It was a weighty saying of some wise man, that “Hell is truth known too late” – J.C. Ryle

Die oorsprong van Paulus se boodskap

[Galasiërs 1:11 – 12]

Wat baie duidelik is, is dat die oorsprong van Paulus se boodskap God se openbaring aan hom was. Dit is nie deur ‘n mens uitgedink nie. Hy voeg by: Ek het dit ook nie van ‘n mens ontvang of by ‘n mens geleer nie. Inteendeel, Jesus Christus het dit in ‘n openbaring aan my gegee. Paulus het sy boodskap direk van Jesus Christus gekry. Hy het die opgestane Christus ontmoet en sy boodskap van Hom gekry.

‘n Mens het nie die evangelie uitgedink nie – dit kom van God af. Dit is die standaard waarteen ons enige stel idees of godsdiens of filosofie moet meet. As ons die evangelie moes uitdink, sou ons darem menslike werke beklemtoon het om God se guns te wen. Die boodskap van genade – dat die werk alreeds gedoen is – druis in teen ons intuïsie. Ons vertrou nie genade nie, want ons wil beheer hê. Daarom kan ons aanvaar dat mense nie die evangelie uitgedink het nie.

Die evangelie van genade is soos water: die mens het dit nie uitgedink nie, maar die mens kan nie daarsonder klaarkom nie. Ons is geestelik dors en het die lewende water van die evangelie nodig. Ons moet aanhou drink by God se genadefontein. Jy moet vir ongelowiges vertel dat wat hulle nodig het nie goeie advies is nie, maar die goeie nuus van God oor Jesus Christus.

Waar kry jy dit wat jy glo? Dit is noodsaaklik dat jy dit by die regte bron kry – Jesus. Kom na My toe, almal wat uitgeput en oorlaai is, en Ek sal julle rus gee (Matteus 11:28). Paulus gee vir ons hierdie boodskap van die evangelie wat hy by Jesus self gekry het. Hierdie boodskap is nou aan ons toevertrou sodat ons dit ook aan ander kan oordra.

More people have been brought into the church by the kindness of real Christian love than by all the theological arguments in the world. And more people have been driven from the church by the hardness and ugliness of so-called Christians than by all the doubts in the world.’ William Barclay

Die tien gebooie (6)

[Ek gaan ‘n hele aantal blogs aan Eksodus spandeer. Ek maak onder andere van “Exalting Jesus in Exodus” (2014) vanTony Merida gebruik.]

Nadat die volk die tien gebooie ontvang het, staan hulle in vrees en bewing (20:18 – 21). Ons weet egter ook dat hulle gereeld misluk het. Selfs hulle middelaar, Moses het misluk. Daar is egter ‘n groter Middelaar wat nooit misluk het nie – Jesus Christus.

Maar toe die tyd wat God daarvoor bepaal het, aangebreek het, het Hy sy Seun gestuur. Hy is uit ‘n vrou gebore en van sy geboorte af was Hy aan die wet onderworpe om ons, wat aan die wet onderworpe was, los te koop sodat ons as kinders van God aangeneem kon word (Galasiërs 4:4 – 5). Hy het die wet in alle opsigte vervul; Hy bepaal die straf vir die wet en dra die vloek van die wet aan die kruis. Ons kan nie God se wet volmaak onderhou nie – ons het Iemand nodig om dit vir ons te doen. Die wet dryf ons na Jesus Christus vir vergifnis en die Gees bemagtig ons vir gehoorsaamheid.

Ons kan nie die wet volkome nakom nie; ons het altyd genade nodig. Maar: Daar is dus nou geen veroordeling vir dié wat in Jesus Christus is nie (Romeine 8:1). Daarom kan ons ons in God se wet verheug – dit is nie meer vir ons ‘n las nie. Ons hoop en krag kom nie van ons wetsonderhouding nie, maar van Jesus se wetsonderhouding. Hy het die lewe wat ons nie kon geleef het nie, geleef. Daarna sterf Hy die dood wat ons behoort te gesterf het. Daarom het ons vir Jesus lief.

Loof Jesus Christus, want Hy red diegene wat nie God se wet kan onderhou nie. Kyk na Hom en glo. Ontvang in geloof sy volmaakte geregtigheid. Hy is ons enigste hoop.

“When you have been sinned against you have two options: to either lovingly cover or lovingly confront.” (Jim Newcomer)

Waar staan dit in die Bybel?

Die Bybel is letterlik God wat Hom aan die mensdom openbaar. Ortodokse Christene glo dat die Bybel deur die Heilige Gees geïnspireer is en dat menslike instrumente in die proses gebruik is. Tog hoor ons gereeld dat Christene dinge sê wat nie in die Bybel staan nie. Hulle haal ‘n stelling aan wat vir ons baie goed klink en ons herhaal dit as ‘n Bybelse waarheid – sonder om seker te maak dat dit uit die Bybel kom.

Kom ons kyk na ‘n paar gewilde stellings wat Christene glo.

1. God help diegene wat hulleself help

God het aan ons gawes en talente gegee wat ons moet gebruik, maar vertroue op jouself en selfgeregtigheid belemmer eintlik God se werk. Hierdie gesindheid om harder te probeer en beter te doen kom in die pad van God se werk. Toe sê Jesus vir sy dissipels: “As iemand agter My aan wil kom, moet hy homself verloën, sy kruis opneem en My volg.´(Matteus 16:24)

2. God wil hê dat ek gelukkig moet wees

Geluk word aan gevoelens en emosies gekoppel wat dikwels deur omstandighede bepaal word. Dit mag met tyd verander. God wil hê dat ons Hom moet gehoorsaam, vertrou en besef dat alles wat Hy doen vir ons beswil is – al maak dit ons op daardie stadium nie gelukkig nie. Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is (Romeine 8:28).

3. Ons is almal God se kinders

God het almal gemaak, maar nie almal is in ‘n verhouding met Hom nie. Slegs diegene wat hulle geloof in Jesus Christus as hulle Here en Verlosser geplaas het en dié in wie die Heilige Gees is, kan daarop aansprak maak dat God hulle Vader is. Julle het die Gees ontvang wat julle tot kinders van God maak en wat ons tot God laat roep: “Abba!” dit beteken Vader. Hierdie Gees getuig saam met ons gees dat ons kinders van God is (Romeine 8:15 – 16).

4. God sal jou nooit meer gee as wat jy kan hanteer nie

In die lewe moet ons besef dat ons nie alleen ons las kan dra nie. Ons moet besef ons kan dit nie doen nie en dit aan God oorgee. Dit is immers wat geloof is. As Paulus oor sy moeilikhede in die provinsie Asië praat sê hy: Die swaar wat ons moes verduur, het ver bo ons kragte gegaan, sodat ons selfs die hoop om te bly lewe, laat vaar het … maar dit het gebeur sodat ons nie op onsself sou vertrou nie, maar op God wat die dooies opwek tot die lewe (2 Korintiërs 1:8 – 9).

5. Slegte dinge gebeur met goeie mense

Ten eerste is die idee van ‘n goeie persoon baie subjektief. Dikwels besluit ons self wat goed en wat sleg is, maar ook wie goed en wie sleg is. Die gewildste manier vir ons om te oordeel, is deur te vergelyk. Maar volgens die Bybel staan ons almal op dieselfde vlak, want niemand is inherent goed nie. Daar is nie een wat regverdig is nie, selfs nie een nie (Romeine 3:10).

6. As jy doodgaan, kry God nog ‘n engeltjie by

Mense is mense en engele is engele. Aan hulle is geopenbaar dat wat hulle geprofeteer het, nie vir hulleself bedoel was nie, maar vir julle. Nou het dié wat die evangelie aan julle verkondig het, dit aan julle bekend gemaak deur die Heilige Gees wat van die hemel af gestuur is. Dit is dinge waarin selfs engele begerig is om insig te kry (1 Petrus 1:12).

Die feit dat so baie Christene hierdie Bybelse onwaarhede glo, is ‘n teken van ons huidige Bybelse ongeletterdheid. Ons is nie meer soos die mense van Berea nie. Hulle het met groot belangstelling na die woord geluister en elke dag die Skrif ondersoek om te sien of dit is soos Paulus sê (Handelinge 17:11).

Do not work so hard for Christ that you have no strength to pray, for prayer requires strength. —Hudson Taylor

Bonhoeffer as leier (2)

Eberhardt Bethge, Bonhoeffer se beste vriend, skryf oor Bonhoeffer se tyd as leier by Finkenwalde. Hy het sy persoonlike besittings – materieel en geestelik –met sy studente gedeel. Hy was groothartig. Die studente was aanvanklik oorweldig deur die diepte van sy denke. Gou besef hulle dat hy na hulle luister – so intens dat hy vir hulle kon raad gee en eise aan hulle kon stel wat niemand vantevore nog gedoen het nie.

Maar Bonhoeffer se denke was net die voorloper tot iets baie belangrik – sy optrede. Hy was ‘n mens vol teenstrydighede. Hy was nie-gewelddadig, maar neem deel aan ‘n plan om Hitler dood te maak. Hy was kosmopolitaans (hy het van musiek die teater en alle soorte literatuur gehou), maar was ‘n denker wat sy studente in afsondering gelei het.

Dit was veral Bonhoeffer se teologie wat van hom ‘n unieke leier gemaak het. Sy diep verstaan van die bergrede veroorsaak dat hy dit in die praktyk met sy studente uitgeleef het. Sy studie van die psalms beteken dat hy hard probeer het om die krag van God se woord te verstaan. Daarom het hy almal verbied om soggens te praat voordat hulle eers God se woord gehoor het.

Hierdie unieke kenmerke van Bonhoeffer is eienskappe van leierskap. Leierskap beteken dat jy aan die voorpunt is, dat jy dinge sien wat ander nie raaksien nie en om hulle dan met sorg en oortuiging daarheen te lei. Daarom, sewentig jaar na sy dood, inspireer Bonhoeffer steeds mense deur sy skrywes en voorbeeld.