Voordele van oud word

Ons wêreld baklei teen ouderdom. Kyk na al die advertensies wat sê hoe ons jonger kan lyk. Ons soek voortdurend na maniere om jonger te lyk. Ons lyk en voel nie meer soos vyf jaar gelede nie. ‘’n Paar kilogram swaarder, gryser, ‘’n bietjie stadiger om soggens op te staan.

Selfs Christene is bewus van die werklikheid van die ouderdom wat sy tol eis. Maar Christene het die vermoë om veroudering nie as slegte nuus te sien nie. Ouderdom is ‘’n sierlike kroon; dit word bereik deur dié wat reg lewe (Spreuke 16;31).  Hoe kan Christene nou los staan van ‘’n kultuur wat jonger word en aanvaar dat hulle oud word – en dit nie as slegte nuus beskou nie? Hier is ‘’n paar redes.

1. Ons sien hoe ons kinders hulle eie persoonlikhede ontwikkel

kyk na die kinders waarmee God jou geseën het.. Dieselfde ouers, grootgeword in dieselfde huis en sien hoe hulle van mekaar verskil. Elkeen het sy eie unieke persoonlikheid. Wat ‘’n vreugde om te sien.

2. Ons het meer perspektief

Soos jou lewe aangaan en jy dinge sien gebeur in die wêreld seën die Here jou met meer perspektief. Jou temperament is meer gelykmatig Jy het selfs meer geduld. Dit alles lei na ‘’n beter lewe.

3. Ons belê in ander

Ons het nou die geleentheid en tyd om ander mense te ontmoet en veral saam met jonger mense te loop. Hierdie is ‘’n vreugde om in ander mense te kan belê. Hierdie geleenthede neem toe met ouderdom.

4. Ons word meer gemaklik met ons eie liggame

Jy word gemakliker met wie jy is.

Om oud te word, is nie net negatief nie. Ouer mense kan steeds sout en lig wees. Ons beweeg nie meer so vinnig nie, maar ons kan steeds toenemende ouderdom met ‘’n evangelies-gesentreerde perspektief aanvaar. Dit beteken ons baklei nie teen die ouderdom nie, maar aanvaar die geleenthede wat ons het om die koninkryk verder uit te bou – geleenthede wat met die ouderdom kom.

Vyf kenmerke wat God nie deel nie

God hou daarvan om ding met ons te deel – lewe en die hele skepping is voorbeelde. Daar is sekere dinge dat net Hy het, want Hy is God. Ons dink soms God is net soos ons – net groter en magtiger. God is nie net meer as ons nie – Hy is in ’m klas van sy eie. Hy alleen besit onsterflikheid; Hy woon in ontoeganklike lig. Geen mense het hom gesien of kan Hom sien nie. Aan Hom kom oë eer en ewige mag (1 Timoteus 6:15 – 16). God is oneindig groot. Hier is vyf maniere waarop ons dit sien.

1. God is selfversorgend

God besaan as die Drie-enige God van altyd af in volkome liefde en gemeenskap. In liefde het God die wêreld gemaak. Hy doen dit vanuit sy liefde en vryheid, nie omdat Hy moes nie. Sy begeerte was dat ons in daardie liefde sou deel. Terwyl ons van Hom afhanklik is, is Hy nie van ons afhanklik nie.  Nogtans is dit vir Hom ‘’n vreugde om ons te skep vir gemeenskap met Hom.

2. God is Gees

God het nie liggaamsdele soos ‘’n mens nie: God is Gees en dié wat Hom aanbid, moet Hom deur die Gees en in waarheid aanbid (Johannes4:24). Hy is volmaak. Hy kan nie verander nie, want HY is volmaak in liefde planne, doelwitte en majesteit.

3. God weet alles

U het my al gesien toe ek nog ongebore was, al my lewensdae was in u boek opgeskrywe nog voordat ek gebore (Psalm 139:16). Selfs Jesus se dood het God nie onverhoeds betrap nie: God het dit besluit en vooruit bepaal om Hom uit te lewer en julle het Hom deur heidene aan die kruis laat spyker en Hom doodgemaak (Handelinge 2:23). Omdat sy kennis allesomvattend is, kan ons vertrou dat die bose, sonde en dood nooit die finale oorwinning sal behaal nie of sy beloftes aan ons ongedaan sal maak nie.

4. God is altyd teenwoordig

Omdat God Gees is word Hy nie deur ruimte -wat ons woorde, optredes en teenwoordigheid beperk – beperk nie. God het afgebuig na ons, sy skepsels, om besondere plekke en tye toeganklik vir sy teenwoordigheid te maak. Daar kan ons God in sy verlossende liefde vind.

5. God is almagtig

God is nie net kwantitatief groter as ons nie, Hy is ook kwalitatief groter as ons. God alleen is ewige Gees, met vryheid wat van ons vryheid verskil

Afgode in ons lewens.

Vir Israel was die teenoorgestelde van prostitusie dat hulle na hulle leiers moes luister (Rigters 2:17). Elke Israeliet moes kies wie hy gaan volg: sal hulle die gode van die nasies om hulle gehoorsaam, volg en dien of die rigter wat God gestuur het. Hulle moes besluit waar hulle vir verlossing sal kyk: die leier wat God vir hulle na vore laat kom het of na valse gode. Dieverlossing van die rigters was deur die genade en deernis van God. God stuur die verlossing omdat die mense se harte stukkend was en omdat Hy vir hulle omgee. Ten spyte van hulle ontrou aan Hom, red Hy hulle. Nêrens lees ons van enige deernis by die Kanaänitiese gode nie vals gode belowe baie, maar daar kom niks van nie.

Die Israeliete het ander gode aangehang – die Baäls en die Astartes (2:13). Mense kan baie gode terselfdertyd aanbid. Israel se geestelike lewe was meer ingewikkeld as ‘n eenvoudige besluit om op te hou om die Here te aanbid en dan begin om ‘n ander God te aanbid. So lees ons in Rigters 17:3: ek wy die silwer in belang van my seun aan die Here. Jy moet daarvan ‘n afgodsbeeld maak.  Wat Israel gedoen het was om die aanbidding van die Here met die aanbidding van afgode te vermeng.

Die heidene het geglo dat daar baie gode was elkeen met ‘n besondere sfeer van invloed Die Here heers oor elke gebied van my lewe. Jy het dus afgode gehad volgens jou behoeftes. Die aanbidder is soewerein. Heidene kon die bestaan van die Here aanvaar, maar nie sy eksklusiewe oppermag nie – Hy is een van baie.

Dit was hierdie geloofsisteem wat gelei het tot ISRAEL se onvermoë om die hele Kanaän in te neem. Die voortdurende saamleef van Israeliete en Kanaäniete het hierdie geloofsisteem aangemoedig en gefasiliteer. Die beloofde land word die land van aanbidding van die Here plus ander gode. Ons leef in ‘’n heidense wêreld met ‘’n hele reeks alternatiewe gode. Dit is so ‘’n subtiele versoeking wat toelaat dat ons kerklidmate is en ook hierdie ander gode  aanbid. Ons word nie ateïste nie, maar vra God om saam met ander gode in ons hart te bly. Hoe kan ons weet of J.C. die Heer van ons hel hart is?

1. Identifiseer die vals gode in die samelewing om ons. ‘’n Beeld wat vrugbaarheid belowe sal nie baie Westerlinge trek nie. Maar ons kan leef in ‘’n stad waar besigheid ‘’n funksionele god is. Dit gee aan mense identiteit en sekuriteit. Nou kan die Christen sy aanbidding verdeel tussen die Here en geld/beroep.
2.  Ons moet na elke gebied in ons lewe kyk: familie, beroep, besittings, ambisies, tyd, ens. – en vra:

•  Is ek bereid om te doen wat God ook al van my in hierdie gebied vra?
• Is ek bereid om alles te aanvaar wat God vi my op hierdie gebied stuur?

Waar die antwoord nee is, is daar ‘’n gebied van my lewe wat ek reeds oopgemaak of oorgegee het aan ‘’n alternatiewe god.

Die opstanding: Histories, noodsaaklik en voldoende

Nie alle Christene is ooruig dat die opstanding noodsaaklik was nie. Die Bybel is nie vaag hieroor nie – lees net 1Korintiërs 15:12 – 20. Paulus spandee ‘n hele hoofstuk waarin hy die sentraliteit van die opstanding beredeneer. In die historiese noodsaaklikheid van die opstanding is ‘n voldoende fondament vir ons hoop en ‘n woord van lewe vir iemand wat terminaal siek is.

Paulus spandeer 8 verse aan die historisiteit van die opstanding. Hy maak ook ‘n hele aantal as … dan stellings

• As ons dan verkondig dat Christus nie uit die dood opgewek is, hoe kan party van julle nog beweer dat daar geen opstanding van die dooies is nie;
• As daar geen opstanding van die dooies is nie beteken dit dat Christus ook nie opgewek is nie.
• En as Christus nie opgewek is nie, is ons prediking sonder inhoud en julle geloof ook sonder inhoud.
• As die dooies nie opgewek word nie, is Christus ook nie opgewek nie.
• En as Christus nie opgewek is nie is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes.
• As ons net vir hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die bejammerendwaardigste van alle mense.

Met hierdie stellings benader Paulus sy onderwerp op ‘n baie logiese manier.