Wanner Christelike vertroosting meer seermaak as help

Wanner Christelike vertroosting meer seermaak as help

In tye van hartseer is Christene baie geneig om ‘n geestelike beoordeling eerder as deernis te gee. As iemand treur oor die dood van ‘n geliefde begin ons dikwels met Psalm 34;18: AS die regverdiges om hulp roep, hoor die Here hulle en red Hy hulle uit al hulle benoudhede. Miskien was dit ‘n reaksie op C. S. Lewis se The Problem of Pain waar hy skryf;

Pain insists upon being attended to. God whispers to us in our pleasures, speaks in our conscience, but shouts in our pain: it is his megaphone to rouse a deaf world.

Maar skreeu God vir ons geestelike insigte of roep Hy ons na Hom toe. Russ Ramsey (Sruck) skryf

Because the Lord often withholds explanation for our pain, we must not look at suffering as though it is some divine gimmick designed to teach us some important life lesson. That would make too little of the reality. God’s people do not walk through suffering toward the moral of the story. Rather, we walk toward the eternal presence of the Maker and Lover of our souls.

In ons erge pyn kry ons dikwels geen antwoord behalwe 2 Korintiërs 12;9 nie: My genade is vir jou genoeg. My krag kom juis tot volle werking wannee jy swak is. Hierdie is moeilike konsepte om tydens lyding te artikuleer.

Ons vra dikwels vir mense wat ly: “Wat leer God jou?” Die vraag word dikwels gevra as mense nog nie rasioneel dink nie. Dan kan dit soos ‘n inkwisisie klink. Hoe moet ons reageer as ons vriende die verkeerde vrae vra as ons seer het. Ons kan dit net absorbeer en niks sê nie of ons kan sê sy woorde het ons seergemaak. Voor jy ‘n antwoord oorweeg hoe jou vriend se teenwoordigheid liefde gekommunikeer het al het sy woorde dit nie gedoen het nie.

Ons reaksie op hierdie vraag mag hierdie dinge oorweeg:

1. Aanvaar altyd die beste. Dit is nie altyd maklik nie. Mense wat rou is dikwels stekelrig. Die vriendelikste woorde kan verkeerd opgeneem word. Besluit of die persoon naby jou wil kom al het jou ander vriende jou verlaat.

2. Erken openlik jou broosheid. Ons kan kwesbaar wees met onvolmaakte mense, want ons geregtigheid is God se voltooide werk.
3. Moenie gebed afskeep nie. Vra jou vriende om vir jou te bid. In die Here se teenwoordigheid verdwyn die spanning as ons saam bid, kom ons beide in God se teenwoordigheid.
4. As jy besluit om te praat – liefde. As daar ‘n patroon van interaksies is wat seermaak, praat in liefde. Soms is trane genoeg en jou vriend sal besef hy was nie behulpsaam nie.
5. As jy besluit om nie te praat nie – liefde. Liefde bedek baie sondes Jy mag besluit om die seerkry te absorbeer. Miskien het jy jou vriend misverstaan; miskien het jy nie die energie vir ‘n moeilike gesprek nie. Vra die Here om met jou vriend te praat

Sonder Christus kan ons nie vertroosting gee of ontvang nie. Sonder Christus kan vertroosters soos Job se vriende wees – hulle hoop net laag op laag seermaak by iemand wat reeds seer het. Sonder Christus kan ons die kwaadste bedoelings aan ‘n vriend se vertroosting toeskryf. Beide mense het ‘n Verlosser nodig: Kom ons gaan dan met vrymoedigheid na die genadetroon sodat ons barmhartigheid en genade ontvang en so op die regte tyd gered kan word (Hebreërs 4:16)