Uitbanning van die blindgeborene (9:30-34)

Uitbanning van die blindgeborene (9:30-34) – Francois Malan

9:30-33 Met groot vrymoedigheid bevraagteken die man die godsdienstige leiers se kennis oor Jesus en veral hulle ongeloof. Ironies sê hy, dit is tog ‘n ‘wonder’ dat hulle nie weet waar Jesus vandaan kom nie, al het hulle die wonder gesien, dat Hy die oë geopen het van ‘n man wat blind gebore is.

(9:35-38)

9:35 Jesus laat die uitgeworpene nie alleen nie. Hy soek hom op, vind hom, en bring so sy werk, wat hy met die man begin het, tot sy reddende einde, deur hom in sy gemeenskap op te neem. Jesus begin met ‘n direkte vraag, op die man af, en in teenstelling met die Jode:  ‘Jy, glo jy in die Seun van die mens’?  Die Joodse verwagting van ‘n Messias as politieke verlosser is o.a. gebou op Dan.7:13,14, waarby Jesus hier aansluit.

 

Prof Francois Malan

 



Ondervraging van die ouers (9:18-23)

Ondervraging van die ouers (9:18-23) – Francois Malan

9:20-21 Die ouers bevestig die eerste vraag: ons weet dat hy ons seun is en dat hy blind gebore is! Maar hoe dit gebeur het weet hulle nie, en wie dit gedoen het weet hulle ook nie. Hulle verwys die vraag terug na die man self, want hy is al volwasse en verantwoordelik voor die wet. Daarby sal hy oor homself (of ‘vir homself’) praat. Blykbaar was hy ‘n man wat sy woord goed kon doen. Versigtigheid en gevatheid is dikwels kompensasie by gestremdes, en was skynbaar ‘n eienskap van dié blinde.

9:22-23 Die Joodse Raad het blykbaar reeds besluit dat iemand wat openlik verklaar dat Jesus die Christus (die verwagte Messias) is, word uitgesluit uit die sinagoge (die woord aposunagogos ‘uitgesluit uit die sinagoge’ word nog net in Joh 12:42, 16:2 gebruik en nêrens elders in die Griekse literatuur nie). Dit sou behels dat sy lidmaatskap van die sinagoge gekanselleer word en hy nie meer toegelaat word in die sinagoge nie. Ook vir sy verhouding met sy volksgenote sal dit ‘n belemmering beteken. Dit is dan die rede agter die ouers se vrees om hulle mening te gee oor Jesus en hoe hulle blindgebore seun nou kan sien. Hulle plaas die volle verantwoordelikheid op hom.

(9:24-29)

9:24 Die Jode se ondersoek van die ouers het slegs bevestig dat die man blind gebore is en nou kan sien. Die leiers roep die man weer op. Hulle begin nie met ‘n vraag nie, maar gee ‘n opdrag op grond van hulle oortuiging. Hulle, wat die wet ken, weet dat ‘hierdie man’ (neerhalend) hom nie by die wet hou nie, en daarom ‘n sondaar is. Sy kleimakery op die Sabbat bewys dat Hy ‘n oortreder van die wet is. Daarom weier hulle om te erken dat Jesus die genesing bewerk het, ‘n sondige daad  volgens hulle kennis van God en sy wet. Hulle opdrag: Gee die eer vir die genesing aan God! Alleen God kan ‘n blindgeborene laat sien (vgl. Ps 146:8), maar hulle weier om te glo dat Jesus God is (Joh 1:1)..

9:25 Beskeie maar vreesloos antwoord die man dat hy nie weet of Jesus ‘n sondaar is nie, maar van een ding is hy seker, dat hy blind was en nou kan sien. Sy persoonlike ondervinding van die genadewerk wat Jesus aan hom gedoen het, is iets wat God alleen kan doen, soos die leiers sê. So gee hy wel aan God die eer, maar nie soos die Jode dit wou hê nie.

hoe het Hy jou oë oopgemaak?  Die man vererg hom egter vir hulle herhaling van dieselfde vraag, en dat hulle nie geluister het na sy getuienis nie. Ironies spottend ondervra hy hulle oor hulle motiewe: julle wil tog nie ook sy (Jesus se) volgelinge word nie, wil julle? Die vraag suggereer ‘n negatiewe antwoord. Die vraag impliseer egter dat die blindgeborene hom as ‘n volgeling van Jesus begin sien; dat hy ‘n keuse vir Jesus gemaak het. 

 

Prof Francois Malan

 



Ondervraging deur die bure (9:8-12)

Ondervraging deur die bure (9:8-12) – Francois Malan

9:8-9 Nadat die blindgeborene kon sien, gaan hy terug na sy huis en omgewing, waar die mense hom as ‘n bedelaar geken het. Destyds kon ‘n blinde nie anders bly lewe as om te bedel nie. Sy bure kan moeilik glo dat die man dieselfde is as hulle bejammerenswaardige bedelaar. Sy gesigsuitdrukking en optrede is so anders as die blinde s’n dat party dink dit is ‘n siende man wat tot ‘n mate na die blinde lyk. Hulle verwarring en onsekerheid oor sy identiteit getuig van die grootheid van die wonder wat plaasgevind het. Die blinde maak self ‘n einde aan hulle verwarring.

(9:13-17)

9:13 Die mense neem die man na die Fariseërs toe, die godsdienstige leiers van die volk, wat altyd die wet van God vir hulle uitlê, en iets behoort te verstaan van die ongehoorde genesing wat slegs deur God gedoen kon gewees het. Die Fariseërs aanvaar ook die Profete-boeke as woord van God, en Jesaja het reeds voorspel dat die blindes weer sal kan sien (Jes 29:18). Dat blindes weer sien, is ‘n teken dat God hier is (Jes.35:4-5), sy Dienaar sal blindes laat sien (Jes. 42:7). Die Messias wat die Jode verwag, het gekom!

9:17 In die verleentheid oor hulle verdeeldheid doen die Fariseërs iets wat hulle andersins nooit sou doen nie: hulle vra ‘n gewone man, trouens ‘n bedelaar, om sy mening oor ‘n saak van Skrifuitleg en teologie. ‘wat sê jý van Hom?’ Hy het Jesus mos persoonlik ontmoet en self die genesing ondervind. Soos die Samaritaanse vrou (4:19) dink hy dat Jesus ‘n profeet is (iemand wat die woord van God aan die volk oordra). By nadenke oor sy genesing is Jesus meer as net ‘die man wat Jesus genoem word’ (v11). Nie elke profeet in Israel se geskiedenis het wonders gedoen nie, en nie alle wonderwerkers was profete nie. Maar alle Jode het onthou dat Moses die grootste profeet van alle tye was, met wie God self gepraat het en wonders deur hom gedoen het, in Egipte en tydens die woestynreis. Wat God deur Moses gedoen het, was vir Israel die grootste van alle wonders (Deutr.34:10-12).

In Deutr. 18:15,18 het die Here beloof dat Hy ‘n profeet sal stuur, soos Moses. Dit het ‘n verwagting in Israel laat leef dat die profeet van die eindtyd, die Messias (Gesalfde) waarna hulle uitsien, óf soos Moses sal wees, óf Moses self sal wees. Die blindgeborene het nog nie daarby uitgekom nie, maar was op pad om Hom as Messias te erken. Dit vererger die verleentheid van die Fariseërs

 

Skrywer: Prof Francois Malan

 



Die sesde wonderteken – die genesing van ‘n blindgeborene op die sabbat (9:1-41)

Die sesde wonderteken – die genesing van ‘n blindgeborene op die sabbat (9:1-41) – Francois Malan

sien egter ‘n man wat van sy geboorte blind was, raak.

9:2 Volgens die opvatting van daardie tyd was siekte die straf vir sonde, en kon die oortredings van ouers straf oor hulle kinders en kleinkinders bring (Eks.20:5). Daarom aanvaar die dissipels dat die man se blindheid ‘n straf is, maar was dit sy eie of sy ouers se sonde? [Die rabbi’s het uit die voorgeboortelike stampery van Rebekka se tweeling (Gen 25:22) die moontlikheid van sonde voor geboorte afgelei].

9:3 Jesus wys die vrae na die oorsprong van die siekte af, en wys na die einddoel van die siekte, nl. dat die werke van God deur die blindgeborene aan die lig kom. Die genesing sal ook bewys Jesus is die ‘Ek is’, die God van die voorvaders (8:58). Die Here maak siende of blind (Eks. 4:11).

[Die maak van klei is deur die kerkvaders verbind aan die skepping van die mens uit die stof van die aarde (Gen.2:7). Ireneus het daarop gesê: dit wat die Kunstenaar – die Woord – uitgelaat het om in die moederskoot te vorm het Hy in die openbaar voorsien, sodat die werke van God in Hom tot openbaring kom.]

 

Prof Francois Malan