Apologetiek: Petrus se toespraak op Pinksterdag (1)

Reason is the natural organ of truth; but imagination is the organ of meaning – C. S. Lewis

Apologetiek: Petrus se toespraak op Pinksterdag (1)

 [Apologetiek = Grieks Apologia = verdediging van die Christendom]

Alister McGrath het ‘n belangrike boek – Mere Apologetics – geskryf waarin hy op ‘n praktiese manier sê hoe gelowiges die Christelike geloof kan verdedig. Ek gaan ‘n hele paar blogs hieraan spandeer, want ek voel dit is ‘n belangrike taak vir gelowiges in ons sekulêre wêreld

Die Christelike geloof het sy oorsprong in Judaïsme. Die verhouding tussen die Joodse en Christelike geloof was belangrik in die vroeë kerk. Christene glo dat die Christelike geloof aaneenlopend met die Joodse geloof was – die God van Abraham, Isak en Jakob was dieselfde God as die God van Christus.

Meeste van die eerste bekeerlinge na die Christelike geloof was Jode. In die Nuwe Testament lees ons gereeld van Christene wat in die sinagoges gepreek het. Die Romeinse owerhede het die Christelike geloof as ‘n sekte van Judaïsme hanteer. Hoe kan die evangelie dan aan Jode verkondig word? ‘n Sentrale saak is duidelik die identiteit van Jesus.

Kom ons kyk na Petrus se toespraak in Handelinge 2. Lukas sê wie die gehoor was: godsdienstige Jode uit al die nasies onder die son in Jerusalem – hulle het daar gewoon. Die dominante tema is die koms van Jesus – eintlik die hele verlossing wat die opstanding van Jesus en die gee van die Heilige Gees insluit. Die basiese struktuur van die toespraak is soos volg:

• 2:14 – 21: Die merkwaardige gebeure wat voor hulle oë ontvou, kan net verstaan word in die lig van God se beloftes aan sy mense in die Ou Testament. Hierdie beloftes is nou vervul
• 2:22 – 28: Die bevestiging van Jesus se verheerliking in ooreenstemming met Ou Testamentiese verwagtings Die kontinuïteit tussen die Ou Testament en die koms van Jesus word bevestig. Hierdie voortdurende verwysing na profesieë in die Ou Testament sou vir nie-Jode niks beteken het nie, maar vir Jode was dit van die allergrootste belang.
• 2:29 – 36: Die bevestiging van die verheerliking van Jesus plus die teologiese interpretasie daarvan: Hierdie Jesus wat julle gekruisig het, is beide Here en Messias.
• 2:37 – 40: ‘n Oproep tot bekering sodat hulle kan voordeel trek uit die verlossing wat volg.

Die eerste punt: Petrus se apologetiek hou direk verband met temas wat vir die Jode belangrik en verstaanbaar was. Die verwagting van die koms van die Messias was (en is) betekenisvol vir die Judaïsme. Kyk wat doen Petrus:

• Hy wys dat Jesus aan die spesifieke verwagtings van Israel voldoen.
• Hy verwys na spesifieke owerhede wat deur die gehoor as gesaghebbend aanvaar word.
• Die gehoor sou sy taal en terminologie maklik aanvaar en verstaan. Sy verwysing na Jesus as Here en Messias sou sy gehoor verstaan – daarom verduidelik hy nie wat hy hiermee bedoel nie. Wat wel nuut was in Petrus se boodskap is sy aandrang dat die opstanding van Christus die basis is om Hom as Here en Messias te erken.

Let wel: Petrus bevestig nie alleen die dood en opstanding van Jesus nie – hy gee ‘n spesifieke interpretasie daarvan.

Volgende keer gaan ons verder na Petrus se toespraak kyk.