Hoe die psalms aanbidding kan vorm
Hoe die psalms aanbidding kan vorm
Ons gebruik die woord aanbidding om daardie deel van die erediens te beskryf waar die gemeente sing. [Dit gebeur veral met die gebruik van die woord worship.] As mense vra na die ‘worship” in die gemeente stel hulle gewoonlik belang in di gehalte van die sang. Die hele erediens van die sang tot die preek tot die sakramente is alles aanbidding. Moontlik is dit die belang van sang in ons kultuur wat daartoe gelei het dat sang as die kern van aanbidding gesien word. Die Bybel bevat ‘n hele boek van lofgesange – die psalms.
Die psalms is vol insigte wat kan help om ons musikale aanbidding te vorm. Wat kan die psalms ons leer?
- Moderne aanbiddingsmusiek moet ons help om die lewensprobleme te hanteer
Die psalms is nie ‘n lukraak bloemlesing wat toevallig bymekaar gegooi is nie. Dit is geskryf oor ‘n periode van ‘n duisend jaar. In sy finale vorm het dit die Jode gehelp om die moeilike omstandighede tydens die ballingskap waar hulle sonder ‘n koning was, te hanteer. Die boek begin met die belofte dat God se gesalfde koning oor die hele wêreld sal regeer (Psalm 2). Soos die psalms ontvou lyk dit asof God van sy belofte vergeet het.
Aan die einde van psalm 89 roep die psalmis uit: Waar is u liefde van vroeër, Here, wat U in u trou aan Dawid belowe het. Dink Here aan die smaad wat my aangedoen is, aan alles wat ek moes verduur van baie volke. Die mense van wie hierdie smaad kom, is u vyande, Here, dit is u gestalte vir wie hulle smaad waar hy ook gaan (Psalm 89:50 -52). Dit is ver verwyder van die visie wat ons in Psalm 2 kry. God se gesalfde word gespot eerder as gedien. Die psalms met die Hebreërs gehelp deur hulle in staat te stel om hulle verwarring uit te druk., maar dit bring ook ‘n boodskap van hoop.
Onmiddellik na Psalm 89 lees ons: Here, U was vir ons ‘n toevlug van geslag tot geslag (Psalm 90:1).
Vir mense in ballingskap is daar die hoop van God as skuiling. Want die Here is ‘n magtige God, die groot koning oor al die gode (Psalm 95:3).
Die Psalter beweeg van klaaglied en verwarring oor wat lyk soos ‘n mislukking van God se kant, eindig dit in vertroue en lof, want God regeer en Hy sal Jerusalem weer opbou, wat die verstrooides van Israel bymekaar bring (Psalm 147;2).
Hierdie boek van lofgesange het God se mense gehelp om die uitdagings van die wêreld te hanteer. Die liedere wat ons vandag in die kerk sing, moet dieselfde doen. Die Psalms doen dit deur die sake van die dag reguit te hanteer en ‘n duidelike prentjie te skilder van hoe God sy mense in hulle probleme ontmoet. Vir die soekers het God gesê dat Hy hulle toevlug is; vir dié sonder ‘n koning het Hy gesê dat hy hulle koning is (95:3); en vir dié ongeregtigheid ondervind het Hy belowe dat hy oor die aarde in regverdigheid sal heers (Psalm 96:13). Ons liedere moet die groot kenmerke van God besing wat hoop gee aan pelgrims op pad na die nuwe Jerusalem.
- Moderne kerkmusiek moet alle emosies insluit
Die psalms is skokkend eerlik. Ons sien regte mense, wat vreugde en feesvier uitdruk, maar ook vrees, frustrasie en klaagliedere. Om eerlik onsself voor God uit te druk, lyk nie altyd vrolik nie, maar God verstaan. , “There is not an emotion of which any one can be conscious that is not here represented as in a mirror.” (Calvyn). Aanbidding beteken nie net om vrolike liedere te sing nie, maar sluit in ons gebroke uitroepe.
Moderne kerkmusiek moet kyk na die spektrum van gevoelens verteenwoordig in die psalms en moet dan help om ‘n reeks van emosies en uitdrukking aan te moedig. Dit moet breër as net happy-clappy wees. Dit is moeilik, want ‘n weeklag maak ons ongemaklik. As ons nie kan weeklag in die kerk nie impliseer ons dat Christene altyd op die bergspits is. Is daar ‘n lied wat perone met ‘n gebroke hart in die kerk kan sing?
Die psalms wys dat God se mense eerlik na Hom kan kom en ons musiek moet hierdie eerlike uitdrukking fasiliteer.
- Moderne kerkmusiek moet mooi en uitmuntend
Die psalmboek is ‘n kunswerk. In die psalms kry ons parallelisme, akrostiese psalms en lewende beelde. Die psalms stel God voor as Vader (103:13), Beskermer (68:6), Herder (23:1). Koning (93:1) en Regter (98:9). Gee ons dieselfde aandag aan ons huidige kerkmusiek? Tim Keller skryf:
In many churches, the quality of the music is mediocre, or poor, but it does not disturb the faithful. Why? Their faith makes the words of the hymn or the song meaningful, despite its slack of artistic expression; what’s more they usually have a personal relationship with the music presenter. But any outsider who comes in as someone unconvinced of the truth and having no relationship to the presenter will likely be bored or irritated by the expression. In other words, excellent aesthetics includes outsiders, while mediocre aesthetics excludes. The low level of artistic quality in many churches guarantees that only insiders will continue to come.