Jesus en die Samaritaanse vrou
Whatever the Scriptures do not reveal we do not consider an article of faith. — Martin Luther
Jesus en die Samaritaanse vrou
In Jesus se ontmoeting met die Samaritaanse vrou (Johannes 4) openbaar Jesus sekere hindernisse wat ons van opregte aanbidding van God weerhou.
Hindernis #1: Die verkeerde put/fontein
Toe Jesus praat van lewende water – water wat meer verfrissend en langdurend is – vra sy ‘n paar vrae: “Is U groter as Jakob? Is U te goed vir hierdie water? Jakob en sy seuns het hier gedrink. Die diere van die Jode drink al lank hier.” Jesus het basies gesê dat daar ‘n fout met die fontein is – dit help net vir die oomblik; jy moet gereeld terugkom vir nog water. Jesus se fontein, daarenteen, les jou dors vir altyd.
Ons het ook fonteine waar ons graag drink: geld en gemak – nuwe dinge; verhoudings en seks – ons verwag te veel van ons verhoudings; respek en sukses. Maar God se fontein is anders. Ten spyte daarvan dat Hy alles van ons weet, sterf Hy vir ons aan die kruis. God besef ons fonteine het nooit genoeg water vir ons dors nie. Ons aanbidding ly, want ons gaan altyd na die verkeerde fonteine terug.
Hindernis #2: Sonde wat nie bely is nie
Die Samaritaanse vrou ontken die impak van haar sonde; sy klou vas aan haar sonde; sy probeer dit bedek. Lees net vs 16 – 19: Jesus sê dat sy haar man moet gaan roep. Sy antwoord dat sy nie ‘n man het nie. Jesus reageer hierop: Dis reg wat jy nou gesê het: ‘Ek het nie ‘n man nie.’ Jy het reeds vyf gehad, en die een wat jy nou het, is nie jou man nie. Ons wil nie aanvaar dat God ons ken en alles van ons weet nie. Ons hardloop weg van God na dinge wat nie so baie van ons vra nie. As ons sukkel om te glo en te vertrou, moet ons na Hom en nie weg van Hom hardloop nie. Hy weet reeds alles.
Hindernis #3: Onkunde
“Ons voorouers het God op hierdie berg aanbid, en tog sê julle die plek waar ‘n mens God moet aanbid is in Jerusalem.” Jesus sê toe vir haar: “ Glo My, Mevrou, daar kom ‘n tyd wanneer julle die Vader nie op hierdie berg en ook nie in Jerusalem sal aanbid nie. Julle aanbid sonder om te weet wat julle aanbid (4:20 – 22)
Ons skep graag ‘n God waarvan ons meer hou. Ons hou nie van Psalm 7:12 nie: God is ‘n betroubare regter, ‘n God wat altyd die skuldiges straf. Ons maak Hom vriendeliker – Hy keer nie meer tafels om nie. As ons Jesus se goddelikheid wegneem, neem ons ook sy mag en gesag weg. Kerke eindig met ‘n God wat veilig en swak is. God konfronteer die Samaritaanse vrou: geheimhouding is ‘n mite – God weet, maar ten spyte reik Hy in genade na haar uit. Aanbidding floreer as ons weet wie ons is en wie Hy is.
Hierdie hindernisse geld vir almal van ons. Werk ons daaraan om hulle uit te skakel?