Seven blunders of the world that lead to violence: wealth without work, pleasure without conscience, knowledge without character, commerce without morality, science without humanity, worship without sacrifice, politics without principle. –Mahatma Gandhi (1869-1948)

Dank God … vir God

Daar is baie waarvoor ons God moet dank, maar dank ons ooit vir God vir Homself. – dat daar ‘n God is en dat Hy ons God is. In Psalm 103 dank die psalmis God as die Verlosser God en in Psalm 104 as die Skepper-God.

David Murray noem ‘n aantal redes waarom ons vir God moet dank soos ons dit in Psalm 104 kry:

• Dank God vir sy betrokenheid in die wêreld (1 – 4)

Alhoewel God so groot, so beklee met koninklike luister en met ‘n kleed van lig omhul is, is Hy tog betrokke – so naby.  Hy gebruik die fisiese wêreld om Homself te openbaar – die hemel is sy tent. As ons die wolke sien, is Hy daar; as ons die winde voel, is Hy daar.

• Dank God dat Hy die wêreld gemaak het (5 – 7)

Die psalmis verwys na God se metodiese, sistematiese oorganisasie van die skeppingsproses. Hy praat en die waters kom in plek.

• Dank God omdat Hy oor die wêreld heers (8 – 10)

Die heidene van destyds het gelo dat die wêreld kwesbaar is – bedreig deur onvoorspelbare en onbeheerbare kragte. Die Bybelse wêreldsiening is dat God bepaal presies waar elke ding inpas. Hy stel die grense, selfs vir die magtige see en maak seker hulle bly daar.

• Dank God vir sy voorsiening in die wêreld (13 – 15)

God gee volop reën. Hy voorsien die oeste en bome wat hulle voed. Hy gee selfs olie en wyn vir ons om te gebruik.

• Dank God vir sy beskerming van die wêreld (16 – 18).

Hy voorsien skuiling aan die grootste en kleinste skepsels – in bome, grotte, rotse, ens.

• Dank God omdat Hy die wêreld reguleer (19 – 23)

God reguleer die seisoene, die dag-nag siklus

• Dank God vir die ryke verskeidenheid van hierdie wêreld (24 – 26)

Waardeer ons nog die diversiteit van God skepping? Dank ons Hom dat Hy so ‘n groot verskeidenheid gemaak het?  Niks in die skepping moet verafsku word nie.

• Dank God vir sy goedheid aan die wêreld (27 – 28)

Die hele wêreld is van God afhanklik; hulle kry meer as genoeg. Hy voorsien goeie dinge. Martin Luther het gesê: “Die Here moet ‘n baie groot kombuis hê.”

• Dank God vir die hernuwing van die wêreld (29 – 30)

Die skeppingsorde is deur die dood ontwrig. Selfs dit is onder God se soewereine beheer. Hy gee die lewensasem. Soos voëls doodgaan, vul Hy nessies met eiers. Hierdie is nie net natuurlike prosesse nie – God se Gees is betrokke in hierdie voortdurende hernuwing van die skepping.

• Dank God vir sy toekomstige verlossing van die wêreld (31 – 35)

God kan ‘n aardbewing veroorsaak of ‘n vulkaan laat uitbars. Daarom verlang die psalmis dat elke ontwrigting van en opstand teen God se skepping verwyder sal word. Hy kyk vooruit na ‘n wêreld sonder sonde – na ‘n nuwe skepping; ‘n nuwe aarde en hemel waar geregtigheid seëvier.

Daarom, laat ons God dank. Kyk mooi en sien ons Skepper aan die werk in die natuur. Mag daar aan die roem van die Here geen einde wees nie (vers 31). Wat moet ons doen? Ek wil my in die Here verbly … Ek wil die Here loof. Prys die Here.

Mercy is God’s Benjamin; the last born and best beloved of His attributes. —C.H. Spurgeon

Wil God hê dat ek ongelukkig moet wees?

“If man were infinitely wise, and could draw up a code for himself, which would involve no hardship, and entail all that was happy, he could devise no regulations more healthful, more profitable, or more pleasant than those of the Savior.” Charles Spurgeon

Vir baie mense is die bestaan van die tien gebooie ‘n bewys dat God nie wil hê die mens moet gelukkig wees nie – as God regtig wou gehad het ek moet gelukkig wees, sou Hy nie al hierdie wette gemaak het nie. Daarom draai mense hulle rug op God se gebooie. Wat hulle nie besef nie, is dat hulle nie weghardloop van swaarkry nie, maar van vreugde.

Hoekom moet ons God se gebooie vertrou en gehoorsaam?

• God ken ons. Hy is ons Skepper; Hy weet wat die beste vir ons liggame, verhoudings, lewenstyl, ens is. Hy weet wat werk en wat werk nie.
• God ken ons wêreld. Hy ken hierdie wêreld beter as ons en sy wette is ontwerp as grense om ons in veilige plekke te hou – weg van die gevaarsones. Hy weet wat ons nadelig beïnvloed.
• God ken die toekoms. As ons God se gebooie verander kan ons nie die gevolge voorsien nie God sien in die toekoms; Hy sien alle moontlike gevolge.
• God ken die evangelie. Die wet wys nie alleen vir ons die beste manier om te leef nie, maar ook dat ons nie daardie lewe kan lei nie – ons het iemand nodig wat dit gedoen het.

Die liefde vir God bestaan dan daarin dat ons sy gebooie gehoorsaam. Sy gebooie is ook nie moeilik om te gehoorsaam nie (1 Johannes 5:3).

If you are neutral in situations of injustice, you have chosen the side of the oppressor. If an elephant has its foot on the tail of a mouse and you say that you are neutral, the mouse will not appreciate your neutrality. -Desmond Tutu.

Hoe behou ons jongmense vir die kerk?

Jongmense het nie ‘n hoë siening van die kerk nie. Hulle is baie skepties oor godsdiens. As ons vir hulle sê dat hulle spesiaal is, sê ons maar net wat die opvoedkundiges, afrigters en ouers reeds vir hulle gesê het. Maar as ons vir hulle ‘n oortuigende visie van ‘n liefdevolle en heilige God gee, vang ons hulle harte.

Die huidige geslag is hulle hele lewe lank toegegooi met advertensies. As ‘n maatskappy nie eg met sy aansprake is nie, sien ons dit gou raak. As die kerk nie die hele storie vertel nie, as die kerk die evangelie afwater om meer “relevant” te wees, kyk die jongmense gou deur ons … en hulle verlaat die kerk. Jongmense het ‘n radar wat gou agterkom as ons nie eg is nie. “The days of the light and fog machines and overly produced church services are a gone era” (Tony Ranvestel). Jongmense ken Photoshop – hulle wil werklike mense sien.

Om verhoudings te bou en om oor Jesus te leer, is twee redes waarom jongmense nie die kerk verlaat nie.

Let us learn a lesson of humility from our Saviour; let us never court great titles nor proud degrees. —C.H. Spurgeon

Ek gaan nie meer kerk toe nie

In ‘n onlangse opname blyk dit dat die hoofrede waarom mense nie meer kerk toe gaan nie, is omdat dit vervelig is. ‘n Woord wat vandag baie algemeen deur jongmense gebruik word, is “awesome.” Maar dit is nie ‘n woord wat hulle oor die kerk en eredienste gebruik nie. Daar in geen gevoel meer dat ons in die teenwoordigheid van God is nie.

In sy boek The Holiness of God som R. C. Sproul dit soos volg op:

“more awe in church servives = less boredom in church = less people leave church”.

Maar wat kan ons doen om meer ontsag en respek in ons eredienste te kry? Is dit iets wat net God kan doen en daarom moet ons maar geduldig wag? Natuurlik is dit net God se teenwoordigheid wat ontsag en respek kan skep – ons is van Hom afhanklik om ons eredienste met sy teenwoordigheid te eer. Maar God werk deur mense en daarom het mense ook ‘n verantwoordelikheid. Wat verwag ons van die leier wat die aanbidding lei?

• Dit geld nie net vir die preek nie, maar ook vir die gebed en liedere wat gesing word.
• Die liedere wat hy kies, moet by die tema van die preek aanpas.
• Daar moet orde in die erediens wees- die aanbidders moet weet wat om te verwag.
• Dit kan natuurlik oordrywe word. Net so verkeerd is om die aanbidding soos ‘n robot te lei. As jy lyk en klink asof jy verveeld is, sal die aanbidders beslis verveeld wees.