“…when there’s something in the Word of God that I don’t like, the problem is not with the Word of God, it’s with me.” — R.C. Sproul

Ons eie Areopagus

Paul Copan en Kenneth D. Lidwak ( The Gospel in the Marketplace of Ideas) gebruik Paulus se besoek aan Atene (Handelinge 17) om gelowiges te help om in so ‘n multikulturele wêreld die evangelie te verkondig. Hulle vergelyk Atene in Paulus se tyd met ons eie wêreld en vind heelwat ooreenkomste.  Ons gaan ‘n paar blogs hieraan spandeer.

Watter lesse kan ons uit Paulus se toespraak leer? Hoe kan ons ons eie Ateners bereik? Ons kan ook filosofiese en wetenskaplike hulpbronne gebruik wat uit God se algemene openbaring voortspruit. Daar is egter ‘n paar ander oorwegings gebou op Paulus se benadering.

• Onderskei tussen persone en geloof

Toe Paulus al die afgodsbeelde in Atene sien, was hy baie verontwaardig. Hy val nie sommer weg deur die Ateners te kritiseer nie. Hy was afgemete, vol respek en innemend. Sy hele toespraak was respekvol al het hy die filosowe gekritiseer. Paulus kon tussen persone gemaak na die beeld van God en dit wat hulle geglo het, onderskei. Baie mense glo as jy nie dit wat hulle glo aanvaar nie, aanvaar jy hulle ook nie. Ons moet leer om welwillend saam te stem en te verskil. Nee, ons sal in liefde by die waarheid bly (Efesiërs 4:15).

• Hoe beskryf ons God

Op die Areopagus was daar gereeld advokate wat die saak van spesifieke gode gestel het. Paulus bied nie ‘n nuwe God aan nie. Hy gebruik die “onbekende god” en bou daarop uit. Ons moet ook leer om oor die “onbekende God” in ons hedendaagse kultuur te praat. Baie mense is tot ‘n mindere of meerdere mate aan die Christelike geloof blootgestel. Maar hulle is doodtevrede met ‘n godsdiens wat geen persoonlike aansprake op hulle maak nie. Ons kan iets van hierdie God bevestig in die lig van die heelal wat Hy gemaak het. Die boosheid in die wêreld herinner ons dat alles nie reg is nie en dat ons bystand van buite nodig het om dit reg te stel. In Atene wys Paulus na Christus as God se agent in hierdie wêreld om die orde te herstel; om vergifnis aan te bied as ons berou het; om hoop te gee selfs anderkant die graf.

• Tekens van oortreffing/Transendensie

Paulus leer ons om alle tekens of indikatore van transendensie te gebruik. Hy praat van mense wat rondtas om God te vind. Intellektuele en teologiese argumente is belangrik, maar ook sekere praktiese oorwegings soos diep menslike behoeftes en verlangens: die soeke na sekuriteit en betekenis, die vrees vir die dood, die verlange na geregtigheid, ens. Hierdie eienskappe van ons lewe laat ons na iets meer verlang – iets wat geen aardse ding kan bevredig nie.

• Evangelisasie en apologetiek as ‘n proses

Ons dink dikwels aan evangelisasie as ‘n gebeurtenis. Daarom gebruik ons dikwels ‘n een-grootte-pas-almal. Dit skep dikwels hindernisse in plaas van brûe bou. Ons moet baie versigtig dink oor die toegangspunte vir die evangelie. Dit kan ons net doen as ons ons gehoor beter verstaan. Kyk net hoe verskil Paulus se toesprake aan Jode en dié aan heidene. Dikwels word ‘n hele reeks van klein treetjies benodig. ‘n Kort gesprek of preek is nie genoeg om ongeloof te verdryf nie. Waar ons begin, hang af van waar die persoon is.

Afgesien van die proses moet Christene geloofwaardigheid en vertroue bou. Paulus het begin deur eers rond te loop en te luister om sy feite bymekaar te kry. Dit is noodsaaklik om die boodskap wat jy wil oordra in konteks te plaas. Gelowiges moet ‘n veilige plek vir skeptici en ongelowiges wat die waarheid ontken, wees. Geloofwaardigheid is die gevolg van goeie waarneming en luister. Christene praat dikwels te gou en luister maar sleg. Ons is gereed met ons antwoorde voor ons weet wat die persoon se spesifieke vraag is. As ons goed luister verdien ons die voorreg om na geluister te word. Om goed te luister beteken nie dat ons op elke punt moet antwoord nie.

• Daag die afgode van ons dag uit

Paulus was bewus van die Jode se sterk afkeer van afgode en heidense invloede. Paulus was nie bang om die Ateners se afgode en vals teologie uit te daag nie. Om na Jesus Christus se opstanding te verwys, het hy besef hy gaan geen simpatie kry nie. Hy het nie gehuiwer om die tekortkominge van hulle gode uit te wys nie. Hy bevestig ook dat Jesus Christus en nie die keiser God se agent op aarde is nie. Afgodery is as ons van God se goeie gawes God se plaasvervangers maak. Vandag se afgode sluit in seksuele vryheid, politiek, geld, tegnologie, verhoudings waarop ons al ons hoop plaas, ens.

• Jesus: Die hoogtepunt van die geskiedenis en die vervulling van ons hoogste ideale

Paulus sluit sy toespraak af deur na Jesus te verwys as God se agent in die wêreld. Hy beklemtoon dag die historiese, opgestane Jesus die hoogtepunt van God se openbaring aan die mens is.

Paulus se toespraak in Atene is ‘n ryk hulpbron wanneer ons met hedendaagse Ateners praat. Pauks se toespraak se kern is die evangelie; hy plaas die toespraak in die konteks van die Ateners.

Conversion is a turning into the right road; the next thing is to walk in it – Spurgeon

Die kruis van Jesus Christus (1)

Tans word die kruis deur baie mense gesien eksklusief as die manier waarop Christus ons verlossing bewerkstellig het. Natuurlik is dit baie belangrik, maar die kruis beteken nog meer. Die kruis bepaal onder andere ook wat ons moet verkondig en hoe ons dit moet doen; dit skryf voor wat Christelike leiers moet wees en hoe Christene Christelike leiers moet dien; dit vertel hoe ons moet dien; ens. Ons gaan ‘n hele aantal blogs spandeer aan die kruis van Jesus Christus.Om verder oor die kruis te besin, gaan ons kyk na 1 Korintiërs 1 en 2.

Wat moet ons verkondig?

Ek het my voorgeneem om met julle oor niks anders te praat nie as oor Jesus Christus, en wel oor Hom as gekruisigde (2:2). Om oor die kruis en kruisiging te praat, sou Paulus se gehoor geskok het. Geen Romeinse burger is ooit deur kruisiging tereggestel nie, behalwe as die keiser dit eksplisiet goedgekeur het. Kruisiging was ‘n metode gebruik vir slawe en vreemdelinge. Kruisiging was ‘n skande. Vandag kry ons kruise in ons kerke en juwele. Daarom is dit vir ons moeilik om 1:18 te verstaan: Die boodskap van die kruis van Christus is wel onsin vir dié wat verlore gaan, maar vir ons wat gered word, is dit die krag van God (1:18). Ons moet egter hierdie afstand oorbrug en terugkeer na Jesus se kruis.

Paulus het die gemeente reeds oor die onenigheid onder hulle gewaarsku – die een is vir Paulus, een is vir Apollos en een vir Sefas (1:11 – 12). Die Korintiërs was geneig om hulle aan sterk leiers te bind en dan op ander neer te sien. Hulle was dikwels meer beïndruk met die vorm en vertoon van hulle leiers as met die inhoud en waarheid van hulle leiers se boodskap. Paulus verkondig die evangelie nie met woorde van menslike wysheid nie, want dan sou die kruis van Christus sy krag verloor  (1:17). Te midde van al die onenigheid besluit Paulus om net die evangelie te verkondig.

Die boodskap van die kruis van Christus is wel onsin vir dié wat verlore gaan, maar vir ons wat gered word, is dit die krag van God (1:18). Hy fokus op die inhoud van die boodskap: Daarom het God in sy goedheid besluit om deur die prediking wat vir die wêreld onsin is, dié te red wat glo (1:21).

As ons dan, soos Paulus, besluit om niks anders as Jesus Christus, en wel oor Hom as die gekruisigde, te praat nie, moet ons twee kritiese eienskappe in gedagte hou. Daarna kyk ons volgende keer.

“Let the wife make her husband glad to come home, and let him make her sorry to see him leave.” -Martin Luther

Reaksie op Paulus se benadering

Paul Copan en Kenneth D. Lidwak ( The Gospel in the Marketplace of Ideas) gebruik Paulus se besoek aan Atene (Handelinge 17) om gelowiges te help om in so ‘n multikulturele wêreld die evangelie te verkondig. Hulle vergelyk Atene in Paulus se tyd met ons eie wêreld en vind heelwat ooreenkomste.  Ons gaan ‘n paar blogs hieraan spandeer.

Paulus se benadering – inhoud en styl – het die gehoor se aandag vasgevang totdat hy iets gesê wat vir sy gehoor onaanvaarbaar was. Liggaamlike opstanding was vir die filosowe ondenkbaar – die liggaam was immers boos – ‘n tronk wat die siel gevange gehou het. Geen wonder Paulus het drie reaksies op sy toespraak nie.

• Party het hom uitgelag.
• Party wou meer hiervan hoor.
• ‘n Paar mense het egter gelowig geword.

In sy toespraak bied Paulus kern Bybelse leer aan – die bestaan van een ware God; hierdie God was die Skepper en Onderhouer van alles; die dwaasheid van afgode; die waardigheid van mense wat na die beeld van God gemaak is; God se oordeel van almal wat vals gode aanbid; die noodsaaklikheid om hulle te bekeer van misplaasde godsdiens en praktyke. Dit alles  kry ons in die Ou Testament. Hy huiwer nie om dit aan te bied in die terminologie van die filosowe wat daar teenwoordig was nie. Hy gebruik ook die klassieke retoriese benadering.

Paulus bou brue waar hy kon deur sy kennis van die wêreldsienings van sy gehoor. Hy gaan egter geen kompromieë oor die evangelie aan nie. Paulus druk kern Bybelse idees uit op ‘n manier wat kultuur relevant is. Terselfdertyd daag hy sy gehoor uit en bied die oplossing vir hulle onkunde aan.

“I will never forsake the Word of God to fill pews. For sometimes you can fill them with more devils than disciples of the kingdom.” — G. Sims

Leef die Christelike lewe

Hoe kan ek die Christelike lewe leef? Een tegniek wat ons kan gebruik is om oor die Skrif na te dink. Maar nadenke is ‘n moeilike praktyk. Ons hou van die idee, maar vind dit moeilik om toe te pas. In sy boek Simplify Your Spiritual Life sê Donald Whitney: When meditating on a a verse of Scripture, it’s usually much easier to answer specific questions about it than to think about the text without any guidance or direction at all. As voorbeeld gebruik hy dan Filippense 4:8: Verder, broers, alles wat waar is, alles wat edel is, alles wat reg is, alles wat rein is, alles wat mooi is, alles wat prysenswaardig is – watter deug of lofwaardige saak daar ook mag wees – daarop moet julle julle gedagtes rig.

Na hy hierdie vers bestudeer het, kom Whitney na vore met ‘n aantal vrae wat nuttig is om oor feitlik enigiets in jou lewe – veral die Skrif – na te dink.

• Wat is waar of van watter waarheid is dit ‘n voorbeeld?
• Wat is eerbaar/edel hiervan?
• Wat is reg hiervan?
• Wat is rein hiervan?
• Wat is mooi hiervan?
• Wat is prysenswaardig/kan aanbeveel word/versterk jou reputasie hiervan?
• Wat is uitstekend hiervan?
• Wat is lofwaardig hiervan?

Hier is agt vrae wat jou in jou nadenke kan lei. Maak seker dat jy nie net die Skrif lees nie, maar ook daaroor nadink en dit toepas.