Modern church worship is characterized by an exaltation of the self, but authentic worship is marked by an emptying of ourselves. —Jared Wilson

Ons moet mekaar bemoedig

Praat mekaar moed in en versterk mekaar dan met hierdie woorde, soos julle trouens reeds doen (1 Tessalonisense 5:11)

Sy naam was Josef, maar die apostels het hom Barnabas genoem – dit beteken iemand wat mense moed inpraat (Handelinge 4:36). Sou dit nie wonderlik wees om so ‘n persoon te wees nie. Moed is die gewilligheid om ‘n bedreiging te aanvaar. Moed word deur hoop – die hoop vir iets sterker as dit wat ons vrees – aangevuur.

Ontmoediging tree in as die hoop vervaag – ons word bang. As dit gebeur het ons weer hoop nodig. Dit is wat bemoediging is. Barnabas het mense oortappings van hoop gegee. Dit het hulle in staat gestel om in die geloofstryd te volhard. Ons het Barnabas-mense nodig. Ons moet self ‘n Barnabas wees.

Ons word verdrink in ‘n see van ontmoediging: kritiek, misdaad, armoede … Dit is die taal van ons hedendaagse wêreld Bemoediging is maar skaars. Al die ontledings wat ons hoor, is negatief. Die oorvloed negatiwiteit is deels die gevolg daarvan dat ons trotse harte geoefen is om die swakhede, foute en sondes van ander raak te sien. Ons soek vir hulle. Geen wonder ons almal soek hoop nie. Om te oorleef, het ons kritiese onderskeiding nodig.

Bemoediging is geestelike oorlogvoering. As ons iemand wil bemoedig moet ons eers teen Satan en ons eie sonde veg. Satan is gedurig besig om ons te ontmoedig: hy wat hulle dag en nag voor ons God aangekla het (Openbaring 12:10). Sy nalopers is gedurig besig om brandpyle na ons te gooi (Efesiërs 6:16). Alles wat vooraf in die Skrif opgeteken is, is tog opgeteken om ons te leer sodat ons deur die stanvastigheid en bemoediging wat die Skrif ons gee, vol hoop kan wees (Romeine 15:4).

Josef is Barnabas genoem waarskynlik omdat hy ‘n oog gehad het om onder alle omstandighede God se genade raak te sien. Hy het volhardend in God bly hoop. As sy vriende mismoedig geword het, het hy hulle aan God se beloftes herinner sodat hulle hoop weer opgevlam het. Ons het weer Barnabas-mense nodig.

Aan u beloftes hou ek vas, dit weerhou my van sonde teen U (Psalm 119:11). Dit is Barnabas-mense. Dit is mense wie se lewens steeds deur die Gees van God beheers word (Galasiërs 5:16). En as hulle dan praat? Praat net wat goed en opbouend is volgens die eis van omstandighede, sodat dit julle hoorders ten goede kan kom (Efesiërs 4:29). Hou op om mekaar gedurig te kritiseer.

Om ‘n Barnabas-mens te word, vereis dat ons God moet vra om ons in mense van bemoediging te verander. Dan sal almal wat ons pad kruis meer bemoedig weggaan as wat hulle daar aangekom het.

What that minster is on his knees in secret before God Almighty, that he is and no more – John Owen

Hoe kan ek vertroue ontwikkel? (2)

Ons gaan nou verder kyk na maniere om vertroue te ontwikkel.

• Behaal ‘n paar oorwinnings. Begin met klein suksesse en bou dit geleidelik uit. ‘n Paar oorwinnings agter die rug gee vir jou die impetus om jouself verder uit te daag. As jy wel misluk, probeer onmiddellik om ‘n paar oorwinnings te behaal. Moenie in selfbejammering rondploeter nie.

Uit die Bybel kan ons kyk na twee persone:

• Ons weet van al Simson se oorwinnigs oor die Filistyne. In Rigters 16:20 sê Delila dat die Filistyne op hom is. Hy word wakker en dink: ek sal weer uitstap soos die vorige kere en my losruk. Maar hy het nie besef dat die Here hom verlaat het nie.
• In 1 Samuel 17:37 sê Dawid: Die Here, wat my gered het uit die kloue van die leeu en uit die kloue van die beer, Hy sal my red uit die mag van hierdie Filistyn

Daar is ooreenkomste tussen hierdie twee manne. Hulle was beide deur God uitgekies; hulle was beide leiers van Israel toe Israel teen die Filistyne geveg het. Maar hulle het ook van mekaar verskil:

• Simson wou homself plesier. Hy lewe ‘n sedelose lewe. Hy vertrou op sy eie krag en daarom het hy nie die nodigheid ingesien om op God te vertrou nie. Hierdie is ‘n pad wat altyd op mislukking uitloop. Dawid, daarenteen, besef dat as hy net op homself moes staatmaak hy al klaar verloor het. Daarom roep hy die Here aan voor sy geveg met Goliat. Sy swakheid word God se krag. So word hy van ‘n oorwinning verseker.
• Simson se vervreemding van God lei nie net tot sy nederlaag nie, maar dit was ook die einde van sy leierskap. Vir Dawid was die oorwinning oor Goliat die begin van sy leierskap.

• Moenie jouself met ander vergelyk nie.

• Identifiseer jou sterkpunte en fokus daarop. ‘n Suksesvolle leier weet dat hy sy volgelinge help deur hulle te help om hulle spesiale gawes te ontdek, deur hulle aan te moedig om dit te ontwikkel en hulle dan te help om dit te gebruik.

Volgende keer gaan ons na ons laaste vraag oor vertroue kyk: Wat moet ek doen met die vertroue wat ek het?

It is usually considered good practice to examine a thing for one’s self before echoing the vulgar ridicule of it. —J. Gresham Machen

Dank God omdat Hy God is

Ons het almal baie om voor dankbaar te wees, maar bedank ons ooit vir God omdat Hy God is: dat daar ‘n God is en dat Hy ons God is. Hier help die psalms ons baie. Psalm 103 dank God omdat Hy die Verlosser-Koning is. In Psalm 104 word Hy as die Skepper-Koning gedank. Kom ons kyk nader na Psalm 104:

1. Dank God vir sy betrokkenheid by die wêreld (104:1 – 4)

God is so hoog, so verhewe, maar tog is Hy betrokke – so naby. Hy gebruik die fisiese wêreld om Homself te openbaar. Die lig is sy kleed en die hemel sy tent. Waar ons die wolke sien, daar is Hy. As ons die wind voel, daar is Hy.

2. Dank God dat Hy die wêreld gemaak het (104:5 – 7)

Hier beskryf die psalmis God se sistematiese en pragtige organisasie van die skeppingsproses. Hy het eenvoudig die waters aangespreek en hulle neem hulle plek in.

3. Dank God vir sy heerskappy oor die wêreld (104:8 – 10)

Die heidense kultuur van destyds het die wêreld as swak en kwesbaar gesien – dit is voortdurend deur onvoorspelbare en onbeheerbare natuurkragte bedreig. Dis nie waar nie. God bepaal waar elke ding moet kom; Hy stel die grense vas – selfs van die magtige see; Hy maak seker dat alles op hulle plek bly.

4. Dank God vir sy voorsiening in die wêreld (104:11 – 15)

God gee oorvloedige reën – die aarde word versadig. Die psalms dank God vir die manier waarop Hy dit stuur, dit kanaliseer en verseker dat dit by die diere, voëls en mense kom. Hy voorsien ook vir die oeste en bome. God gee nie net wat ons nodig het nie, maar ook vir ons plesier: Wyn om mense se harte bly te maak, olie om die gesig te versorg, kos om die mens nuwe krag te gee.

5. Dank God vir sy beskerming van die wêreld (104:16 – 18)

Hy gee skuiling aan die grootste tot die kleinste skepsels. Hy gee skuiling in bome (voëls), berge (klipbokke), rotse (dassies), ens.

6. Dank God dat Hy die wêreld reguleer (104:19 – 23)

God reguleer die seisoene, dag en nag en selfs die dier-mens siklus – as dit donker word, roer al die diere in die bos; as die son opkom gaan die mens na sy werk toe.

7. Dank God vir die wye verskeidenheid van die wêreld (104:24 – 26).

U het baie dinge geskep, Here, die aarde is vol van wat U gemaak het. Kyk na God se diversiteit en bestudeer sy kreatiwiteit. Doen ons dit kan ons nie anders as om Hom te dank nie. Ons moet elke dingetjie wat God geskep het, gebruik om God te dank.

8. Dank God vir sy goedheid aan die wêreld (104:27 – 28)

Hulle is almal van U afhanklik, U gee hulle kos op hulle tyd. Hy gee so baie dat Martin Luther by geleentheid gesê het dat God ‘n baie groot kombuis moet hê.

9. Dank God vir die vernuwing van die wêreld (104:29 – 30)

Maar as U U terugtrek is dit klaar met hulle, as U hulle asem wegneem, is hulle dood. Maar ook dit is onder God se beheer. Hy neem lewe, maar Hy gee ook lewe. Voortplanting is nie net ‘n natuurlike proses nie – God se Gees is betrokke by die vernuwing van die skepping.

10. Dank God vir sy toekomstige verlossing van die wêreld (104:31 – 35)

God kan ‘n aardbewing of vuurspuwende berg laat begin deur net na die aarde te kyk. Daarom pleit die psalmis: Mag hierdie bepeinsings van my vir Hom aanneemlik wees … Mag die sondaars van die aarde af verdwyn, mag die goddeloses ophou om te bestaan. Hy kyk vooruit na God se nuwe skepping – die nuwe hemel en die nuwe aarde.

Is dit nie tyd dat ons God dank omdat Hy God is nie? Kyk na wat Hy in die skepping doen en verander dan elke nuwe insig in ‘n loflied. Mag die werk van die Here Hom vreugde verskaf; ons word uitgenooi om deel te word van sy vreugdelied.

I have but ons candle of life to burn, and I would rather burn it out in a land filled with darkness than in a land flooded with light – John Falconer

‘n Sagte antwoord

‘n Sagte antwoord laat woede bedaar; ‘n krenkende woord laat woede opvlam (Spreuke 15:1).

As dinge moeilik is en ons is aan spanning onderworpe, is ‘n sagte antwoord nie so maklik nie. Ons sê dan maklik dinge waaroor ons later spyt is. Dit is moeilik om ‘n sagte antwoord te gee  as jy voel die mense verstaan en waardeer jou nie. Dan moet ons kyk na Jesus.

Neem my juk op julle en leer van My, want Ek is sagmoedig en nederig van hart, en julle sal rus kry vir julle gemoed (Matteus 1:29).

Ons moet ons emosies in toom hou deur kalm te kommunikeer. Dit bevorder vrede. Reik geduldig na ander uit.

Bekommernis druk ‘n mens neer; ‘n vriendelike woord vrolik hom op (Spreuke 12:25).

As jy in ‘n hewige argument betrokke is, haal diep asem en bid saam. Dit is moeilik om kwaad te bly as jy op jou knieë staan en jou sonde bely voor Jesus Christus. Maak verskoning en vra vergifnis. Nederigheid ontwapen gesprekke wat dreig om te ontplof.

Die werk van die Heilige Gees in ons harte beweeg ons van kwetsende taal na ‘n sagte antwoord.

Die vrug van die Gees, daarteenoor, is liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelikheid, goedhartigheid, getrouheid, nederigheid en selfbeheersing (Galasiërs 5:22 – 23).