Evangelisasie in ‘n post-Christendom kultuur (1)

Let us love one another as God loves each one of us. And where does this love begin? In our own home. How does it begin? By praying together – Moeder Teresa

Evangelisasie in ‘n post-Christendom kultuur (1)

Waaraan dink jy as jy die woord evangelisasie hoor? Vir ons ouer mense is dit aanbiedings wat vooraf geoefen is, deur-na-deur getuienis, traktaatjies, ens. In ons moderne sekulêre kultuur sal so ‘n vorm van evangelisasie eerder die verspreiding van die evangelie belemmer. Mense sien dit as ‘n poging om rekrute te werf – nie liefde vir die naaste nie.

Ons moet altyd onthou dat hierdie vorm van evangelisasie gewerk het, want die kultuur destyds was bekend met die Christelike geloof. Dit kan ons nie langer aanvaar nie. Mense verstaan nie meer wat Christene sê nie. Christelike onderrig word as vaag gesien. So word “bekeer julle en glo in Jesus,” beskou as “hou op om slegte dinge te doen; doen goeie dinge soos Jesus gedoen het en God sal jou red.”

Daar is vandag ‘n aansienlike gaping tussen die kommunikator van die evangelie en die kultuur van die ontvangers. Hierdie gaping word gevul met allerhande dinge wat doeltreffende evangelisasie verhoed. Hoe kan ons deur hierdie kultuurverwarring sny om ‘n duidelike evangelieboodskap te kommunikeer? Soos sendelinge in die buiteland werk ons nou in ‘n totale nuwe sendingveld. Ons moet weer die taal leer en mense weer bekendstel aan die ware storie van Christus.

‘n Fundamentele vraag, wat ons dikwels geen aandag aan gee nie, is: Hoe is die evangelie goeie nuus vir die mense met wie ons praat? Let wel: nie wat die goeie nuus is nie. Christene is dikwels baie goed om die inligting oor die evangelie met ander te deel, maar ons sukkel om dit in verband met die lewens van ander te bring. Ons moet kan verduidelik wat die dood en opstanding van ‘n Joodse Messias 2000 jaar gelede te doen het met mense vandag.

Daarna kyk ons volgende keer verder.