Wie weet om goed te doen en dit nie doen nie, vir hom is dit sonde…

Wie weet om goed te doen en dit nie doen nie, vir hom is dit sonde… – Kobus Kok

Juul vra:

Ek het ‘n inleiding oor Jakobus 4: 13 – 17.  Ek het die Bybelgedeelte, maar soek nog voorstudie materiaal.

Antwoord:

Dr Kobus Kok antwoord:

Jakobus 4:13-17 is ʼn baie interessante teks en geskryf deur Jakobus die broer van Jesus Christus en belangrike leier in die vroeë Jerusalem gemeente. Die antieke mense het na hom verwys as besonders gelowig en hy het so baie gebid dat sy knieë soos die van ʼn kameel gelyk het.

In die Ou vertaling lui Jakobus 4:13-17 soos volg:

Kom nou, julle wat sê: Vandag of môre sal ons na dié en dié stad gaan en daar een jaar deurbring en handel drywe en wins maak- julle wat nie eens weet wat môre sal gebeur nie. Want hoedanig is julle lewe?

Dit is tog maar ʼn

damp

wat vir ʼn

kort tydjie verskyn

en daarna

verdwyn.

In plaas dat julle sê: As die Here wil en ons lewe, dan sal ons dit of dat doen.

Maar nou roem julle in jul grootpratery. Al sulke roem is verkeerd.

Wie dan weet om goed te doen en dit nie doen nie, vir hom is dit sonde.

 

Teenoor die selfversekerheid van dié wat vertrou op hulself en wat seker is van hul eie sukses in die toekoms, bring Jakobus die lesers weer terug aarde toe. Hy herinner hulle aan die vlugtigheid van hulle bestaan en gebruik tekenende woorde wat kunstig gekies is soos:

damp,

kort tydjie,

verdwyn…

Hy herinner hulle dus aan hulle voorlopigheid, hulle broosheid en om vir ʼn slag eerlik te wees oor die realiteit. Eintlik het hulle weg gehardloop vir die realiteit en gejaag na wind sonder om te besef waaroor dit alles gaan en in wie hulle werklik hulle vertroue moet stel.

Daarteenoor reoriënteer hy die leser tot God, soos sonneblomme wat hulle gesig moet terugdraai na die son wat lewe gee. Hierdie reoriëntasie moet die leser reoriënteer – nie net tot God nie, maar ook tot ʼn nuwe manier van lewe. So ʼn lewe sal in die eerste plek gefokus wees en afhanklik wees in alles van God, omdat so iemand sal besef dat God die ware bron van lewe is en dat alles wat hulle besit van Hom af kom. Eintlik is alles net te danke aan Sy voorsienigheid. Juis om hierdie rede is die roem in jou eie vermoë nie net arrogant nie, maar ook ʼn bewys  van jou naïwiteit, naamlik dat jy dink dat die toekoms in jou hande is en dat jy die een is wat moontlikhede skep. Jakobus herinner ons daaraan dat God die een is wat alles moontlik maak.

Indien mens dan al hierdie dinge weet en jy doen  nog steeds nie die goeie nie, dan is jy ongehoorsaam en ongehoorsaamheid aan God se wil is mos sonde. Indien jy in jou selfvoldaanheid en grootpratery dus roem in jou eie vermoë wys dit eintlik iets van jou manier van dink, naamlik dat jy nie besef dat God die bron is van alles nie. Jy dink dus dat jy nog die voertuig van jou eie lewe kan en moet bestuur, terwyl Jakobus ons herinner dat Hy eintlik die bestuurder van ons lewe moet wees.

Ons kan dus aflei dat afhanklikheid die sleutel is wat gehoorsaamheid aktiveer.

 

Bronne wat jy kan lees om die teks oop te sluit is die volgende:

Martin, R. Word Biblical Commentary Vol. 48, James. Word Books (Hardcover)

Mens bestel dit sommer vinnig by amazon.com. Gaan gerus na:

http://www.amazon.com/Word-Biblical.Commentary-Vol-James/dp/o849902479.

Outeur: Dr Kobus Kok