Alle Paaie lei na Jesus : Die Ou Testament – aardse heil

Alle Paaie lei na Jesus : Die Ou Testament – aardse heil – Adrio König

2.2 Die Ou Testament – aardse heil

Dit mag vir sommige lesers ’n verrassing wees, of dalk ’n teleurstelling, maar die gedagte van ’n geluksalige lewe na die dood by die Here in die hemel kom nie in die Ou Testament voor nie.

Die skrywers van die Ou Testament ken nie regtig iets soos lewe na die dood nie. Vir Ou-Testamentiese gelowiges is die dood ’n verskrikking. Hulle klou met alle geweld aan die lewe vas. Waarom? Juis omdat hulle die Here ken en liefhet. Hulle wil in gemeenskap met die Here bly en sy seëninge geniet, en hulle is oortuig dat hulle dit net in hierdie lewe vóór die dood kan doen.

Uit talle ander, net nog een voorbeeld: “Nie die dooies prys die Here nie, nie dié wat die graf in is nie, maar óns, ons (wat nog lewe) prys die Here, nou en vir altyd!” (Ps 115:17-18).

Het hulle aanvaar dat daar lewe na die dood is? ’n Mens moet mooi dink voor jy antwoord. Wat bedoel die vraag? Dis duidelik dat hulle aanvaar het daar is ’n soort bestaan na die dood, in die doderyk, kom ons sê maar ’n skimbestaan, ’n donker, vreesaanjaende bestaan, maar dit kon nie lewe genoem word nie omdat lewe vir hulle die geleentheid was om God te loof. Dis tog juis die diepste rede waarom hulle nie kans gesien het om te sterf nie. Dit was uit liefde vir God! Net in hierdie lewe op aarde kon hulle sy gemeenskap geniet en Hom daarvoor loof en dank.

omdat hulle nie genoeg geleentheid gehad het om die Here te geniet en te loof nie. Dink weer aan koning Hiskia. En wat die swaarkry betref, is Psalm 73 die klassieke voorbeeld. Hy wat die Here dien, ly elke dag, maar die goddeloses se oë peul uit van vet (73:4-14). Dit word vir hom ’n geweldige geloofskrisis.

Dit is net bejaarde gelowiges wat tevrede sterf. En ons lees eintlik net van Abraham, Dawid en Job. Hulle het genoeg geleentheid gehad om God te geniet en te dank. Job is ’n mooi voorbeeld. Ná sy vreeslike lyding het die Here Job twee keer so ryk gemaak as voor die tyd – en hy was voor die tyd klaar skatryk! (1:3) Hy het ná sy lyding nog 140 jaar geleef, oorgenoeg tyd om die rykdom te geniet wat die Here hom gegee het, en die Here daar voor te dank. Die laaste woorde oor hom kan eerder soos volg vertaal word: “Job het toe gesterf. Hy was oud en het ’n ryk, vervulde lewe gehad” (42:17). Juis daarom is daar by Job geen melding van ’n klag omdat hy moes sterf nie. Hy was tevrede. Hy het genoeg tyd gehad om God en sy gawes te geniet en Hom daar voor te dank.

Wat beteken dit alles? Eindig ons nie baie na aan wat ons die skeppingsdoel van God genoem het nie? Hy het ’n aarde gemaak om hier met ons in gemeenskap te leef, vir ons te sorg, en ons die geleentheid te bied om Hom daarvoor te loof en te dank en te dien.

Dit sou beteken dat heil/saligheid en skeppingsdoel ten minste wat die Ou Testament betref, dieselfde is. En dit sou ook beteken dat daar van ’n hemelse geluksaligheid ná hierdie lewe geen spoor in die Ou Testament is nie. Daar is uitsprake wat die teendeel bevestig. “Die hemel is net vir die Here, maar die aarde het Hy aan die mense gegee” (Ps 115:16).

kry ons die beloftes van die Messias. Hy sal kom om die heerlikheid te herstel wat Israel onder die groot koning Dawid geniet het (Jes 9:6). En dit was voluit aardse heerlikheid.