Ananias en Saffira

Ananias en Saffira – Francois Malan

Jan Smith vra:

Om in almal se behoeftes te voorsien besluit die mense om hulle eiendomme en so aan te verkoop en die opbrengste na die dissipels te bring wat aan elkeen uitgedeel na behoefte. Ananias en Saffira besluit ook so maar hou ‘n sekere deel terug. Petrus raak bewus van die gekonkel en toe Ananias bevestig dat die bedrag reg is beskuldig Petrus hom dat hy vir die Heilige Gees gelieg het en hy sterf op die plek. Jong manne dra hom weg en gaan begrawe hom sondermeer. Dieselfde gebeur met sy vrou Saffira. Nou wonder ek net om welke rede hulle sonder slag of sprook  begrawe is sonder dat enige familie/naasbestaandes in kennis gestel is.

Antwoord:

Prof. Francois Malan antwoord:

Handelinge 5 gee nie vir ons ‘n aanduiding van die rede nie, en daarom sou enige verklaring blote raaiwerk wees. Die naaste wat daaraan gekom kan word, is Deuteronomium 21:22-23 se opdrag dat iemand wat tereggestel word vir ‘n oortreding wat die doodstraf verdien, nog op dieselfde dag begrawe moet word. Weens die warm klimaat van Palestina het dit algemene gebruik geword. Dit gee egter geen duidelikheid oor jou vraag nie, want by gewone begrafnisse van die Jode was die rou oor die dooie belangrik.

Die verhaal het Lukas waarskynlik by Joodse gelowiges gekry (vgl. Lukas se verklaring in Lukas 1:1-4 dat hy al die verhale wat opgeteken is oor Jesus  ondersoek het vir die opstel van sy tweeledige werk Lukas-Handelinge). Die mondelinge oorlewering en optekenaars het dit skynbaar nie vreemd gevind dat Saffira nie ingelig is oor haar man se begrafnis nie. Moes hy dadelik begrawe word om die gemeente nie te verontreinig nie (Deutr. 22:32), omdat sy oortreding so ernstig beskou was, deurdat hy eintlik die werk van die Heilige Gees, wat sommige gemeentelede beweeg het om al hulle goed vir die armes te gee, nageboots het, om daardeur vir homself eer te verkry in die oë van die gemeente? 

Wat wel uit die verhaal spreek is die heiligheid van God. Volgens Matteus 12:32 sê Jesus: As iemand iets teen die Seun van die mens sê, kan dit hom vergewe word; maar as iemand iets teen die Heilige Gees sê, kan dit hom nie vergewe word nie, nie in hierdie bedeling nie en ook nie in die toekomstige nie (vgl. Markus 3:29; Lukas 12:10). Petrus sê vir Ananias in Handelinge 5:3,4 hoekom het jy jou deur die Satan laat oorhaal om vir die Heilige Gees te lieg…Jy het nie vir mense gelieg nie maar vir God. Vir Saffira sê hy (5:9): waarom het julle ooreengekom om die Gees van die Here uit te tart?

In 1 Korintiërs 11:30 sê Paulus dat daar in die gemeente van Korinte baie swakkes en sieklikes is en baie van hulle sterf, omdat die rykes nie saam met die armes wil nagmaal vier nie.

Hebreërs 12:28-29 sê daarvan: Laat ons, wat die onwankelbare koninkryk ontvang het,  God dankbaar dien met eerbied en ontsag, soos Hy dit wil, want ons God is ‘n verterende vuur. Dit is ‘n verwysing na Deuteronomium 4:24: Die Here jou God is ‘n verterende vuur, Hy eis onverdeelde trou aan Hom. 

Skrywer:  Prof Francois Malan