Bonhoeffer (20)
|
Bonhoeffer (20)
Die mate waartoe God die gawe van sigbare gemeenskap gee, varieer. Christene wat verspreid van mekaar lewe, word vertroos deur ‘n kort besoek van ‘n ander Christen, ‘n gesamentlike gebed en ‘n ander Christen se seën. Hulle word inderdaad versterk deur briewe van ander Christene. Paulus het die groete in sy briewe altyd met sy eie hand geskryf – ‘n teken van hierdie geloofsgemeenskap. Ander het die gawe van eredienste elke Sondag; ander het die voorreg om ‘n Christelike lewe te lei in die gemeenskap van hulle families.
Bonhoeffer gee weer twee verse om ons te help:
- Oor broederliefde hoef ons nie aan julle te skrywe nie, want julle is self deur God geleer om mekaar lief te hê. En dit doen julle dan ook teenoor al die broers in Masedonië (1 Tessalonisense 4:9 – 10)
- Dien die Here met blydskap! Kom voor Hom met gejubel! Erken dat die Here God is: Hy het ons gemaak en ons is Syne, ons is sy volk, sy eie kudde (Psalm 100:2 – 3).
Die geloofsgemeenskap is vir alle gelowiges ‘n seën. Dit is die plek waar jy veilig voel, waar jy jou geloof kan uitspreek, wat jou lei en indien nodig reghelp.
Here, stel my in staat om ‘n krag in my geloofsgemeenskap te wees. Maak my getrou in my geestelike verhoudings. Amen.