Innerlike vrede

Kindness has converted more sinners than zeal, eloquence, or learning – Frederick W. Faber

Innerlike vrede

Innerlike vrede is ‘n kosbare seën van God. Ons sien dit uit wat Jesus in sy afskeidspraatjie met sy dissipels sê. Vrede laat Ek vir julle na; my vrede gee Ek vir julle. Die vrede wat Ek vir julle gee, is nie die soort wat die wêreld gee nie. Julle moet nie ontsteld wees nie, en julle moet nie bang wees nie (Johannes 14:27); Dit sê Ek vir julle, sodat julle vrede kan vind in My. In die wêreld sal julle dit moeilik hê; maar hou moed: Ek het die wêreld klaar oorwin (Johannes 16:33). Paulus sê aan die Filippense dat hulle al hulle behoeftes in gebed na God moet bring. En die vrede van God wat alle verstand te bowe gaan, sal oor julle harte en gedagtes die wag hou in Christus Jesus (Filippense 4:7).

Baie van die briewe van Paulus, Petrus en Johannes begin deur die ontvangers vrede en genade toe te bid. Vrede is ‘n wonderlike werklikheid. Dit is ‘n gawe van God deur die Heilige Gees aan al sy dissipels wat volgens sy wil probeer leef. ‘n Ou formule wat lank reeds gebruik word, is: Jesus eerste; ander tweede; ek laaste.

Vrede is ‘n gawe in die sin dat dit my gerusstel dat my lewe nog op die regte pad is. Die Here is by my teenwoordig om my te beskerm en te help. My skuldgevoelens is weg; my hoop vir die ewige lewe is seker. Niks kan my van die liefde van God skei nie.

Wat ons hier het, is ‘n subjektiewe bewustheid van ‘n objektiewe werklikheid. Dit gaan oor ‘n verhouding wat met God versoen is. Hierdie kennis bring tevredenheid en opgewondenheid, As angs of wanhoop of vrees of hartseer my hart infiltreer bly my innerlike vrede die raamwerk waarbinne ek hierdie trouma hanteer.

Die onttrekking van God se vrede is ‘n teken dat een of ander aspek van my wandel met God nie is wat dit behoort te wees nie. Die weerhouding van sy vrede is een manier waarop God vir ons wys om weer te dink – aanpassings is nodig.