“Want die woord van God word nie werklik in geloof ontvang wanneer dit bo-in ons brein rond-dobber nie, maar wanneer dit wortelskiet in die diepte van ons hart. Dan word dit ‘n onoorwinlike skans wat alle vorms van versoeking afweer en verdryf.” – Johannes Calvyn

Hoekom deel ek nie die evangelie met ander nie?

Almal van ons wil graag getroue ambassasdeurs van Christus wees. Ons wil die verlossingsboodskap oordra aan die mense om ons. Maar ons doen dit nie. Dan rasionaliseer ons ons ongehoorsaamheid met allerhande verskonings. Kom ons kyk na ‘n paar van hierdie verskonings.

1. Ek is bang ek doen meer skade as goed. Party glo dat as hulle foute maak hulle mense net verder van Christus dryf. Natuurlik is daar evangeliste wat meer skade as goed doen, maar dit sal nie met die gewone Christen gebeur nie. Dit is diegene wat sonder respek vir ander is wat skade aanrig.Jy sal nie iemand wegdryf as jy hulle met liefde, sagtheid en deernis benader nie. Jy kan sukkel om die regte woorde te kry, maar jy moet altyd onthou dat verlossing van die Here kom.
2. Ek weet nie wat om te sê nie. As jy genoeg weet oor hoe jy verlos is, weet jy genoeg om iemand anders daarheen te lei. Die evangelie is nie so ‘n ingewikkelde boodskap nie. Dit is ‘n eenvoudige boodskap, maar dit het ‘n ewigheidsimpak. Vetrel vir mense hoe God die evangelie gebruik het om jou lewe te verander.
3. Ek wil nie my verhouding verbreek nie. Mense is bang om oor die evangelie te praat, want hulle is bang hulle verloor ‘n vriend. Die skade wat die evangelie aan ‘n verhouding kan aanrig, is niks in vergelyking met die skeiding tussen mens en God nie.
4. Ek weet nie hoe om die moeilike vrae te beantwoord nie. Dit is nie nodig dat ek al die vrae moet kan beantwoord nie. Bly net by die evangelie.
5. Dit is die leraar se werk. Almal in die gemeente moet die evangelie deel. Jou leraar kan nie jou werk vir jou doen nie. Jy is dikwels die enigste Christen met wie sommige nie-Christene ooit sal praat. Wees getrou in daardie kringetjie waar God jou geplaas het.
6. Ek het nie tyd nie. Ons mors so baie tyd. Ons sit ure voor die TV; ons spandeer lang tye op ons selfoon en op Facebook. Ons moet weer dink oor ons skedule. Daar moet altyd tyd vir ‘n gesprek oor die evangelie wees. Jou doel in die lewe is om God te verheerlik en om die evangelie met ongelowiges te deel. Maak tyd daarvoor.
7. Ek is bang. Jy weet nie vooraf hoe mense gaan reageer nie. Jy is bang mense spot met jou of verkleineer jou. Onthou: Wanneer die Vader in my Naam die Voorspraak, die Heilige Gees, stuur, sal Hy julle alles leer en julle herinner aan alles wat Ek vir julle gesê het (Johannes 14:26)

As jy een van hierdie verskonings gebruik, vra die Here om jou die moed te gee om sy evangelie met ongelowiges te deel.

If your heart doesn’t ache for people who don’t know Christ, you may not know Christ yourself. —Burk Parsons

Die evangelie

Ons praat oor die evangelie, maar is maar versigtig om dit met ander te deel. Persoonlike evangelisasie is nie meer ‘n prioriteit vir baie Christene nie. Vandag is baie gemeentes na binne gekeer. Gemeentes wat na buite gekeer is, beperk hulle dikwels tot diens, maar nie die verkondiging van die evangelie nie. Beide is problematies:

• ‘n Gemeente wat na binne gekeer is praat baie oor die evangelie, maar deel dit nie.
• Gemeentes wat na buite gekeer is, bedien ander, maar deel nie die evangelie met diegene wat hulle bedien nie.

Persoonlike evangelisasie het vandag baie uitdagings. Hier is ‘n paar:

1. Die ou formules vir evangelisasie is nie meer so doeltreffend in ons pluralistiese samelewing nie. Ons kan nie almal op dieselfde wyse hanteer nie. Maar ons het die ou formules gelos, maar niks in hulle plek geplaas nie.
2. Die beste manier om die evangelie met ander te deel. Persoonlike evangelisasie is dikwels ‘n reis en nie ‘n gesprek nie. Mense kom na die Here deur verskillende ondervindings en omstandighede. “Jesus may be the only way to God, but there are as many ways to Jesus as there are people who come to Him.” (Os Guinness)
3. Persoonlike evangelisasie vereis tyd. Dit vereis die bou van verhoudings. Pasgebore babas vereis baie versorging – so ook diegene wat onlangs besluit het om Jesus te volg.
4. Mense onttrek in verenigings wat soos hulle voel oor sake of dieselfde belangstellings het. Daarom gebeur dit dat ons dikwels nie kontak het met baie ongelowige mense nie.

Om die evangelie te deel moenie vir ons ‘n verpligting wees nie. Ek moet dit doen omdat ek Jesus liefhet en wil hê dat ander Hom ook moet ken. Ons voel dikwels dat ons nie die evangelie goed deel met ander nie. Die krag is in God se Woord en nie in ons aanbieding nie.

Our prayers are heard, not because we are in earnest, not because we suffer, but because Jesus suffered. —Oswald Chambers

Leer uit jou sukses

Ons hoor gereeld dat ons ons mislukkings deeglik moet ontleed, want jy gaan baie daaruit leer. Dit is goeie raad. Maar jy moet ook jou suksesse ontleed. Doen jy dit nie gaan jy groot geleenthede nie raaksien nie.

Sukses en mislukking leer vir ons verskillende lesse – mislukking veral oor wat om nie te doen nie. Sukses leer vir jou oor wat jy behoort te doen. Sukses leer ons oor watter vaardighede om te ontwikkel.

Professor Shmuel Ellis van die Universiteit van Tel Aviv het navorsig gedoen oor wat Israeli soldate leer van wat hulle “After Event Reviews” noem. Hierdie is ‘n instrument om uit ondervinding te leer. Hy bevind dat soldate meer leer as hulle tydens hierdie sessies na beide suksesse en mislukking kyk en nie net na mislukking nie.

Hierdie is gestruktureerde besprekings  wat analiseer wat beplan was, wat gebeur het en watter lesse uit die ondervinding geleer kon word. Die sleutel is dat dit ‘n baie eerlike evaluering moet wees.

Alhoewel hierdie besprekings deur die militêre magte ontwikkel is, gebruik ander oranisasies dit ook. As jy die suksesse ontleed , soek vir bewyse van sterkpunte waarop jy kan bou. Identifiseer daardie dinge waarvan jy meer behoort te doen.

As jy onverwags sukses behaal, moenie aanvaar dit is die gevolg van wat jy gedoen het nie. Moenie val vir hierdie versoeking nie. Ontleed dit deeglik. Waarskynlik was jou sukses die gevolg van dinge wat jy gedoen het. Moet jy dalk meer daarvan doen?

Maak hierdie besprekings na optrede ‘n gereelde instrument. Ontleed suksesse en mislukkings.

Faith is self-renouncing; works are self-congratulatory. Faith looks at what God does; works have respect to what we are –  J. Murray

Wie is jy?

Baie van ons wil iemand wees wat ons nie is nie. Meer oefening, meer geld, meer volgelinge op die sosiale media. Maar altyd is daar iemand met meer as ons. Die gevolg is dat ons ander dophou. Dit is moeilik om te aanvaar dat hulle meer as ons het of bereik.

Daar is een man vir wie dit nie ‘n probleem was nie – Johannes die Doper. Johannes is op ‘n belangrike tyd in die geskiedenis gebore. Hy was gekies om die pad vir die belangrikste Persoon in die geskiedenis voor te berei. Daar was ‘n man wat deur God gestuur is. Sy naam was Johannes. Hy het gekom om te getuig; hy moes getuig van die lig, sodat almal deur hom tot geloof kon kom. Hy was self nie die lig nie, maar hy moes van die lig getuig (Johannes 1:6 – 8).

Hierdie verse kom kort na ‘n sin wat die wêreld verander het: In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God (1:1). Johannes, die evangelieskrywer, onderbreek sy beskrywing van die almagtige God wat aarde toe gekom het en mens geword het, om vir Johannes bekend te stel. Hoekom sou hy dit doen?

Hy stel Johannes die Doper bekend, want hy mag dalk die tweede belangrikste persoon wat ooit geleef het, gewees het. Jesus self het gesê: Dit verseker Ek julle: Onder die mense op aarde is niemand gebore wat groter is as Johannes die Doper nie (Matteus 11:11). Nie Moses nie. Nie Dawid nie; nie Petrus nie, maar Johannes die Doper.

Johannes was die vervulling van ‘n ou profesie. Maak vir die Here ‘n pad in die woestyn, maak in die barre wêreld ‘n grootpad vir ons God … Dan sal die mag van die Here geopenbaar word; al wat leef, sal dit sien, Die Here self het dit gesê (Jesaja 40:3 – 5). Matteus sê vir ons dat Johannes in die woestyn gepreek het en voeg by dat Johannes die persoon was waarvan Jesaja gepraat het. Hy kom om die pad vir die Messias voor te berei.

Johannes staan sentraal op die wêreldverhoog. En toe kom Jesus na Johannes toe. Hoe reageer Johannes? Dit is Hy wat ek bedoel het toe ek gesê het: ‘Na my kom daar ‘n Man wat my voor is. Jesus is voor en Johannes is in die agtergrond – in Jesus se skaduwee.

Die mense het Johannes se gawes raakgesien. Hy het skares getrek. Hy verklaar openlik: Ek is nie die Christus nie – ek is wel voor Hom uitgestuur om die pad vir Hom reguit te maak. Toe Jesus op die toneel verskyn, kry Johannes ‘n kleiner rol. Hy gaan tronk toe en sterf ‘n sinlose dood. Johannes was gelukkig as hulle hom sou vergeet – gelukkig om te leef en te dien en om te sterf in die skaduwee van Jesus. Hy aanvaar met vreugde ‘n rol van minder gemak net om te beklemtoon hoe groot Jesus werklik was.

Wat ons van Johannes leer, is dat dit nie gaan oor die aandag of roem wat ons kry nie, maar om dit alles op Jesus te fokus. Luister hierna: Ek is nie die Christus nie, Ek is maar net voor Hom uit gestuur. Die bruidegom is die een aan wie die bruid behoort, maar die vriend van die bruidegom staan en luister of hy kom en is baie bly wanneer hy die stem van die bruidegom hoor. Daarom is ek nou met blydskap vervul. Hy moet meer word en ek minder (Johannes 3:25 – 30). Johannes praat hier met sy volgelinge.

Johannes het gesien wat Jesus in die wêreld gedoen het. Al was hy nie in die middelpunt nie, het hy dit geniet. Kan ons dieselfde van onsself sê? Johannes die Doper het die vreugde en vryheid geken om in God se hande en in Jesus se skaduwee te wees.