Paulus se brief aan die Filippense (Fil 1:27 – 30) – Francois Malan

Aansporing tot volharding en eensgesindheid

1:27 ‘Nog net dit: lewe saam met mekaar op ’n manier wat die evangelie van Christus waardig is,
sodat òf ek kom en julle sien òf nie teenwoordig is nie, ek van julle omstandighede hoor dat julle in één gees
vasstaan, en met één doel en begeerte saamstry vir die geloof in die evangelie,’

Verse 27-30 is een Griekse sin met een werkwoord, politeúomai, ‘om as burgers saam te lewe.’ Net een ding geld in
God se koninkryk. Of Paulus vrygelaat gaan word of nie, moet nie hulle gedagtes in beslag neem nie, maar hulle moet
konsentreer op die een ding waarop dit aankom, om as burgers van die hemel (3:20) saam te lewe. Hulle optrede as
burgers van die Romeinse ryk onder die keiser van Rome met sy voordele en vereistes waarin hulle lewe, moet bepaal
word deur hulle nuwe burgerskap in die koninkryk waar God die koning van hulle lewe is. Om die evangelie van
Christus waardig te wees, wys na die goeie boodskap dat Christus ons uit genade verlos van die bande van die sonde en
van ons selfsugtigheid. Hulle moet daarop konsentreer om God se genade waardig te wees deur uit sy genade te lewe en
genade aan mekaar te betoon as burgers van die genadige God se koninkryk. Met sy liefde in hulle moet hulle mekaar
liefhê en ook hulle vyande (vgl. Matt 5:44).

‘’hulle stryd om hulle geloof in Christus uit te leef en te verdedig teen hulle teenstanders in Filippi (vers 28), kan slegs
slaag as hulle in één gees vasstaan, soos soldate wat saam vasstaan teen die vyand, hier teen die aanslae teen hulle
geloof in Christus. Die oproep om saam vas te staan vir hulle geloof, word versterk met één doel en begeerte om saam
te worstel (sunathléō) teen en ten gunste van hulle teenstanders. Dit is ’n woord wat in die Nuwe Testament slegs in
Filippense 1:27 en 4:3 gebruik word. Waar saam ‘vasstaan’ na ’n groep soldate wat weerstand bied verwys, wys hierdie
worstel-woord na sportmanne wat in ’n span as ’n eenheid teen hulle opponente optree. Om hulle geloof in Christus te
verdedig en daarvoor te stry, is dit noodsaaklik dat hulle saam optree as burgers van die hemel.

1:28 ‘en julle in geen opsig deur julle teenstanders laat afskrik nie. Vir hulle is dit ’n teken van ondergang,
maar vir julle is dit ’n teken van verlossing – en dit kom van God.

Die werkwoord vir afskrik (ptúromai om verskrik te wees en terug te deins vir ’n taak as gevolg van intimidasie) kom
slegs hier in die hele Nuwe Testament voor. Dit beteken hulle moet geensins van hulle geloof in die Here Jesus en sy
evangelie terugdeins of hulle beheer oor die situasie verloor as gevolg van die intimidasie van hulle teenstanders nie.
Wie die teenstanders is, word nie uitgespel nie. In hoofstuk 3:2-4,18-19 verwys hy egter na honde, slegte werkers, valse
besnyding, mense wat op menslike dinge vertrou, vyande van die kruis, wie se maag hulle god is en aardse dinge
bedink. Die harde afgetrede Romeinse bevolking van die stad, die besigheidsmanne wat Paulus-hulle voor die hof
gesleep het, ens. kan deel wees van die gemeente se teenstanders.

‘Dit’ verwys waarskynlik na hulle eenheid in die geloof in Jesus Christus as hulle Verlosser en Koning en hulle vasstaan
en worsteling om hulle geloof te verdedig (1:27). Dít is vir hulle teenstanders ’n duidelike teken van ondergang (apōleia
vernietiging, soos in Fil 3:19 verderf). As teken vir die ongelowiges, laat dit ’n moontlikheid van die ongelowiges se
bekering. As hulle saam staan en stry vir die geloof in Christus is dit die gelowiges se bewys van hulle redding (sōtería
verlossing, soos in Fil 2:12: werk met vrees en bewing aan julle verlossing). Die ewige verdoemenis staan gereed vir die
mense wat die geloof in die evangelie verwerp. Hulle lewe onder die skaduwee van die oordeelsdag. Die gelowiges
lewe egter in die lig van Christus se verlossing wat God vir hulle bewerk het (Fil 2:15: Onder die krom en ontaarde
geslag van ongelowiges skyn die gelowiges soos sterre aan die hemelruim, vgl. Daniël 12:3).

1:29 ‘Dit is immers ter wille van Christus aan julle as genadegawe gegee om nie net in Hom te glo nie,
maar ook vir Hom te ly.’

Om vir Christus te ly maak ons gemeenskap met Hom volmaak. Daarom moet hulle saam vasstaan in die geloof, saam
die evangelie verdedig (1:27) om so die evangelie van Christus waardig te lewe (Fil 1:26; vgl. Rom 8:17: ‘ons is medeerfgename
van Christus; sodat, as ons saam met Hom ly, ons ook saam met Hom verheerlik sal word). Om vir Christus
te ly beteken dat die Filippense gewillig is om te ly omdat hulle vir Hom liefhet en aan Christus toegewy lewe (vgl.
Hand 5:41). 1 Petrus 4:12-13 beskou die vurige beproewings wat oor die gemeentes kom as deelname aan die lyding
van Christus, waaroor hulle moet bly wees.

‘Om in Hom te glo’ (pisteúō om te glo tot die mate van volkome vertroue en jou geheel op Hom te verlaat). Die geloof
in Christus is God se werk; ’n genadegeskenk van God. Die mens het nie in homself die geloof in Christus nie. God
skenk dit en werk dit in ons.

1:30 ‘Julle stry dieselfde stryd wat julle my sien stry het en waarvan julle nou hoor dat ek nog steeds stry.’

Die woord vir stryd (agōn) het begin as ’n atletiese kompetisie, wat later gebruik is vir enige intense stryd, met fisiese
of nie-fisiese geweld teen ’n sterk opposisie. Die Filippense het Paulus se stryd in Filippi self gesien, hoe hy voor die
regters gesleep is (Hand 16:19), die skare wat teen hulle gedraai het, die stadsbestuurders wat hulle klere laat afskeur
het, met stokke baie houe geslaan is (Hand 16:22-23) en hulle voete in die blok in die binneste deel van die tronk
geklem is vir die nag, waar hulle lofliedere tot eer van die Here gesing het (Hand 16:24-25,37; vgl ook 1 Thess 2:2).
Nou het hulle gehoor dat Paulus onder bewaking van ’n Romeinse soldaat is (Hand 28:16).

In hulle Romeinse provinsie het die Filippense daagliks te doen met harde afgetrede Romeinse soldate voor wie hulle
moet lewe en getuig van hulle nuwe koning Christus en hulle nuwe burgerskap in die hemel. Die apostel se voorbeeld
moet hulle versterk in hulle eie stryd vir die evangelie, om ter wille van Christus te ly (1:29), om almal saam met hom
in die genade van God te deel (1:7).