“‘For example’ is not the same as ‘proof.’” ~ Joodse spreekwoord

Hoe gebruik God lyding?

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through pain and suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

God gebruik lyding om my op te bou en my swakhede te verwyder.

1. Lyding verander my gesindheid teenoor myself. Dit maak my nederig; dit stel my onrealistiese siening van myself reg; dit verwyder my trots; dit wys vir my hoe broos ek is; dit wys vir my hoe min beheer ek oor my eie lewe het; dit wys vir my dat ek nog altyd kwesbaar en afhanklik van God was. Lyding bring hierdie feite na vore en dwing my om daarvolgens te lewe. Lyding laat my myself weer ondersoek en laat my my swakhede raaksien, want lyding bring dikwels die slegste in my uit. In lyding sien ek my swak geloof, my skerp tong, my onsensitiwiteit teenoor ander mense, my bitterheid raak. Dan sien ek dat ek te krities, te ongeduldig, te hardkoppig, te impulsief is. Lyding lê my innerlike swakhede bloot en stel my in staat om aan hulle te begin werk.
2. Lyding verander my verhouding teenoor die goeie dinge in die lewe. Ek sal sien dat sekere dinge vir my te belangrik geword het. Lyding is ‘n goeie geleentheid om meer hoop op God te stel en meer betekenis by Hom te kry. Lyding bring nuwe bronne van vreugde in my lewe – God, familie, vriende.
3. Lyding kan my verhouding met God versterk. Lyding toets my verbintenis met God. Lyding kan my so kwaad vir God en die lewe maak dat ek geen begeerte het om te bid nie. Maar lyding kan ook my verhouding met God verdiep. As dinge met my goed gaan, weet ek nie of ek vir God of die dinge wat Hy vir my gee en doen, liefhet nie.as ek swaarkry en ly begin ek vrae vra. Lyding openbaar onsuiwerhede in my geloof. Dit is in lyding dat ek kan weet dat my verhouding met God opreg is.
4. Lyding dwing my om te bid soos nog nooit vantevore nie. As ons aanhou bid, sal ons sy liefde en vreugde ondervind. Above all, keep close to the throne on grace in prayer. If we seem to get no good by attempting to draw near him, we may be sure we shall get none by keeping away from him (John Newton).
5. Lyding is amper ‘n voorvereiste vir my as ek vir ander mense van nut gaan wees, veral as hulle deur hulle eie beproewings gaan. Teenspoed maak dat ek meer deernis met ander het. Lyding gee wysheid as ek dit reg hanteer – dit gee vir my insig in ander. Kyk na Paulus: Aan God, die Vader van ons Here Jesus Christus, kom al die lof toe! Hy is die Vader wat Hom ontferm en die God wat ons in elke omstandigheid moed gee. In elke moeilikheid bemoedig Hy ons. Daarom kan ons ook ander bemoedig wat in allerlei moeilikhede verkeer. Ons kan hulle bemoedig met dieselfde bemoediging waarmee God ons bemoedig, want net soos daar vir ons ‘n oorvloed van lyding is ter wille van Christus, is daar ook vir ons ‘n oorvloed van bemoediging deur Christus. As ons dus in beproewing kom, is dit dat julle bemoedig en gered kan word. As ons bemoedig word, is dit om julle teen te versterk, sodat julle met geduld dieselfde lyding kan verduur wat ons ook verduur. En wat julle betref het ons ‘n vaste verwagting: ons weet dat net soos julle saam met ons deel het aan die lyding, julle ook aan die bemoediging deel het (2 Korintiërs 1:3 – 7). Paulus se lyding dryf hom na God vir vertroosting. Daar kry hy nuwe insigte ten opsigte van God se lyding, heerlikheid, liefde. Wat doen hy met hierdie insigte? Hy deel dit met ander wat ook beproef word wat op hulle beurt weer ander help. Nou word die kerk ‘n gemeenskap van vertroosting waar jy in jou lyding ondersteun word. Daar groei ons deur ons probleme en word meer soos God wil dat ek moet wees.

We do not receive wisdom, we must discover it for ourselves, after a journey through the wilderness which no one can make for us, which no one can spare us (Marcel Proust)

Wat van ons heerlikheid?

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through pain and suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Ons moet eers leer wat ons vandag as selfverbetering ken. Daarvoor kyk ons na twee Skrifgedeeltes:

• Matteus 5:6: Geseënd is dié wat honger en dors na wat reg is, want hulle sal versadig word. Geseënd is hulle wat nie blydskap soek nie, maar geregtigheid. Blydskap is ‘n neweproduk van iets wat meer as geluk is; blydskap is die regte verhouding met God en my naaste. As ek God in my lewe soek, kry ek blydskap as ‘n neweproduk. As ek persoonlike geluk in die lewe soek, kry ek niks nie.
• Matteus 10:39: Hy wat sy lewe wil behou, sal dit verloor; en hy wat sy lewe ter wille van My verloor, sal dit vind. As ek gewillig is om my lewe vir God se onthalwe te verloor, as ek bereid is om persoonlike vryheid, gemak en bevrediging opsy te sit om Jesus Christus te gehoorsaam en te volg, sal ek myself vind. Ek sal ontdek wie ek werklik in Jesus Christus is en vrede ondervind. As ek egter persoonlike geluk sonder ‘n lewe in Jesus Christus soek, lei dit tot ‘n innerlike leegheid.

Ons leef in ‘n kultuur van individualisme. Dit beïnvloed hoe ek lyding hanteer. Ek moet God vertrou, want Hy is God – nie my persoonlike assistent nie. Ek moet Hom vertrou nie om iets by Hom te kry nie, maar omdat Hy dit werd is. As ek God liefhet en gehoorsaam omdat Hy God is en nie vir my voordeel nie, verander ek. As ek nie myself soek nie, maar vir God, kry ek beide – God en myself.

Aim at heaven and you get earth “thrown in” – aim at earth and you get neither.

As ek God sien en aanvaar soos Hy werklik is, bring dit my in aanraking met die werklikheid. Sien ek die soewereiniteit, wysheid, geregtigheid, grootheid en liefde van God sal ek nie deur die wêreld in bitterheid, trots, angs en mismoedigheid struikel nie. As ek nie my eie voordeel, maar God se heerlikheid soek, lei dit paradoksaal tot die ontwikkeling van my eie heerlikheid – my eie karakter, nederigheid, hoop, liefde, vreugde en vrede.

Lyding kan lei tot my persoonlike groei en transformasie, maar dan moet ek dit nooit primêr sien as ‘n weg om my te verbeter nie. As ek dink lyding gaan primêr oor my en my groei, sal dit my verwurg. Ek moet na lyding kyk as ‘n manier om God beter te leer ken, ‘n geleentheid om Hom te dien, om nader aan Hom te kom as ooit vantevore.

Net as God se heerlikheid primêr in my lyding is, kry ek my eie heerlikheid.  Hartseer en probleme kan dit doen – deur my swaarkry groei ek in genade en heerlikheid.

A child may be filthy, scabby, and infected with lice; yet he is an altogether precious thing – Martin Luther

Redes vir lyding (2)

Tim Keller het pas ‘n belangrike boek – Walking with God through Pain and Suffering (2013) – geskryf waarin hy die vraag waarom daar pyn en lyding is die wêreld is, hanteer. Hierdie is sekerlik ‘n vraag wat almal van ons interesseer en waarop min van ons ‘n goeie antwoord kan gee. Ek glo dat in hierdie boek baie van ons vrae beantwoord sal word. Ek gaan dus ‘n hele aantal blogs hieroor skryf.

Robert Emmons (sielkundige)  sorteer mense se lewensdoelwitte in vier basiese kategorieë:

Hy bevind dat mense wat meeste van hulle energie instort in dit wat hulle persoonlike bereik en geluk is baie kwesbaar vir negatiewe omstandighede. Die ander drie kategorieë word dikwels deur lyding en swaarkry versterk. Lyding en beproewing dwing my dikwels van een lewensagenda na ‘n ander. Ek moet weer die agenda wat gebreek is se stukke bymekaar sit. Dit doen ons dikwels deur na God te draai.

Maar ons moenie lyding verheerlik nie. God is hartseer as ons hartseer is. Dwarsdeur die Bybel kry ons uitroepe van “hoekom?”. Die Bybel vertel ook vir ons watter doelwit ons deur lyding kan bereik: Lyding lei my om God te verheerlik. Die uiteindelike doel van die lewe is om God te verheerlik. Daarom kry ons lyding/swaarkry en heerlikheid saam in baie verse. Aangesien ons deel het aan sy lyding, sal ons ook deel hê aan sy heerlikheid. Ek is daarvan oortuig dat die lyding wat ons nou moet verduur, nie opweeg teen die heerlikheid wat God vir ons in die toekoms sal laat aanbreek nie (Romeine 8:17 – 18); Ons swaarkry in hierdie lewe is maar gering en gaan verby, maar dit loop vir ons uit op ‘n heerlikheid wat alles verreweg oortref en wat ewig bly (2 Korintiërs 4:17). Ons kry basies dieselfde in 1 Petrus 1:6 – 7.

Lyding wat reg hanteer word, verheerlik God. Dit is natuurlik direk teenstrydig met die voorspoedsteologie wat vandag in baie kerke verkondig word.. Ons moet darem nie vir iemand wat swaarkry sê dat hy besig is om God te verheerlik nie!

Ons moet altyd vir God as God behandel – Hy is alwys, almagtig en goed. Dan kan ons ontspan, want nou is dit nie meer nodig dat ons al ons omstandighede moet beheer nie. Maar ons sukkel om ‘n God wat ons nie verstaan nie, te vertrou. Om God te vertrou al verstaan ons Hom nie, beteken dat ons Hom as God en nie as nog ‘n mens hanteer nie.

In Johannes 12:23 sê Jesus vir sy dissipels: Die tyd het gekom dat die Seun van die mens verheerlik moet word. ‘n Paar verse later (12:32) lees ons: En as Ek van die aarde af verhoog is, sal Ek almal na My toe trek. Hier word God se liefde en sy geregtigheid terselfdertyd vervul. Om God in ons lyding te vertrou al verstaan ons dit nie, is om die heerlikheid en betekenis van die kruis te verstaan en te onthou. Dan kry ons ware rus wat nie deur ons omstandighede bepaal word nie.

. —John Flavel