenvoudig deur die bemiddelaars uit te laat. Dit is immers die offisier se begeerte wat die verhaal dryf. Kom ons kyk na die verhaal in Lukas.

Die offisier se slaaf was siek en het op sterwe gelê. Hy stuur toe ‘n paar Joodse familiehoofde om Jesus te vra om die slaaf te genees. Toe  Jesus naby die offisier se huis kom, stuur die offisier ‘n paar van sy vriende om te sê Jesus moenie moeite doen nie. Sê maar net ‘n woord, en my slaaf is gesond. Jesus was verbaas en sê: Ek sê vir julle: In Israel het Ek nie so ‘n groot geloof teë gekom nie.

Wat maak die offisier se geloof so uitsonderlik?

• Sy nederigheid. Hy sien dat hy nie waardig genoeg om iemand soos Jesus te vra vir hulp nie.
• Hy verstaan dat Jesus die soort gesag het wat dit vir Hom moontlik maak om net te praat om dinge te laat gebeur.
• Hy besef dat Jesus nie eers nodig het om in sy huis te kom om die slaaf te genees nie – Jesus hoef nie fisies teenwoordig te wees nie.

Die offisier voel nie dat hy op iets geregtig is nie (hy is immers ‘n offisier), maar het ‘n diep vertroue dat Jesus kan doen wat hy van Hom gevra het. Hierdie geloof is uistaande, want hy waardeer die impak en die mag van Jesus se gesag. Hy vertrou volledig en nederig op Jesus. Geloof in die geval van die evangelie is die vertroue op dit wat God deur Jesus beloof het.

Geloof kry uitdrukking in die vertroue op Jesus. Die offisier se geloof kry uitdrukking in ‘n vertroue wat nie verwag het dat Jesus op sy voorwaardes moet reageer nie. Hy was gemaklik dat Jesus net sy woord gee. Die woord van Jesus is al wat die offisier nodig gehad het, want hy het vertrou dat Jesus se woord doeltreffend is.

“No one is to be called an enemy, all are your benefactors, and no one does you harm. You have no enemy except yourselves.” – Franciskus van Assisi

‘n Unieke optrede wat aan ‘n omvattende behoefte voldoen: die kruis (2)

Ons kyk nou verder na drie teksgedeeltes wat God se unieke optrede om ‘n omvattende probleem van die mens te hanteer

• Genesis 1

Hoekom hou God ons aanspreeklik? Hoekom gee God om hoe ons leef? Hy doen dit, want Hy het ons gemaak. Die mens was die hoogtepunt van sy skepping.

Toe het God gesê: “Kom Ons maak die mens as ons verteenwoordiger, ons beeld, sodat hy kan heers oor die vis in die see, die voëls in die lug, die mak diere, die wilde diere en al die diere wat op die aarde kruip  (Genesis 1:26 – 28).

Die mens is gemaak om God en sy heerskappy te weerspieël. Die mens kan die wêreld wat God gemaak het, bestuur. Dit maak ons nie onafhanklik van God nie. Vandag leef baie mense asof God nie bestaan nie. Ons wil ons eie ding doen. Maar ons is wesens wat in gemeenskap moet leef; ons het verhoudings nodig – onsluitend ‘n verhoding met Hom wat ons gemaak het.

Maar reeds in die eerste elf hoofstukke van Genesis sien ons die mense se geneigdheid om weg te loop van God. Om ons verhouding met Hom te verbreek. Hierdie vroeë mense verskil geensins van die geslag wat Miga beskryf nie. Daar is steeds moord, gierigheid, selfsugtigheid en geweld.

• Markus 12: Die groot gebod

Wat vereis God? Hoe reageer ons op daardie eis? In Markus 12:28 – 34 is Jesus en ‘n skrifgeleerde in gesprek. Dit is maklik om in die lewe weggelei te word van dit wat regtig belangrik is. Hierdie gedeelte sê vir ons wat werklik belangrik is in die lewe.

Die eerste is; ‘Luister, Israel, die Here ons God, is die enigste Here. Jy moet die Here jou God liefhê met jou hele hart en met jou hele siel en met jou hele verstand en met al jou krag.’  Die tweede is: ‘Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.’ Geen ander gebod is groter as dié twee nie.

Lojaliteit aan en liefde vir God is die belangrikste deugde in die lewe. Hierdie lojaliteit aan God word ook in lojaliteit aan ander uitgedruk. Hierdie lojaliteit bring ons naby aan God se koninkryk. Hierdie lojaliteit dryf ons om aandag te gee aan wat God sê – ook oor liefde en sonde. Dit dwing ons om te reageer op die Persoon wat God gestuur het om ons sonde te hanteer. Jesus verteenwoordig God en bring die nuwe tyd. Hy hanteer die behoefte aan reiniging. Hoe diep is hierdie nood. Paulus antwoord dit.

• Romeine 3

In Romeine 1:18 – 3:18 verklaar Paulus ons behoefte. In Romeine 4 – 5 gee hy die antwoord op daardie behoefte: Ons word deur geloof en nie deur werke nie vrygekoop. In Romeine 6 – 8 bespreek Paulus die vermoë van die evangelie om ons na geregtigheid in die praktyk te lei.

Soos Miga het Paulus hier ‘n hofsaak. Hy sê dat elke mens skuldig voor God staan as hy nie reageer op dit wat God gedoen het nie. Hy beskryf ons behoefte op so ‘n manier dat dit duidelik is dat net deur God in Jesus Christus en die kruis hanteer kan word. Hierdie behoefte kan ons nie vermy of ontken nie.

Die hofsaak lees ons in Romeine 3:9 – 18. Dit is ‘n omvattende beskuldiging. Die mensdom, almal, sondig. Ons harte en voete – ja, alle dele van ons liggame – sondig. Jood en heiden sondig. Niemand is onskuldig nie. Daar is geen lojaliteit teenoor God nie. Dié belangrikste ding in ons lewens is vergete. Ons is self daarvoor aanspreeklik. Dit is slegte nuus as daar geen oplossing op die tafel is nie. Daar is egter ‘n verlossing op die tafel. Die kern van hierdie oplossing is die kruis.

Die aanklag is nie die einde van die storie nie, maar die begin Die evangelie gaan oor God wat die ongelowiges  terug bring. Dit gaan oor liefde.

“The Church exists by mission, just as a fire exists by burning. Where there is no mission, there is no Church; and where there is neither Church nor mission, there is no faith.”- Emil Brunner (1889-1966)

Ek is geregtig op

Baie mense dink hulle is van verantwoordelikheid vrygestel en geregtig op spesiale behandeling. Dit is mense wat dink hulle staan bokant die reëls. Dit verwys nie na die persoon wat behoeftes het wat hy nie op sy eie kan hanteer nie. Natuurlik moet ons hulle help. Waarvan ons hier praat is diegene wat in staat is om hulleself te help, maar van ander verwag om hom te help, wat hy voel hulle skuld dit vir Hom.

Wat is die oplossing? Die moeilike pad: Die gewoonte om te doen wat die beste is eerder as wat gemaklik is om ‘n resultaat te kry wat die moeite werd is. As jy glo dat iets die moeite werd is, kan jy dit op twee maniere benader:

• Jy is geregtig daarop – gee die minste, kry kortpaaie en dink net aan jouself.
• Die moeilike pad – doen wat ook al die beste is om jou doel te bereik al is dit moeilik, ongemaklik, vereis meer energie en duur langer. Dit klink moeilik, want dit is moeilik.

Dit klink Bybels, want dit is Bybels. Gaan deur die nou poort in. Die breë poort wat na die verderf lei, is wyd en die pad daarheen breed, en dié wat daardeur ingaan, is baie. Maar die poort wat na die lewe lei, is nou en die pad daarheen is smal, en dié wat dit kry, is min (Matteus 7:13 – 14).

Die beginsels van die moeilike pad werk – dit is prakties en doeltreffend. Jesus het hierdie pad geloop. Dwarsdeur die Bybel doen Hy die regte ding al was dit die moeilike ding om te doen Hy het ‘n pad geloop wat moeiliker is as enige pad wat ons moet loop en dit om vir ons ‘n pad te skep waardeur ons verlos kan word en lewe. Die moeilike pad is God se pad.

Loop jy liewer die pad van die goeie mense, bly op die paaie van die regverdiges (Spreuke 2:20).

Blog242

“There is not one blade of grass, there is no color in this world that is not intended to make us rejoice.”– Johannes Calvyn (1509-1564)

‘n Unieke optrede wat aan ‘n omvattende behoefte voldoen: die kruis (1)

Dat Jesus  vir ons sondes gesterf het, is seker dié deel van die evangelie wat die meeste beklemtoon word. Maar die idee dat ons aanspreeklik is aan ‘n Skepper gaan nie vandag meer goed af nie. Ons is geneig om ons eie pad te loop en God te ignoreer. Hierdie wanverhouding tussen ons aanspreeklikheid en ons optrede is die beginpunt van alle menslike behoeftes.

Wat vereis ‘n verhouding met God? Wat verwag Hy? Vier gedeeltes help ons.

• Miga 6

In Miga 6 maak God ‘n hofsaak teen sy mense met die skepping as getuie. In hierdie teks sien ons wat God van die mens verlang.

Hoor wat die Here sê: Maak klaar, roep die berge op as getuie, laat die heuwels hoor wat jy te sê het. Berge, vaste fondamente van die aarde,  julle moet luister na die saak wat die Here het. Die Here het ‘n saak teen sy volk, Hy het Israel aangekla. My volk, wat het Ek jou aangedoen? Hoe het Ek jou moeggemaak? Antwoord My! (6:1 – 3).

Wat het ek verkeerd gedoen, vra die Here vir sy volk wat Hom verwerp het. Hulle sou goed besef het dat hierdie ‘n retoriese vraag is. Dit is nie God wat verkeerd gedoen het nie, maar sy mense. God was getrou; sy mense was ontrou.

Daarna vertel God vir hulle dat Hy hulle uit Egipte, die plek van slawerny, gered het; Hy het vir hulle leiers soos Moses en Aäron gestuur … Hulle moet God se trou onthou; hulle moet onthou waaroor die paasfees gaan. Nou skielik verander die trant van die gesprek. Nou hoor ons die stem van die sondaar. Hy wil weet wat kan vergoed vir die mense wat nie God se teenwoordigheid en goedheid waardeer het nie. Offers? Olie? Selfs: Moet ek my eersgeborene offer vir my sonde? Dit is sekerlik ‘n groot genoeg offer om God tevrede te stel. Maar God sê: Nie een van hulle nie. Ons soel altyd die groot dinge, maar God soek nie altyd die groot dinge nie. Hy soek iets eenvoudiger.

Mens, die Here het jou bekend gemaak wat goed is: Hy vra van jou dat jy reg sal laat geskied, dat jy liefde en trou sal bewys, dat jy bedagsaam sal lewe voor jou God (6:8). Eenvoudig, maar moeiliker. God vra dat ons Hom respek sal bewys en om daardie respek oor te dra deur ons verhouding met ander. Om dit nie te doen nie, is sonde. God se probleem met sy mense is nie dat hulle verkeerd offer nie, maar hulle gewilligheid om voordeel uit ander te trek. Dit beskryf die profeet in 6:9 – 12. Dit gaan oor geweld, leuens, bedrog, roof, ens. In die res van die hoofstuk sê Miga dat God nie sulke gedrag ignoreer nie. Ons verhouding met Hom se basis is ons aanspreeklikheid teenoor Hom.

Miga sou presies dieselfde gesien het as hy vandag ons koerante sou lees. Ons leef op ‘n wyse wat nie God se begeerte vir sy skepsels weerspieël nie. As ons ons eie pad loop, laat God soms toe dat ons die gevolge van ons keuses oes; soms gryp Hy in om ons aandag te trek. Maar God hou ons altyd aanspreeklik.

Hoe reageer God op die situasie. Daarvan lees ons in Miga 6:13 – 16. God oordeel ons. Die volk sien duidelik dat God nie sonde ignoreer nie. Soms oordeel God onmiddellik; soms wag Hy tot aan die einde, maar ons bly altyd aanspreeklik.

Volgende keer kyk ons na verdere teksgedeeltes van God se unieke optrede wat ‘n omvattende behoefte van die mens hanteer.