15 November: Ons God is groot!. – Jan van der Watt

Jak 1:9-18 (fokus 1:9-18)

Mense kan opstandig word, veral teen God. Wie van ons het nie al gehoor hoe mense wat in ‘n krisis kom God beskuldig van liefdeloosheid of dat Hy nie daar is as hulle Hom nodig het nie. Party sê selfs dat as God dit of dat doen, byvoorbeeld sonde straf, hulle nie “so ‘n God” kan aanbid nie. Dink net, hulle impliseer God voldoen nie aan hulle standaarde nie. Hy dop hulle toets! Nou wonder ek wie het hulle as eksaminatore of skeidsregters oor die lewende God van die heelal aangestel? Dit lyk vir my na ‘n “selfaanstelling”… en dit is bietjie arrogant, om die minste te sê.

Een ding wat ons altyd moet onthou, is dat God God is. Hy is eenvoudig nie ‘n mens nie. Sy weë is nie ons weë nie en sy gedagtes is nie ons gedagtes nie. Ons kan Hom nie raad gee nie en ook nie voorskryf nie. As sy skepsels kan ons Hom maar net aanvaar soos Hy is. Hy verander nie sy buie elke dag sodat ons onseker is wat om van Hom te verwag nie. Nee, Hy is Wie Hy is en so is Hy altyd. Hy het ook niks leliks of slegs in Hom nie (16). Die keuses wat Hy maak en wat Hy vir ons doen is altyd ten goede. Soms lyk dit vir ons vreemd dat God iets toelaat, maar ons moet onthou, God sien baie meer en kyk baie wyer as ons. Ons sien ‘n stukkie van die werklikheid raak; Hy sien alles.

Ons moenie onsself te vinnig as “beoordelaars van God” aanstel nie. Ons mag in ernstige verleentheid kom oor ons kortsigtigheid en arrogansie. Ons moet liewer dit wat ons uit die hand van daardie God ontvang – goed of sleg – met dankbaarheid aanneem, sonder om te veel te oordeel of te kla. Hy weet wat goed is vir ons en wil juis die goeie vir ons gee.

Ons aanbid ‘n groot God, wat ver sien, baie weet en vir ons lief is. Wat meer kan ons vra.