Love provides the motive for obeying the commands of the law, but the law provides specific direction for exercising love –  Jerry Bridges

Ek kyk na wat ek kortkom

Niks sal jou geloof so dreineer as jy gedurig kyk na wat jy kortkom nie. Hoe meer ek op my gebrek aan hulpbronne, die krag wat ek nie het nie en die swakhede wat ek het, fokus, hoe swaarder word die gewig van ongeloof. As ek kyk na wat ek kortkom, dreineer dit my hoop en blaas my vrees aan.

‘n Tekort beteken dat ek nie genoeg het om die betaling te maak nie. Ons waag nie as ons ‘n tekort in die gesig staar nie. As ek egter na ‘n surplus kyk gee dit moed en vul my met hoop. ‘n Surplus beteken daar is meer as genoeg vir my behoeftes. Dit moedig vrygewigheid teenoor ander aan.

Aan onsself oorgelaat het ons tekorte. In dié tyd was julle sonder Christus, uitgesluit uit die burgerskap van Israel, ver van God af sonder deel aan die verbonde en die behoeftes wat daarmee saamhang, sonder hoop en sonder God in die wêreld (Efesiërs 2:12). Die goeie nuus is dat as jy ‘n gelowige is jy nie meer tekorte het nie. Christus het jou sondeskuld betaal. Sal Hy ons dan nie al die ander dinge saam met Hom uit genade skenk nie? (Romeine 8:32). Let wel: alle dinge.

En my God sal in elke behoefte van julle ryklik voorsien volgens sy wonderbaarlike rykdom in Christus Jesus (Filippense 4:19). Watter wonderlike belofte. Hierdie belofte is nie onvoorwaardelik nie Die voorwaarde is geloof. Ons open die fles van God se voorsiening en sy onuitputlike bankbalans deur geloof. Ongeloof glo die fles is leeg en daarom word dit nie oopgemaak nie.

Ons moenie net die waarheid van hierdie beloftes bevestig nie, maar as ons nie bereid is om op te tree nie, sal niks gebeur nie. In sy beloftes wys God vir ons die stoorkamers van sy voorsiening. Geloof is die sleutel wat hierdie stoorkamers oopsluit. God wil hê dat ons sy stoorkamers moet oopmaak. As ‘n mens nie glo nie, is dit onmoontlik om te doen wat God wil. Wie tot God nader, moet glo dat Hy bestaan en dat Hy dié wat Hom soek, beloon (Hebreërs 11:6).

Hoe kan ek dan meer geloof kry? As ek moeg en sat is daarvan om ‘n dissipel met ‘n klein geloof te wees, is ek gereed om my eerste treë te gee om te verander. Dit begin as ek ophou om na my tekorte te kyk. Hou op om te kyk na jou tekorte van hulpbronne, wysheid, mag en selfs geloof. Ons tekorte ontmoedig ons. Satan wil nie hê dat ons verder as onsself moet kyk nie; hy wil nie hê dat jy na Jesus en die oorvloedige genade wat Hy vir jou verkry het, moet kyk nie.

Kyk na Jesus en Hy wys vir jou hoe jy jou geloof kan vermeerder.

1. Julle moet julle ook nie gedurig afvra wat julle gaan eet of drink nie, en julle moenie besorg wees nie. Dit is alles dinge waaroor die ongelowiges in die wêreld begaan is, maar julle het ‘n Vader wat weet wat julle nodig het. Beywer julle vir sy koninkryk, dan sal Hy julle ook hierdie dinge gee (Lukas 12:29 – 31). Kyk na die Vader se koninkryk. Maak die prioriteite van die koninkryk jou prioriteite en die Vader sal in elke behoefte van julle voorsien.
2. Moenie bang wees nie, klein kuddetjie, want dit was die wil van julle Vader om die koninkryk aan julle te gee. Verkoop julle besittings en gee bydraes vir die armes. Skaf vir julle ‘n beurs aan wat nie leeg raak nie, ‘n onuitputlike rykdom in die hemel, waar geen dief dit kan bykom en geen mot dit kan verniel nie. Waar julle skat is, daar sal julle hart oor wees (Lukas 12:32 – 34). Jesus sê dat ons geloof moet beoefen deur ontslae te raak van al die afgode wat ons glo ons sekerheid waarborg.

God se belofte is dat as ons dit doen ons Hom sal sien en ons geloof sal toeneem.

Love is from God the way heat is from fire, or the way light is from the sun. Love belongs to God’s nature – John Piper

Draai die briek aan

Ons beweeg al hoe vinniger. Ons het ‘n obsessie met besig wees; ons wil dinge al hoe vinniger doen. Die pas waarteen ons lewe is buite beheer. Jesus was nooit gejaagd nie; Hy was nie deur die lewe oorweldig nie. Tog het Hy ‘n groot sending gehad wat Hy in ‘n baie kort tydjie moes afhandel. Jesus was nie gejaag nie, want Hy het teen God se pas beweeg. Om te jaag is die wêreld en nie God se pas nie.

Wat kos ons gejaagde lewe ons?

1. ‘n Gejaagde lewe vernietig ons verhouding met God.

As ek met God wil verkeer, vereis dit stilte en ek moet aandag gee. Jesus het dikwels aan die wêreld onttrek om te bid. In hierdie stil oomblikke ontvang Hy die krag om sy taak voort te sit. In hierdie stil tye kry Hy die nodige wysheid om tussen God se planne en dié van die wêreld te onderskei. Tensy ek tyd met God alleen deurbring, sal die spoed van die wêreld my verstaan van God verwring. Angs, onrustigheid en ontevredenheid is jou voorland. Bedaar en erken dat Ek God is (Psalm 46:11).

2. ‘n Haastige lewe verminder my vermoë om ander lief te hê

Dit is geen wonder dat die groot liefdeslied (1 Korintiërs 13) begin met: Die liefde is geduldig. Verhoudings kan net ontwikkel in ‘n rustige omgewing – iets wat haastige mense nie het nie. Hoe vinniger jy lewe, hoe minder is jou vermoë om ander lief te hê.

3. ‘n Gejaagde lewe vermeerder die krag van versoeking

Ons leef in ‘n kultuur van onmiddellike bevrediging. In hierdie kultuur is dit vir Satan maklik om mense te verlei. So baie van ons foute – buitehuwelikse seks, dronkenskap, dwelms, ens – is omdat ons onmiddellike bevrediging soek. As jy geduld aanleer en leer hoe om te wag, sal God vir jou die dinge op sy tyd gee.

4. ‘n Gejaagde lewe maak jou ongevoelig vir ongeregtighede.

‘n Gejaagde lewe beteken dat jy sonder diep gevoelens lewe. Jy het nie die tyd of die energie om te dink aan dinge buite jou snelbaan nie. Jy word onbewus van die gebrokenheid van die wêreld om jou. Ongeregtigheid en onderdrukking breek God se hart. As ons harte nie breek vir die dinge wat God se hart laat breek nie, is dit tyd om briek aan te draai.

5. ‘n Gejaagde lewe bevorder wettisisme

In vandag se wêreld is inligting onmiddellik beskibaar. Met al hierdie inligting sou ‘n mens dink dat gelowiges meer van God as ooit tevore weet. Dit is die probleem: inligting leer my van God, maar dit verbind my nie met Hom nie. Kennis alleen lei tot wettisisme. Om God waarlik te ken, vereis wysheid en onderskeidingsvermoë. Hierdie eienskappe kry ons slegs deur nadenke, afsondering, gebed en in die geloofsgemeenskap. Dit gebeur nie oornag nie.

6. ‘n Gejaagde lewe verwring jou doel en verminder jou passie

In ‘n gejaagde kultuur word jou lewensdoel bepaal deur wat jy doen – dit wat jy kan sien en vashou. Maar God se idee van doel is nie oor doen nie, maar oor word. Wat word ek?  Jy kan baie goeie dinge vir God doen, maar as dit nie kom uit ‘n verhouding met God nie, gaan jy nie jou lewensdoel bereik nie.

‘n Gejaagde lewe kyk na buite vir antwoorde op die groot lewensvrae. ‘n Lewe geleef teen God se pas kyk na binne vir hierdie antwoorde. Spoed is belangrk in jou lewe. As jy nie teen God se pas beweeg nie, sal jy nie die lewe deur God se lens sien nie.  Ek dink nie God is met ons uitputting beïndruk nie. Uitbranding is nie ‘n teken van trou nie.

Haal jou voet van die petrolpedaal af.

In service we must experience the many little deaths of going beyond ourselves. Sevice banishes us to the mundane, the ordinary, the trivial – Richard Foster

Genade

Daar was ‘n groot en bekende kerk in Engeland wat verskeie kerksale in die arm gedeeltes in die middestad onder sy sorg gehad het. Die tradisie was dat die eerste Sondag van die jaar kom almal saam om saam deel te neem aan ‘n nagmaalsdiens. By een so ‘n geleentheid sien die pastoor ‘n persoon wat kniel om die brood te ontvang. Hy moes vantevore tronkstraf uitdien. Hy is daarna bekeer en het eredienste in een van die sale in die middestad bygewoon.

Op daardie besondere dag was die man wat langs hom gekniel het die regter wat hom tronk toe gestuur het. Die pastoor was diep geraak oor hoe genade hierdie man se lewe verander het en die verandering wat dit teweeg gebring het.

Na die diens gaan die pastoor na die regter en vra vir him: “Het jy gesien wie langs jou gekniel het?”

“Ja,´sê die regter, “Dit is werklik ‘n wonder van God se genade.”

Die pastoor antwoord: “Dit is wonderlik om te dink hoe hy uit ‘n lewe van misdaad bekeer is”.

Die regter antwoord: “Nee, ek praat nie van hom nie. Ek praat van myself. Dit is nie vir my ‘n groot verrassing dat ‘n dief tot bekering gekom het nie. Hy het die omvang van sy nood besef. Maar kyk na my. Van kleins af is ek geleer om soos ‘n heer te lewe, my woord was my woord; ek moet gereeld bid en die eredienste bywoon. Ek gaan na Oxford en kry my grade. Ek word tot die balie toegelaat en uiteindelik word ek ‘n regter. Ek was seker dat ek alles gehad het wat ek nodig het. Maar ek was ook ‘n sondaar. Vir my om te sien dat ek Christus nodig het was ‘n wonderwerk van God se genade.”

For the essence of sin is man substituting himself for God, while the essence of salvation is God substituting himself for man – John Stott

Verwerping

In 1985 verlaat Henri Nouwen sy pos aan die teologiese fakulteit van Harvard om  by L’Arche, ‘n bediening vir verstandelik gestremde mense, te dien. Gou ontdek hy dat selfs sy beste vriende hom verwerp het. Toe hy hierdie gevoel van verwerping ondervind het, sê hy vir homself: If you really want to be less visible, less known, try to use this event to become more forgotten, more passed over; be grateful for the occasion. Trust that hiddenness will give you new eyes to see yourself, your world, and your God. People cannot give you new eyes; only the one who loves you without limits.

Hier sien ons hoe Nouwen op verwerping reageer:

1. Hy dink eers na oor wat om daarmee te doen Hy was seergemaak en verward, maar nogtans was hy eerlik oor sy emosies. Hy het hulle nie onderdruk nie.
2. Hy bring sy emosies en pyn na God en vra hulp sodat hy kon weet wat om te doen – vergewe en nie bitter wees nie.
3. Met verloop van tyd besef hy sy swakheid om die pyn deur vergifnis te oorwin. Hy vra weer God se hulp.
4. Hierdie gebeure maak hom bewus van hoe hy ander laat voel het toe hy hulle verwerp het. Daarom wys hy sy liefde deur briewe te skrywe.

Wat duidelik is, is dat Nouwen baie tyd beskikbaar gemaak het vir nadenke. Die gevoel van verwerping is pynlik. Nouwen het nie sy gevoelens onderdruk nie. Hy het ook nie sommer dadelik die verwerping as ongeregverdig beskou nie. Nee, hy bring sy gevoelens na God en werk met God deur hulle. Hy doen dit nie haastig nie. Hy gee spasie en tyd vir die Here om te genees.

Wat ons ondervindings en die psalms vir ons leer, is dat vergifnis en genesing moeilik en duur is. Volgens die psalms het ons maar min beheer oor ons emosies. Wat egter belangrik is, is waarheen ons ons emosies neem. In die proses word Nowen nie iemand wat op ‘n hopie gaan sit en homself jammer kry nie – hy dink oor hoe hy ander dalk seergemaak het en hoe hy dit kan regstel.

Maande later skryf Nouwen in sy joernaal:

It is hard for me to forgive someone who has really offended me, especially when it happens more than once. I begin to doubt the sincerity of the one who asks forgiveness for a second, third, or fourth time. But God does not keep count. God just waits for our return, without resentment or desire for revenge. God wants us home. . . . Maybe the reason it seems hard for me to forgive others is that I do not fully believe that I am a forgiven person. If I could fully accept the truth that I am forgiven and do not have to live in guilt or shame, I would really be free. My freedom would allow me to forgive others seventy times seven times.

Wat ons pyn en verwerping nodig het, is tyd – tyd om te kla, tyd om te vra vir hulp, tyd om te bely. Ons het tyd nodig om te genees.