Die kanon
Die begrip kanon (spreek uit kánon) beteken iets soos maatstaf. Die Bybel word die kanon genoem wanneer ons daarmee bedoel dat dit die finale gesag (maatstaf) vir ons leer en lewe is. Maar die Bybel het natuurlik nie van die begin af in die vorm bestaan waarin ons dit ken nie. Die boeke waaruit die Bybel vandag bestaan, het oor ‘n baie lang tydperk ontstaan en is nie noodwendig van die begin af as gesaghebbend beskou nie.
Paulus se bediening versprei kennis van Christus soos ‘n geur (2:14-17)
Paulus dank God wat deur sy verkondiging die evangelie seëvierend laat voortgaan in die wêreld, terwyl sy verkondiging nie die evangelie verwater vir persoonlike gewin soos baie ander nie. God het hom bekwaam gemaak om God se woord in opregtheid (sonder bymotiewe), in verbondenheid met die opgestane Christus, in opdrag van God en in verantwoordelikheid aan God te bedien.
Soms word sondermeer van die Bybel as die openbaring van God gepraat. Dit is egter nie korrek nie. Toe God Israel uit Egipte wou red, het Hy nie vir hulle ‘n Bybelboek gestuur nie. Hy het Homself in dade in hul geskiedenis geopenbaar. Eers veel later is dit deur mense op skrif gestel. Ook Jesus, dié openbaring van God, het nie boeke geskryf nie, maar gepraat en gedoen.
2 Korintiërs is die brief met die meeste persoonlike gegewens oor Paulus. Die groot saak van die brief is dat God ons met Homself versoen het, deurdat Jesus Christus ons sondaars se plek ingeneem het en ons in sy geregtigheid laat deel. Iemand wat aan Christus behoort, is ‘n nuwe mens. Die liefde van Christus dwing ons om ons met God te versoen, en ons met mekaar te versoen, deur mekaar te vergewe en lief te hê.