8 November: Hoe goed praat jy “geloofstaal”?. – Jan van der Watt

Heb 11:7-19 (fokus 11:7-19)

‘n Man het eendag opgemerk dat hy so bly is hy is nie in Frankryk gebore nie. Iemand vra hom toe hoekom. “Want ek kan nie ‘n woord Frans praat nie”, sê hy toe. Onnodig om te sê, die fout wat die man natuurlik maak is dat ‘n mens ‘n taal gewoonlik van geboorte af leer. Die twee loop saam.

Net so loop geloof en dade saam. As jy glo, sal dit uit jou dade wys. Dade is eintlik die “geloofstaal” waarmee ons sigbaar en hoorbaar “praat”. Jy kan maar kyk, elke geloofsheld wat in hoofstuk 11 genoem word, het geglo… en gedoen. Hulle dade is die manier waarop hulle hulle geloof sigbaar gemaak het.

‘n Voorbeeld mag ons help om dit te verstaan. Sê nou daar is ‘n swaar wa wat die bult uitgetrek moet word, maar die merrie op die plaas is nie sterk genoeg om dit te doen nie. Uiteindelik kry sy ‘n vulletjie. Nou is dit ‘n ander saak. Saam-saam trek die twee die wa die bult uit. So is dit met geloof en werke. Geloof alleen kan nie die reddingswa die bult uittrek nie. Maar die dade (die vulletjie) wat uit die geloof voortkom, maak van hulle twee ‘n span. Saam trek hulle die reddingswa die bult uit. Die een kan nie sonder die ander nie.

Natuurlik kom geloof eerste. Dit laat jou God sien. Maar juis omdat jy God sien, verander jou manier van lewe. Dade wat God tevrede stel word in jou lewe gebore. Anders kan dit nie. As jy sê jy sien God, jy is sy kind en jy staan in ‘n verhouding met Hom, maar niemand hoor of sien enigiets van die verhouding nie, bluf jy maar net jouself.

Waar geloof dus is, daar word met die taal van dade gepraat. Dade is geloofstaal. Hoe goed praat jy daardie “taal”?