Dissipelskap: Net vir super-Christene? (4)

We cannot grow into holiness, but we must grow in it (Oswald Chambers)

Dissipelskap: Net vir super-Christene? (4)

 Man’s whole life is a continual contradiction of what hy knows to be his duty. In every department of life he acts in defiant opposition to the dictates of his conscience and common sense (Leo Tolstoy) Hierdie lewe wat Tolstoy beskryf, lei tot ‘n gevoel van hopeloosheid en waardeloosheid – ‘n gevoel dat ek nooit in hierdie wêreld sout en lig vir ander sal wees nie. Ons is soos sout wat verslaan het: Dit is nie eers bruikbaar vir die grond of vir die mishoop nie (Lukas 14:35)

Nog iets wat ons dikwels hoor, is: Doen wat ek sê en nie wat ek doen nie. Luister wat sê Jesus van die skrifgeleerdes en Fariseërs: Julle moet alles doen en onderhou wat hulle vir julle sê, maar hulle voorbeeld moet julle nie navolg nie, want hulle doen self nie wat hulle sê nie (Matteus 23:3). Wat sou Jesus van ons vandag sê? Is dit nie wat ons ook maar doen nie? Is dit nie die gevolg daarvan as ons dissipelskap opsioneel maak nie?

Ons praat nie nou van volmaaktheid of om God se gawe te verdien nie. Niemand kan verlossing verdien nie, maar ons moet optree asof dit ons s’n is. Paulus kon in een asem sê: Ek sê nie dat ek dit alles al het of die doel al bereik het nie, maar ek span my in om dit alles myne te maak omdat Christus Jesus  my reeds Syne gemaak het (Filippense 3:12). Paulus se tekortkominge lê agter hom, maar hy leef na vore, na die toekoms. Hy kon dus sê: Volg my. Ek is gevind.

Omdat die kerk besluit het dat dissipelskap opsioneel vir Christene is, word dié soort lewe wat die koers van die samelewing kan verander uitgesluit uit die boodskap van die kerk. Ek kan tog nie sê dat ek Christus vertrou, maar ek volg Hom nie. Om Christus te volg is nie net ‘n noodsaaklikheid nie, maar is die vervulling van die hoogste menslike moontlikheid.

The Christian stands, not under the dictatorship of a legalistig ‘You ought,’ but in the magnetic field of Christian freedom, under the empowering of the ‘You may.’ Helmut Thielicke