Vermy foute in die toepassing van die Skrif

We should ask God to increase our hope when it is small, awaken it when it is dormant, confirm it when it is wavering, strengthen it when it is weak, and raise it up when it is overthrown – Johannes Calvyn
Vermy foute in die toepassing van die Skrif

Hierdie is ‘n verdure artikel in Mel Lawrenz se reeks oor hoe om die Bybel te lees.

Toepassing is die laaste stap in die sogenaamde induktiewe metode van Bybelstudie (= van die besondere tot die algemene). Die stappe is:

• Neem waar – ondersoek die woorde, struktuur en besonderhede.
• Interpreteer – vind uit wat die skrywer bedoel het.

Net soos verkeerde waarneming en interpretasie gevaarlik is, net so is die verkeerde toepassing ongeldig en selfs gevaarlik.

Hier is van die algemene foute om te vermy as ons die Skrif toepas.

1. Om ‘n geestelike betekenis aan ‘n narratiewe teks te gee wat nie in die teks ingebed is nie

Narratiewe tekste – die stories en die historiese boeke van die Ou Testament, die vier evangelies en Handelinge – vertel ons van ware stories uit die lewe.  Natuurlik kan ons lewenslesse uit die stories leer, maar baie selde is daar net ‘n enkele les in die storie. Die manier hoe God die Israeliete deur die woestyn gelei het, is nie die manier waarop hy ons na ‘n werkgeleentheid lei nie. Die verheerliking van Jesus op die berg was ‘n unieke geskiedkundige gebeurtenis. Die betekenis hiervan is die identiteit van Jesus. Narratiewe tekste kry hulle betekenis in die konteks van die hele storie van God se mense. Die besonderhede mag slegs toegapas word as dit duidelik aangedui word of as daar ‘n  oorkoepelende beginsel is soos Josua wat vir sy mense sê dat hulle moet kies wie hulle wil dien (Josua 24:15).

2. Beskou geskiedkundige stories as voorskriftelik eerder as beskrywend

Stories vertel ons wat gebeur het. Dit sê nie noodwendig vir ons wat moes gebeur het of wat in ons lewens behoort te gebeur nie. In Handelinge leer ons hoe die vroeë Christene geleef het. Dit beteken geensins dat dit is soos ons moet leef nie. Handelinge 2:46 sê dat die gelowiges elke dag getrou by die tempel bymekaar gekom het. Dit beteken nie dat ons ook elke dag op ‘n spesifieke plek bymekaar moet kom nie.

3. Gebruik ‘n toepassing wat nie verband hou met die ware betekenis van die teks nie

Jesus se stelling dat Hy die brood van die lewe is, het niks met fisiese voeding te doen nie. In Hebreërs 12:1 lees ons: laat ons die wedloop wat vir ons voorlê met volharding hardloop. Dit het niks met wedywering met ons medewerkers te doen nie. Dit gaan oor volharding.

4. Lees jou eie teologie in die teks

Genade is verbasend. Ons kry dit dwarsdeur die Skrif. Maar genade word deur waarheid gebalanseer. Dit is moeilik vir ons om ons eie teologiese voorkeure en aannames raak te sien. Doen ons dit nie, sal ons dikwels die Skrif op ‘n ongebalanseerde manier toepas. Dan sal ons nie die vreugde ervaar om die waarhede wat ons nog nie vantevore raakgesien het, te ontdek nie.

Die toepassing van die Skrif is die beloning van ‘n studie wat goed gedoen is. Ons moet net seker maak ons pas die waarheid korrek toe.