Paulus se gebed

We do not err because truth is difficult to see. It is visible at a glance. We err because this is more comfortable. -Alexander Solzhenitsyn (1918-2008)

Paulus se gebed

God, wat ek met hart en siel dien deur die evangelie van sy Seun te verkondig, is my getuie dat ek gedurig in my gebede aan julle dink. Elke keer as ek bid,  vra ek God of Hy dit nie uiteindelik vir my moontlik wil maak om julle te besoek nie (Romeine 1:9 – 10).

Hier is ‘n mate van spanning:

• Paulus sê dat hy in sy gebede gedurig aan die gelowiges in Rome dink,  en dat hy God gedurig vra om dit moontlik te maak om hulle te besoek.
• Paulus besef dat wat hom keer God se wil is.

Hierdie gedeelte sê vir ons baie van gebed. Aan die een kant is gebed belangrik en ons moet aanhou bid vir sekere dinge – dikwels oor ‘n lang tydperk. Aan die ander kant moet ons onthou dat God God bly en dat dit sy reg is om iets toe te laat of te verhoed.

Hieruit kan ons twee moontlike gevolgtrekkings maak:

• Gebed is nie belangrik nie – gebed gaan nie vir God verander nie; of
• Gebed beheer God se wil.

 Ons kan baie spekuleer, maar dit help ons nie eintlik nie. Wat Paulus glo, is dat God luister, maar dit beteken nie Hy gaan doen wat ons wil hê Hy moet doen nie. Hou aan bid, maar onthou altyd dat God God is.