10 November: Moenie opgee nie; laat die skare jou dra. – Jan van der Watt

Heb 11:32-12:3 (fokus 12:1-3)

‘n Tuisskare maak ‘n reuse verskil. Dit sal elke sportman jou vertel en ‘n mens sien dit gewoonlik aan die punte ook. As daai skare skreeu is dit amper asof hulle jou dra. Die energie wat hulle uitstraal word jou energie.

Christene het ook ‘n “tuisskare”, vertel die Hebreërskrywer. Hierdie tuisskare moedig ander gelowiges net so sterk aan as enige skare by die grootste rugbywedstryd. Hierdie skare is ‘n spesiale skare, want hulle bestaan uit ander Christene wat die wedloop van die geloof klaar gehardloop en gewen het (12:1). Dit is gelowiges wat die pad wat ons nou deur hierdie lewe loop, klaar geloop het. Hulle het ook swaargekry, getwyfel, gewonder… maar hulle het deurgedruk en ontdek dat al die twyfel en gewonder verniet was. Hulle het geleer dat God dáár is, altyd. In hulle swaarkry deur die wedloop het hulle geleer om maar net aan te hou deur op God te vertrou.

Dit is hulle wat op die “pawiljoen” sit en ons nou aanmoedig. Hulle doen dit uit eerstehandse kennis. Hulle gejuig op die pawiljoen vertel ons een verhaal: God is getrou, vertrou op Hom en jy sal nie teleurgesteld wees nie.

As ons begin twyfel of ons geestelike knieë begin lam raak, moet ons opkyk pawiljoen toe. Daar is derduisende Christene wat ons aanmoedig om die wedloop voluit en reg te hardloop – hulle het dit gedoen en het die wenpaal gehaal, ja, het in die oop arms van God ingehardloop. Deur aan te hou en vol te hou kan jy dit ook doen. Laat die getuienis van die skare, al die ander Christene wat dieselfde pad as jy geloop het, jou dra. Hulle sal vir jou sê: dit is nie verniet nie. Moet nooit tou opgooi nie.