Die plek van gebed in die lewe van ‘n Christen.

 “Exaggeration” is actually a proud, unbroken word for “lying.” —Nancy Leigh DeMoss

Die plek van gebed in die lewe van ‘n Christen.

R.C. Sproul het ‘n interessante blog hieroor geskryf. Wat is die doel van die Christelike lewe? Goddelikheid gebore uit gehoorsaamheid aan Christus. Gebed ondersteun gehoorsaamheid, want dit skep die regte raamwerk vir ‘n begeerte na gehoorsaamheid.  Natuurlik is kennis ook belangrik, want daarsonder sal ons nie weet wat God verwag nie. Kennis en die waarheid bly abstrakte begrippe tensy ons met God in gebed verbind. Die Heilige Gees leer, bemoedig en verlig God se Woord vir ons. Die Heilige Gees help ons om in gebed met die Vader te verkeer.

 

Gebed beklee ‘n lewensbelangrike plek in die lewe van ‘n Christen. ‘n Mens mag bid en nie ‘n Christen wees nie, maar jy kan nie ‘n Christen wees en nie bid nie. Gebed vir die Christen is soos asemhaal vir die lewe. Tog verwaarloos ons dikwels gebed.

Gebed is die geheim van heiligheid. Ons word uitgenooi – selfs gebied – om te bid. Gebed is beide ‘n voorreg en plig. Gebed, soos enige  ander manier om geestelik te groei, vereis werk. In ‘n sekere sin is gebed onnatuurlik vir ons. Daarom is ons dikwels lui en onverskillig as dit by gebed kom.

Gelukkig ken God ons harte en hoor selfs daardie versoeke van ons wat ons nie uitspreek nie. As ons nie ons diepste gevoelens en emosies in woorde kan uitdruk nie, as ons nie weet wat om te bid nie, tree die Heilige Gees vir ons in. Romeine 8:26 – 27.    Gebed is die geheim van heiligheid. As ons die lewens van groot gelowiges ondersoek, is dit duidelik dat gebed ‘n belangrike rol in hulle lewens gespeel het. John Wesley het gesê dat hy nie veel van ‘n leraar dink wat minder as vier uur per dag bid nie. Martin Luther het gesê dat hy ten minste ‘n uur elke dag bid, tensy hy ‘n moeilike dag verwag – dan bid hy vir twee uur.

Verwaarlosing van gebed is ‘n baie belangrike rede vir die afplatting van geestelike groei in die lewe van ‘n Christen. Die probleem is dat ons eers in ons private lewens val voor ons in ons openbare lewens val.

Is daar ‘n regte en verkeerde tyd om te bid. Jesaja 50:4 praat van soggens bid, maar ander gedeeltes sê dat ons enige tyd van die dag kan bid. Geen deel van die dag is heiliger as ander nie. Jesus het enige tyd van die dag gebid. Eintlik het gebed tussen Jesus en sy Vader nooit gestop nie.

1 Tessalonisense 5:17 sê dat ons sonder ophou moet bid. Dit beteken ons moet gedurig in gesprek met God wees. Gebed staan sentraal en is noodsaaklik in die lewe van ‘n Christen.