Prayer and sinning will never live together in the same heart. Prayer will consume sin, or sin will choke prayer. —J.C. Ryle

Psalm 12 (1)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

Psalm 12 is ‘n gebed om hulp. Hier ontmoet ons ‘n mens wat ontnugter is deur die valsheid van mensewoorde. In ons moderne taal sou ons sê hy ly aan depressie. Hy herinner ons aan Elia: Ek het my hart en siel gewy aan U saak, Here, Almagtige God. Die Israeliete het die verbond met U verbreek. Hulle het u altare afgebreek en u profete doodgemaak. Net ek alleen het oorgebly, en hulle soek my om my ook om die lewe te bring (1 Konings 19:10.). Maar hy herinner ons ook aan onsself. Hy besef God en sy beloftes is die enigste betroubare bron waarop ons ons hoop kan bou.

Opskrif

Vir die musiekleier. Op die Sjeminiet. ‘n Psalm. Van Dawid

Sjeminiet beteken agste en is waarskynlik ‘n musiekterm. Die NAV en OAV vertaal dit met basstem.

12:2 – 4: Die onbetroubaarheid van mensewoorde.

²Verlos tog, Here, want daar is nie meer getroue volgelinge nie; die betroubares onder die mense het verdwyn.

³Die een mens belieg die ander; met vleiende lippe praat hulle uit twee monde.

⁴Mag die Here al die vleiende lippe uitroei, die tonge wat grootpraat.

Die gedig begin met ‘n gebed om hulp: Verlos tog, Here. Soos Elia voel dit vir hom asof hy die enigste een is wat nog getrou bly aan die diens van God. Daar is twee redes vir hierdie hulpgeroep:

• Daar is nie meer getroue volgelinge nie – mense wat vashou aan hulle besondere verbintenis met God nie; ‘n lid van die ware verbondsvolk; en
• Die betroubare onder die mense het verdwyn. Bedrog en misleiding deur vleitaal – dus leuens, grootpraat en oormoed – het die algemene gebruik onder mense geword. Hulle maak staat op hulle eie woorde en nie op die woorde van die Here nie.

Die samelewing is siek. Mense is nie meer lojaal aan God of mekaar nie. Die mense bedrieg en mislei mekaar. Mense en hulle woorde is onbetroubaar – sonder inhoud. Daarom smeek die gelowige: ⁴Mag die Here al die vleiende lippe uitroei, die tonge wat grootpraat. In ‘n siek samelewing praat mense baie, maar hulle sê niks nie. Hulle mislei mekaar omdat hulle geen positiewe verhouding met God het nie. Is dit nie maar hoe ons samelewing vandag lyk nie? Ons breek mekaar met woorde af. Die psalmis vra dat die Here hierdie proses sal omkeer.

Volgende keer kyk ons na mensewoorde teenoor God se woord en na die betroubaarheid van God se woord.