Jesaja – Die Here se ‘takkie’ (4:2-6) – Francois Malan

4:2 Hierdie derde ‘dag van die Here’ paragraaf in hoofstukke 2-4, in prosa, is die een positiewe na die twee negatiewe ‘dag van oordeel’ aankondigings. Soos die afdeling in 2:2-5 begin het, wys die slot in 4:2-6 vooruit na die heilstyd van die toekoms, wat uitstyg bo die huidige omstandighede wat tussen in beskryf is. Deur die louteringsoordeel van 2:6-4:1 kyk die profeet na die Here se trou wat Juda en Jerusalem in die toekoms, ná die ballingskap, wonderlik sal herstel. Die land en stad wat verwoes is, sal weer vrugbaar en vol vreugde wees. Dit word verder uitgewerk in 61:1-12 waarvolgens die Here ten volle en met oorgawe gedien sal word. Die oorblyfsel, die paar uit Israel wat vrygekom het (1:9), word gereinig van hulle wandade en deur die Here beskerm. Hulle word genoem ‘die uitspruitsel van die Here.’ Die teks sê eintlik die takkie wat uitspruit sal mooi en eerbiedwaardig word, en die vrugte van die land sal ‘n majesteit en ‘n heerlikheid wees vir die oorblyfsel van Israel.

4:3 Die belofte van ‘n geseënde aarde in 4:2 en van die mense wat deur die Here heilig genoem word in vers 3 herinner aan die geseënde aarde van Genesis 1 en Levitikus se heilige gemeenskap, wat aan die Here gewy is omdat Hy hulle vir die lewe opgeskryf het (Eks 32:32-33; Ps 69:29; 56:9; 139:16; Flp 4:3; Openb 3:5). Om in God se boek opgeskryf te wees beteken om deel te wees van die lewe in die stad van God (Openb 20:15). Die wyse waarop die Here hulle sal heilig = aan Hom toewy (Eks 19:6), word in vers 4 uitgespel.

4:4 Die oorblyfsel waarvoor die Here gesorg het in Sion. wat in Jerusalem oorgebly het, impliseer dat die grootste gedeelte van die inwoners verantwoordelik is vir die geweldige ramp wat oor die volk kom met die verwoesting van die land en die wegvoering van die meeste van sy inwoners. Deur die Here se oordeel en sy vuur van vernietiging is Jerusalem gereinig van hulle onafhanklikheid van God (vol afgodery), gejaag na besittings (vol silwer en goud), verdrukking van die swakkeres (vol oorlogsperde) van 2:6-8, alles wat Jerusalem onrein gemaak het. Die Here sal Jerusalem reinig van sy wandade; en die bloed wat aan die hande van Jerusalem kleef verwyder (letterlik: Die Here sal die afskeiding van die dogters van Sion afwas – na aanleiding van die mentruasie-onreinheid volgens die priesters se rigiede wette in Lev 15:19-24 wat hier as metafoor gebruik word – en die bloedskuld van Jerusalem afspoel uit hulle midde – dit verwys na die gemeenskap se bloedskuld, maar ook van elkeen se hart). Die Here reinig deur die Gees wat oordeel en met vuur verteer. 1 Petrus 1:6-7 sê die egtheid van ons geloof, wat baie kosbaarder is as goud wat deur vuur gelouter word, word getoets deur allerhande beproewinge, en Openb 7:14 sê dat dié wat uit die groot verdrukking kom se klere is gewas in die bloed van die Lam sodat hulle die Here dag en nag kan dien.

4:5 Die visoen kyk verby Israel se wegvoering na Assirië in 722 v.C. en Juda se ballingskap na Babel in 597 v.C. en 587 v.C. Dit gaan oor wat die Here met sy wingerd, sy nuwe volk, in die verre toekoms gaan doen. Die tempel word herstel en die volk word verseker van die Here se blywende teenwoordigheid by hulle. Die woord wat gebruik word is ‘skep,’ dit gaan iets nuuts wees, onbekend tot dusver, maar wat aansluit by die verlede: elke woonplek en elke bymekaarkomplek word ‘n tempel, en soos met die uittog uit Egipte se wolk wat die tabernakel oordek het (Eks 40:34) en die volk bedags en snags gelei en beskerm het (Eks 13:21-22), sal die Here teenwoordig wees by elke persoon en by al hulle samekomste om hulle op sy weg te lei en hulle op sy manier te beskerm; sy magtige teenwoordigheid sal vir hulle ‘n dak wees waaronder hulle skuil – volgens Joh 2:19,21 vervang Jesus se liggaam die tempel as ontmoetingsplek met God; volgens 1 Kor 3:16-17 is die gemeente die tempel van God; volgens 1 Kor 6:19 is elke gelowige se liggaam ‘n tempel waarin die Heilige Gees woon.

4:6 Die digter bevestig wat in Ps 121:5-8 en Ps 91 besing word. Veiligheid en beskerming word gewaarborg deur die Here se teenwoordigheid, maar slegs vir dié wat by Hom skuil en nie hulle rug op Hom draai om op hulle eie besittings, mag en eiewillige godsdiens te vertrou nie. Die Here sal hulle ‘toevlug’ en ‘skuiling’ wees teen die aanslae van die lewe. Dit is die toekoms vir dié wat hulle tot die Here bekeer, van Israel, Juda, en tot vandag.

Dit is die afsluiting van Jesaja se lang inleiding met twee groepe uitsprake van oordeel en hoop: 2:14 oor hoop ná die oordeel van 1:3-31, en 4:1-6 oor die uitsig op die Here se toekomsplan vir sy getroue volgelinge, ná die oordeel van 2:5-4:1.

Skrywer:  Prof Francois Malan