Die Bybel gee nie een standaard raamwerk nie.

 

Jesus didn’t call the best leaders he could find. Jesus called the best followers he could find, and most often these were the least and the little – Leonard Sweet

 

Die Bybel gee nie een standaard raamwerk nie.

In Galasiërs 1:8 veroordeel Paulus almal wat ‘n ander evangelie verkondig as die evangelie wat hy verkondig. In 1 Korintiërs 15:11 wys hy daarop dat die evangelie wat hy verkondig dieselfde is as dié wat Petrus, Johannes en die ander verkondig. Dit beteken daar moes tog konsensus oor die inhoud van die evangelie gewees het. Tog beskrywe die skrywers van die Bybel die evangelie op betekenisvol verskillende maniere. As die sinoptici oor die evangelie skryf, gebruik hulle die konsep van “die Koninkryk.´ In Johannes se evangelie is hierdie konsep feitlik afwesig – hy gebruik eerder die konsep die ewige lewe.  Vergelyk ons die gedeeltes sien ons dat om God se koninkryk in te gaan en om die ewige lewe te ontvang feitlik dieselfde ding is.

 

Maar die ewige lewe en die koninkryk is nie sinonieme nie. Die sinoptici gebruik dikwels die koninkryk, want hulle oriëntasie is die toekoms. Die twee terme dra verskillende aspekte van God se verlossing oor. Dit lyk of Johannes die individu en die innerlike aspekte van in die koninkryk wees, beklemtoon. Hy wys daarop dat die koninkryk nie ‘n wêreldse, sosiopolitieke orde is nie (18:36). As die sinoptici van die koninkryk praat, is daar ‘n meer eksterne en korporatiewe klem. Hulle beskryf die sosiale en gedragsveranderinge wat die evangelie teweeg bring. Die koninkryk van God het ‘n korporatiewe vorm en dit het belangrike implikasies vir hoe ons leef. Johannes en die sinoptici beskryf aanvullende aspekte van die evangelie wat beide die individuele en korporatiewe dimensies van ons verlossing beklemtoon.

 

Kyk ons na Paulus kry ons weer ‘n ander beklemtoning. Hy fokus veral op die konsep van vryspraak. Daar is geen teenstrydighede tussen die verskillende skrywes nie. Die hart van die teologie van al die skrywers is verlossing deur plaasvervanging.

 

 

 

 

 

 




Wat/Wie sal dinge regstel in ons gebroke wêreld?

 

Are you too bad to receive grace? How could you be too bad to receive what is for the bad? – David Powlison

 

Wat/Wie sal dinge regstel in ons gebroke wêreld?

Christus. Christus stel dinge reg deur sy menswording. God het meer vir ons gedoen as om net inligting oor te dra. Die Woord het mens geword en onder ons kom woon. Ons het sy heerlikheid gesien, die heerlikheid wat Hy as die enigste Seun van die Vader het, vol genade en waarheid (Johannes 1:14). God het na die wêreld gekyk en sy verlorenheid gesien en Hy het die mense bejammer. Daaom skryf Hy Homself in die geskiedenis van die mens in – as die hoofkarakter. Die seun van God kom in die wêreld as ‘n mens – Jesus Christus.

 

Die tweede manier waarop Jesus dinge regstel is deur sy plaasvervanging. As gevolg van die mens se skuld en veroordeling kan God nie sommer ons sonde ignoreer nie. God kan nie vergewe sonder koste nie. Jesus Christus het ‘n volmaakte lewe geleef – die enigste mens wat dit ooit kon doen. Aan die einde van sy lewe verdien Hy seën en aanvaarding. Aan die einde van ons lewens  verdien ons verwerping en veroordeling, want almal van ons leef in sonde. Toe die tyd aanbreek, het Jesus in ons plek aan die kruis verwerping en veroordeling – wat ons verdien – ontvang. As ons in Hom glo kan ons die seën en aanvaarding wat Hy verdien, ontvang.

 

Die derde manier waarop Jesus dinge regstel is die uiteindelike herstel van alles wat met die wêreld verkeerd geloop het. Die eerste keer toe Jesus na die wêreld gekom het, het Hy in swakheid gekom en vir ons sondes gely. Die tweede keer wat Hy kom, sal Hy die wêreld oordeel. Hy maak ‘n finale einde aan lyding, boosheid, agteruitgang en dood. Sy finale doel is die hernuwing en herstel van ons siele en liggame.

 

 




Die evangelie het hoofstukke

 

While others are congratulating themselves, I have to sit humbly at the foot of the cross and marvel that I’m saved at all. –C.H. Spurgeon

 

Die evangelie het hoofstukke

Die Bybel is goeie nuus. Eenvoudig. Maar goeie nuus van wat? Hoekom is dit goeie nuus? As ons hierdie vrae vra, sien ons die rykdom en ingewikkeldheid van die evangelie.

 

Wat is die evangelie? Daar is twee basiese maniere om dit te antwoord.

  1. Hoe kom ek in die regte verhouding met God. Eintlik antwoord ons hier die vraag: Wat moet ek doen om gered te word? Hierdie is ‘n boodskap oor individue. Die raamwerk vir hierdie antwoord is: Wie is God; wat is sonde; wie is Christus; wat het Hy gedoen; wat is geloof?
  2. Dra die goeie nuus van wat God in die geskiedenis deur die verlossing deur Jesus, sal bereik, oor. Eintlik antwoord ons hier die vraag: Watter hoop is daar vir die wêreld? Die raamwerk vir hierdie antwoord is: Waar kom die wêreld vandaan; wat het met die wêreld verkeerd gegaan; wat moet gebeur vir die wêreld om herstel te word? Dit is ‘n boodskap oor die wêreld. Dit gaan dus oor skepping, sondeval, verlossing en herstel.

 

Daar is nie ‘n enkele regte manier om die evangelie aan te bied nie. Beide benaderings moet gebruik word. Die Bybelse verhaal van kosmiese verlossing is ‘n belangrike agtergrond om die individu te help om sy verhouding met God te herstel. Daarom is dit beter om die twee stories inmekaar te weef. Ons kry dus ‘n verhaal met hoofstukke  eerder as net ‘n lys voorstelle.

 

Hoe dra ons die evangelie aan iemand oor? Vertel ‘n storie met hoofstukke. In die Bybel is die evangelie ‘n verklaring wat Jesus Christus gedoen het om ons te red. Hoofstuk 1 (God en die skepping), 2 (die sondeval en sonde) en 4 (geloof) is streng gesproke nie die evangelie nie. Hulle is die proloog en die epiloog. Die goeie nuus het drie basiese elemente:

  • Die identiteit van Jesus Christus as die Seun van God en die Messias
  • Die dood van Jesus vir sonde en vryspraak
  • Die vestiging van die heerskappy en die nuwe skepping.

 

Sonde het twee aaklige gevolge:

  • Ons kan in God glo of nie glo nie, maar ons maak Hom nie ons grootste hoop, goed en liefde nie. Ons probeer beheer oor ons lewens behou deur vir ander dinge te leef – geld, beroep, gesin, roem, seks, mag, gemak, sosiale en politieke sake, ens. Die gevolg is altyd ‘n verlies aan beheer – ‘n vorm van slawerny. Almal moet vir iets lewe en as dit nie God is nie, word ons gedryf deur die ding wat dit is – hy verslind ons lewendig.
  • Ons ly nie net as gevolg van sonde nie, ons is skuldig. Om ‘n goeie lewe te leef, maar dan die verhouding met Hom wat ons gemaak het en aan wie ons alles skuld te verwaarloos, is verkeerd.

 




Psalm 26 (5)

God can achieve his purpose either through the absense of human power and resources or the abandonment of reliance on them (Oswald Chambers).

 

Psalm 26 (5)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

Teologiese implikasies

Hierdie psalm herinner ons daaraan dat die ideaal is dat mense wat bid, aanspraak op morele integriteit kan maak. Hulle moet hulle losmaak van die goddeloses. Die psalm veronderstel dat God se verhouding met ons berus op God se aanvaarding van ons. Dit het niks te doen met ons wat iets verdien nie. Dit beklemtoon die noodsaaklikheid dat mense wat deur die Here aanvaar word met integriteit en vertroue moet leef.

 

Godsdiens het twee kante, My verhouding met God word ook beïnvloed deur my verhouding met ander mense. Gaan ek met die verkeerde mense om, kan ek ook betrokke raak by hulle verkeerde dade. Dit raak my verhouding met God. Ek moet die goeie doen en doelbewus die kwaad vermy.

 

Die feit dat niemand volmaak is nie, is nie ‘n rede om nie vir ons toe te wy aan ‘n regte lewe in die samelewing  of om net op die Here te vertrou nie. Die feit dat ons geroep word om met die goddeloses te assosieer om God se liefde na hulle te bring moet gepaard gaan met ‘n besliste teregwysing aan hulle – ons moet niks met hulle manier van dink en doen te doen hê nie. Ons is geroep om in die wêreld, maar nie van die wêreld te wees nie. Ons moet op ‘n onderskeidende manier sit, staan en loop. Ons kan nie vir God en vir Mammon dien nie.

 

Mense sonder morele integriteit en vertroue in God kan steeds bid dat God hulle moet verlos. Hulle mag vind dat God mag reageer. Mense wat aanspraak op morele integriteit en vertroue in God kan maak, het ‘n vaster basis om op God te vertrou om hulle te verlos.