Oplossings bring probleme

Oplossings bring probleme

Die skrywer van Rigters herinner ons: In daardie tyd was daar nog nie ‘’n koning in Israel nie en elkeen het gedoen wat reg is in sy eie oë (21:25). In die twee laaste hoofstukke het Israel nie leiding by die Here gesoek nie. Hulle ignoreer sy woord en raadpleeg Hom net as ‘’n besluit van hulle skeefloop.

Funksioneel is dit die heidense kultuur. Besluite word geneem gegrond om menslike beredenering en dikwels oorhaastig en uit wraak. Elke ding wat hulle doen, doen hulle om die soort verkeerde ding uit Isarel uit te . roei (20:13) Hulle probeer die probleme veroorsaak deur hulle vorige optrede, oplos. Elke keer veroorsaak hulle net groter probleme.

 

Dit is die probleem van menslike oplossings vir wat in werklikheid ‘’n geestelike probleem is – die bose. Daar is geen militêre veldtog of regeringsbeleid wat ‘’n probleem wat sy onstaan in die menslike hart het, kan oplos nie. Net ‘’n herlewing van geloof in die Here kan sulke probleme oplos. Israel was geestelik in die donkerte, maar hulle het dit nie besef nie.

 

Hierdie is ‘n beeld van hoe gemeenskappe wat nie op God gefokus is nie, moet funksioneer: Hulle aanbid iets anders as die ware God.. Hulle besluit self wat is reg, logies en redelik in hulle oë; hulle is verbaas dat dinge nie verbeter nie. Dan besluit hulle dat God, indien Hy bestaan, nie juis omgee vir mense nie.

 

Dit is ook ‘’n beeld van God se mense vandag – die kerk. Geen heiden kon vir die verkragting, moord, volksm0ord en ontvoering geblameer word nie. Dit is alles deur Israel self gedoen. Dwarsdeur die boek Rigters, maar veral hier aan die einde, is dit duidelik dat Israel se grootste vyand Israel self is. Ongelukkig is dieselfde dikwels ook waar van God se mense vandag. Dit is maklik om ander vir die probleme van die kerk te blameer. Ons kyk na die omliggende kultuur wat anders as ons lewe en ons roep om soos hulle te lewe. Ons wonder waarom God nie eenheid in die kerk bring nie of herlewing stuur nie. Ons kyk oral behalwe na onsself.

 

Rigters wys ook vir ons dat alhoewel ons die probleem is, ons nie ons eie oplossing kan wees nie. Ons moet, net soos Israel vir ‘’n koning soek. Die rigters in hierdie boek is geloofshelde net in so verre hulle God vertrou om vir, in en deur hulle te werk ten spyte van hulleself.

 

Die skrywer oortuig ons dat ons ‘’n verlosser nodig het. Watter soort? Teen die einde van die boek oortuig die skrywer ons dat ‘’n menslike koning nie die antwoord is nie. In 1 en 2 Konings en in Kronieke leer ons van ‘’n hele lys konings wat Israel nie juis nader aan gehoorsaamheid aan God lei nie. Aan die einde besef ons dat ons iemand meer as Dawid nodig het.

  1.  Ons besef ons het ‘’n Verlosser nodig wat kom sonder dat Hy geroep word, want die mens soek nie vir God nie. [Daar is nie een wat verstandig is nie een wat na die wil van God vra nie – Johannes 3:11]    Ons is nie in staat om Hom te kies nie, Hy sal ons moet kies [Julle het My nie uitgekies nie, maar Ek het julle uitgekies –  Johannes 15:16].
  2. Ons besef dat die Verlosser alles self sal moet doen, want ons kan niks tot ons verlossing bydra nie [Maar toe het die goedheid van God ons Verlosser en sy liefde vir die mens verskyn. Hy het ons verlos, nie op grond van iets wat ons vir ons vryspraak gedoen het nie, maar op grond van sy eie ontferming. Dit het Hy gedoen deur die wedergeboorte, wat die sonde afwas en deur die Heilige Gees wat nuwe lewe gee. God het die Heilige Gees oorvloedig oor ons uitgestort deur Jesus Christus ons Verlosser – Titus3:4 – 6].
  3.  Ons leer selfs dat hierdie verlosser ons sal verlos deur swakheid –  deur sy dood en nie net deur sy lewe nie (Filippense 2:1 – 11).
  4. Ons het ‘’n koning nodig wat die verkeerde dinge in ons lewens kan uitroei (Rigters 20;13)

Die skrywer van Rigters is reg. Ons het ‘’n Koning nodig, maar ‘’n groter een as enige menslike koning. Die psalmis sien dit raak: Die hemele moet bly wees en die aarde moet juig, die see en alles daarin moet druis, die veld en alles daarop moet jubel, die bome in die bos moet hulle verheug voor die Here,  want Hy kom, Hy kom om oor die aarde te heers. Hy sal oor die wêreld heers met regverdigheid oor die volk met billikheid (Psalm 96:11 – 13). Die psalmis besef dat as die ware Regter en Koning terugkeer die hele natuur, en die mens, vrede en vervulling sal geniet. Eers dan.

 

Nou soek ons almal ‘’n koning – iemand oor ons te heers en om ons te verlos. Daar is net Een wat dit waarna ons soek, kan, voorsien. Ons moet na dié ware Koning kyk of ons sal ‘’n vals god aanbid.

 




Vergifnis: Hoe kan ons dit doen?

  1. Besef wat vergifnis is. Dit is primêr ‘’n belofte om nie die verkeerde met die persoon te berdE te bring nie – nie met ander nie; en ook nie in jou eie gedagtes nie. Dit is ‘’n belofte om nie stil te staan  by die seer en om kwaad vir die ander een te wees nie.
  2. Hoe is vergifnis moontlik. Net omdat jy die werklikheid van God se massiewe en duur vergifnis van ons deur Christus sien en besef. Net die besef van ons skuld aan God kan iemand anders se skuld aan ons in perspektief plaas. Die vergifnis van Christus gee aan ons die emosionele nederigheid om ook te vergewe en ook die emosionele hulpbronne om te vergewe. As ons dink aan Christus  se vergifnis van ons en ons wil om vergifnis te beoefen, kom daar stadig ‘’n gevoel van vergifnis by ons.
  3. Ons moet in ons harte vergewe voordat ons met iemand wat iets verkeerd gedoen het, kan versoen. Dan sal ons nie kwaad word in ons bespreking met hulle nie en sal ons nie probeer om punte aan te teken teen hulle nie en ook nie probeer om hulle te verneder nie. Met versoening probeer ons die verhouding te herstel. Ons doen dit deur alles wat ons verkeerd gedoen het, te erken.. Daarna wys ons hulle op enige ongeregtigheid wat hulle gedoen het en dan vra ons om weer versoen te word.

 




Nou weet ek

Nou weet ek

Hierdie week gaan ek ‘n paar blogs aan Miga spandeer (Rigters 17 en 18). Ek maak onder andere van Tim Keller se kommentaar :Judges for you (God’s word for you), gebruik.

 

In Rigters 17:7 ontmoet ons ‘n jong priester uit Betelehem. Hy het sy huis waar hy sy mense as priester moes gedien het, verlaat en soek nou ‘n ander woonplek. Miga sien die geleentheid om sy tuisgemaakte, doen-dit-jouself tempel meer indrukwekkend te maak. Die Leviet bly Miga se priester. Uiterlik voldoen Miga se tempel aan die basiese reël

 

Miga ws geseën, want hy het die leegheid van sy tuisgemaakte god ontdk voor hy gesterf het. – toe dit nog nie te laat was nie.

 

Almal aanbid. Die vraag is wie of wat is die ding wat jy aanbid – na wie ons kyk vir betekenis en doel in die lewe en seën. Wat is die ding wat as dit van jou af weggeneem word jou sou laat sê  “Sonder jou, wat anders het ek? Jy is my alles.” Ons moet besef dat daar nêrens anders is waarheen ons in die lewe kan gaan nie.. Daar is ook geen nodigheid om iwers anders te gaan nie. As ons Jesus ken en dit is al wat ons het; is dit al wat ons nodig het.




Tuisgemaakte godsdiens

Tuisgemaakte godsdiens

Hierdie week gaan ek ‘n paar blogs aan Miga spandeer (Rigters 17 en 18). Ek maak onder andere van Tim Keller se kommentaar :Judges for you (God’s word for you), gebruik.

 

Miga neem die afogdneeldjies en plaas dit in sy ie tempel. Hy wy een van sy seuns as priester. God het gesê dat daar ‘n sentrale tabernakel/tempel moet wees. God sou daar teenwoordig wees. Dit is die plek waar die offers gebring word, waar aanbidding plaasgevinsd het en waar die hoëprrister se borsplaat was. Dit is waar God mense se vrae beantwoord het. Die Israeliete kon nie sommer op enige plek aanbid nie. Maaar Miga het sy eie tempel waar hy op sy gemak kon aanbid. Hy maak sy seun priester. Net diegene uit die stam van Levi mag priesters gewees het. ‘n Tempel het tog ‘n priester nodig. Gehoorsaamheid aan God se opdragte in hoe ons Hom moet nader en aanbid word nou opsioneel.

 

Die geloof van God se mense is geopenbaarde geloof. God openbaar Homself in sy woord. Ons ontdek Hom nie deur ons eie rede of ondervindings nie. God sê: “Aanbid my soos Ek is, nie soos jy wil hê dat ek moet wees nie.” Miga en sy familie vorm ‘n God wat gemaklik is om te aanbid. Hulle volg die wette waarvan hulle hou en ignoreer die wette waarvan hulle nie hou nie.

 

Dit is hoe dit lyk in ‘n gemeenskap waar elkeen gedoen het wat reg is in sy eie oë (17:6). Dit beteken nie noodwendig ‘n doelbewust verwerping van God nie. Dit beteken ook nie dat jy nie langer vir God aanbid nie. ‘n Tempel in jou eie huis lyk na toewyding. Dit is egter godsdiens op Israel se voorwaardes volgens elke mens se persoonlike voorkeur. Dit is ‘n godsdiens wat nie oor God en sy waarheid en wil gaan nie, maar oor my idees en voorkeure. Dit is ‘n godsdiens wat God probeer beheer en tem.; om Hom te maak in ‘n beeld waarmee ons gemaklik is. Dit is opwindend, maar nie ‘n godsdiens wat seën en verlossing sal bring nie.