Ons wil iets doen

“We want to make certain that we view culture through the eyes of faith, that we don’t view our faith through the eyes of culture.” – Stephen D. Livesay

Ons wil iets doen

In ons Westerse kultuur wil ons graag dinge so gou as moontlik doen. Soms lei dit tot groot dinge; soms lei dit tot chaos. Hoe gaan ons te werk:

• Observeer – kry ‘n prentjie van wat aangaan.
• Reageer emosioneel op ons verstaan van wat besig is om te gebeur.
• Oordeel – maak gevolgtrekkings gebaseer op ons verstaan van die saak en hoe dit ons laat voel.
• Tree in – neem besluite en doen iets gegrond op wat ons sien en voel.

Gewoonlik is die probleem dat ons nie genoeg tyd aan observasie spandeer nie – ons probeer nie om die uitdaging voor ons te verstaan nie; ons stel nie vas watter hulpbronne beskikbaar is nie. Ons wil net iets doen. Die nadenkers onder ons word totaal oorweldig deur die lawaai en chaos deur diegene wat iets wil doen.

Hoekom gebeur dit? Observasie is moeilik as daar dringende probleme is. Rasionele denke word deur emosies verplaas. Hoe kan jy hierdie stap – observasie – verbeter?

• Kry al die feite oor die aard en omvang van die probleem. Raak ontslae van gevoelens totdat jy die nodige feite versamel het.
• Stel vas watter hulpbronne en vaardighede  jy tot jou beskikking het – wie kan wat doen.
• Bepaal wat jy oor die situasie en die mense betrokke aanvaar. Toets die geldigheid van dit wat jy aanvaar. Aanvaarding van sekere dinge verhoed dikwels dat jy die ware aard van die probleem kan vasstel.
• Maak plek vir baie vrae en ‘n verskeidenheid van stemme. Luister na elkeen wat iets te sê het. Dit is dikwels die een wat van die meerderheid verskil wat met die oplossing na vore kom.

Spanwerk vereis voldoende tyd vir observasie en kritiese denke. Om sonder om te dink, op te tree, mag aanvanklik goed lyk, maar sal later regstelling vereis – iets waarvoor jy dalk nie die nodige tyd sal hê nie.