11 September: Liefde is aksie. – Jan van der Watt

Ef 5:1-20 (fokus 5:1-5)

Daar is mense wat praat en mense wat doen. ʼn Ou in ʼn restourant het vreeslik verstik en kon nie asem kry nie. Die res van sy kollegas aan die tafel het bespiegel oor wat die beste sou wees om te doen. Dit het nie veel gehelp nie, want intussen het die ou van kleure begin verander. Iemand van die tafel langsaan vlieg toe op en sonder om ʼn woord te sê gryp hy die ou om die bors en met ʼn harde druk los hy die probleem op.

Liefde doen ook, eerder as om te praat. Daarom is liefde altyd aksie (5:1-2). Dit help nie om te praat oor hoe jammer jy iemand kry nie –  om werklik jammer te kry, is om iets daaraan te doen. Om te bid vir iemand in nood beteken om bereid te wees om in te spring en te help om daai nood te verlig. Om iemand se probleem te bespreek is goed, maar dit is nog beter om die bul by die horings te pak en te help om dit op te los. Liefde is… aksie, aksie, en nogmaals aksie, want liefde maak ‘n verskil.

Hoe sou jy jouself beskryf? Is jy iemand wat praat of iemand wat doen?