Psalm 31 (4)

If you add anything to Christ, you lose Christ. Salvation is in Christ alone by grace alone through faith alone. —John Stott

Psalm 31 (4)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Ek gaan ‘n paar blogs aan hierdie psalm spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

31:10 – 14:

Die gebed begin weer met ‘n pleidooi. Dit verander gou in ‘n klaaglied. Die doel van die klaaglied is om die Here te motiveer om op sy pleidooi vir genade te reageer.

¹⁰Wees my genadig, Here, want ek is in die nood; van verdriet het my oë swak geword,

ja, alles in my.

Die psalmis het steeds die probleem al het vers 8 daarna verwys asof dit al opgelos is. Die gedeelte gaan die nood waarin hy verkeer, uitspel. Sy oë het swak geword van al die kyk of verlossing gaan plaasvind. Hierdie swak word, geld nie net vir sy oë nie, maar vir die hele mens

¹¹My lewe vergaan van kommer en my jare van swaarkry;

deur my ellende word my krag geknak en teer my liggaam uit.

Vergaan en geknak hier vul swak word in die vorige vers aan Krag verwys na die krag om voort te gaan ten spyte van die omstandighede. Wat die liggaam laat uitteer, is die verlange na verlossing … en hy sien niks nie.

¹²Ek is die spot van al my teëstanders, veral van my bure, ’n verskrikking vir al my bekendes. Dié wat my op straat sien, vlug vir my.

Hier gaan dit oor die mense se houding teenoor die psalmis. Hy is ‘n spot vir die mense. Hulle aanvaar dat hy verkeerd opgetree het. ‘n Verskrikking vir al my bekendes beklemtoon verder dat die magte teen hom saamspan.

Vanweë die erns van sy haglike toestand (vs 10 – 14), die opregtheid van sy vertroue op die Here en die erns van sy roep om hulp (vs 15 – 19), herhaal die digter alles. Wees my genadig, Here. So begin die digter hierdie gedeelte. Daarna gee hy ‘n lang lys redes vir sy noodroep. Erger as dit kan dit seker nie gaan nie.