11 Oktober: Wat is jou naam?. – Jan van der Watt

1 Tim 3:1-16 (fokus 3:1-7)

 ʼn Winkelier van plaasbenodigdhede het ʼn vreeslike oulike hond gehad – hy kon net sê “houtpale” of “draad” en dan loop die hond fluks voor die kliënt uit na die pale of draad toe. Nie onvanpas nie, was die hond se naam Salesman. Die hond was so oulik dat die eienaar hom later Salesmanager begin noem het. Van toe af sit die hond net daar en blaf en swaai sy stert.

Paulus waarsku teen Christene wat aanvanklik met oorgawe vir die Here leef. Sodra hulle egter op “die raad” of “komitee” verkies word, begin die blaf en die stert swaai. Daarom sê Paulus dat ‘n leier in ‘n gemeente liefs iemand moet wees wat al ‘n rukkie Christen is (6). So iemand moet homself (of haarself) eers deeglik inoefen in die goeie kwaliteite van Christenskap… nederigheid, liefde, diens, opoffering, ywer vir die Here, en so aan. Dit is die kwaliteite wat hy of sy moet saamvat was hulle leiers in die gemeente word. Christelike leierskap laat jou nie voor in die ry staan nie, maar agter: jy moet nie vir mense wegstap nie, maar hulle dophou, ondersteun en versorg.

Ons kan maklik godsdiens verwar met “op die kerkraad dien” of “lid wees van een of ander komitee”, so asof dit al is wat die Here van ons verwag. Ons neem die besluite en ander voer dit uit. Nee, Salesmanagers het die Here nie nodig nie. Hy het wel mense nodig wat leiding neem, maar dan voor in die loopgrawe, op die markpleine, in huise waar daar hulp nodig is, besig om te dien, lief te hê en te help.

As jy nou vir jouself ‘n naam moet gee vir wat jy in die Here se diens doen, wat sou dit wees?