As the social cost of claiming to be a Christian increases, the percentage of nominal Christians decreases. —D.A. Carson

Psalm 10 (5)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

Teologiese Implikasies van Psalm 9 en 10

Die basiese temas van die psalms is – die heerskappy van God, die verteenwoordigende rol van die koning, die pleit vir hulp in tye van nood, die paaie van die goddeloses en God se geregtigheid ten opsigte van die swakkes en armes. Dit praat ernstig met magtige nasies en bemoedig swakkes.

1. God is die een wat in die verlede op wonderlike maniere opgetree het in die geskiedenis van Israel. Hy het hulle verlos van nasies wat hulle aangeval het; Hy het hulle nooit in die steek gelaat as hulle sy hulp gesoek het nie. God het beslissend opgetree teenoor nasies wat goddeloos opgetree het – Hy het die nasies en hulle beskawings van sy land uitgewis. Dit beteken dat Hy dikwels die vernietigende mag van die nasies teen hulleself gebruik het.
2. Hierdie dade bewys dat God die Allerhoogste is; Hy sit permanent op sy troon en vandaar oefen Hy gesag oor die wêreld en sy mense uit. Hy sit in Sion, die fokus van sy heerskappy, op sy troon. Daarvandaan tree Hy regverdig, beslissend  en getrou op. Sy optrede beïnvloed die individu – dit bring verlossing. God is ‘n toevlug vir mense met probleme. As die swakkes uitroep, reageer God op daardie uitroep en straf die goddeloses. Mense kan nie meer ander terroriseer nie – God laat dit nie meer toe nie. God kan die goddelose na hulle dood stuur; Hy kan die regverdiges wegruk by die poort van die dood. Hy versterk hulle hart en luister na hulle gebed. God is nie net by die eindtyd betrokke nie: God is nou betrokke.
3. Die feit dat mense na God moet uitroep, beteken dit dat Hy soms net sit of selfs wegkruip. Hy moet opgewek word tot optrede. Ons mag dink dat God die geroep van die swakkes geïgnoreer het, maar dit is nie so nie.
4. Die nasies word deur goddeloosheid gekenmerk. Hulle ignoreer en minag God; hulle is maar te bewus van hulle eie posisie; hulle weet hulle regeer die wêreld; hulle sien God as daar ver en nie betrokke by die wêreld nie. Hulle glo God weet nie wat hier aangaan nie. Eintlik is daar geen God nie. Hulle glo dat hulle mag nooit gebreek sal word nie; hulle sien hulleself nie as menslik nie.
5. Hulle is ook ontrou in hulle verhoudings met die res van die mensdom – veral die swakkes. Hulle benadeel die swakkes; hulle innerlike begeertes is vir hulle baie belangriker as God. Hulle kombineer bedrog en onderdrukking deur gebruik te maak van wetlike, maar onderduimse, metodes.
6. Die mense oor wie God bekommerd is, is diegene wat sy Naam erken. Hulle plaas hulle vertroue in Hom en roep uit na Hom, want hulle is swak, arm, gebroke en kwesbaar. Hulle verhouding met God sluit in dat hulle sy Naam erken: hulle weet wie Hy is en lewe dienooreenkomstig. In hulle swakheid nader hulle God om in genade op te tree.
7. Die verhouding met God betrek die mense individueel en korporatief. Hulle erken wie God is en erken wat Hy in die verlede alles gedoen het. Dit beteken hulle juig van blydskap. Hulle vertel van God se dade in Sion en onder die mense.
8. Dit beteken hulle is oortuig dat God sien as nasies aggressief optree en dat Hy sal optree en hulle verlos. Dit is ‘n vertrouensverhouding wat dinge aan God oorlaat.
9. Dit behels dat God gevra word om beslissend op te tree in die lewe van nasies en om nie die lot van die kwesbares te ignoreer nie. God moet dus aangespoor word om rampe oor die goddeloses te bring. Hy moet hulle planne op hulleself laat terugslaan. Dan sal hulle erken dat hulle maar net menslik is. God moet die mag van die goddeloses breek – alle goddeloosheid moet uitgeroei word. Dit beteken dus die psalmis is bekommerd oor God se eer, wat is reg en wat is verkeerd en vir wat in hulle belang is.

Die naam van God is gereeld op die lippe van die psalmis. Dit is afwesig van die lippe van die goddeloses, want hulle wil God elimineer. Die feit dat God by sosiale verhoudings van die regverdige en goddelose betrokke is, verander hulle vooruitsigte. Dit gaan hier oor alternatiewe politiek.

Wat sê hierdie psalm vir ons wat ook, soos die digter, van tyd tot tyd gebuk gaan onder die haat en nyd van die goddeloses?

1. Dit herinner ons dat ons nie alleen staan nie. Al voel dit soms vir ons of God ver van ons af is, is Hy nog steeds daar. En al dink ons teenstanders die meeste van die tyd dat niemand van hulle geknoei weet nie, sien God tog elke ding wat hulle doen.
2. Dit verseker ons dat ons welkom is by God. Net soos die digter mag ons met al ons nood na Hom toe gaan en mag ons bid vir die hulpeloses: die wese en weduwees; die eenvoudiges; die armes.
3. Dit beloof ons dat God uitkoms sal gee omdat Hy dit kan gee: Die Here bly altyd koning. Maar veral omdat Hy wil gee: Hy is ‘n barmhartige God wat gebede verhoor sodat niemand op aarde langer in vrees hoef te lewe nie.

By definition we cannot “qualify” for grace in any way, by any means, or through any action. —Sinclair Ferguson

Salomo en die inwyding van die tempel

In 1 Konings 8 lees ons van die inwyding van die tempel. Die gebeure wat vir ons aangeteken is, is: die ark word in die tempel geplaas, Salomo se toespraak gevolg deur sy gebed en dan word dit afgesluit met Salomo wat die volk seën.

Na sy gebed seën Salomo die hele gemeente van Israel (8:54 – 66). Om te seën beteken dat die Here met sy mense is en dat al sy deugde tot hulle beskikking is. Salomo loof die Here vir sy bereidwilligheid om sy mense na die beloofde land te bring en aan hulle rus te gee; dat Hy voortdurend by hulle is; dat Hy sy verbondswet aan hulle gegee het en hulle help om dit te onderhou; dat die Here Salomo en al sy mense se saak ondersteun in antwoord op hierdie gebed; dat Hy nasies toelaat om te besef dat Israel se God die enigste, ware, lewende God is. Aan die einde van die seën volg ‘n herinnering dat seën net kom vir diegene wat hulle volledig oorgee aan die Here en wat bereid is om ‘n verbondslewe te leef.

In hierdie slotgedeelte word die Here weer geloof. Die Here se trou word geïllustreer deur die vervulling van sy beloftes aan Israel. Die Here het hulle ‘n vaste woonplek gegee. Dit dui op die einde van die woestyntyd en die besitneming van Kanaän. Dit sluit die vredestyd van Salomo in.

Salomo spreek in hierdie seën drie hartsbegeertes uit:

1. Mag die Here ons God by ons wees … mag Hy ons nooit verlaat of laat vaar nie. Hy moet help soos dit van dag tot dag nodig mag wees. Hierdie gebed moet dag en nag by Hom, die Here ons God, wees.
2. Mag Hy ons gewillig maak om altyd volgens sy wil te leef en ons te hou aan sy gebooie, sy voorskrifte en sy bepalings … mag julle met volle oorgawe voor die Here ons God leef.
3. Dan sal al die volke van die wêreld besef die Here is God; daar is nie ‘n ander nie.

Is hierdie ook ons hartsbegeertes?

Adding more electronics to worship doesn’t mean adding more electricity. It’s when God-circuits are connected that electricity really flows – Leonard Sweet

Hoe vergewe ek ander?

Die Bybel sê dat Christene moet vergewe. Maar hoe doen ons dit? Rick Warren gee ‘n paar riglyne.

1. Gee jou reg om wraak te neem, op.

 Moenie self wraak neem nie, geliefdes, maar laat dit oor aan die oordeel van God (Romeine 12:19). Moenie dinge self probeer regstel nie; laat dit oor in God se hande.

2. Reageer op die bose deur goed te doen

Hierdie  is die ware indikator van vergifnis. Kan jy vir iemand wat in die verlede iets verkeerd aan jou gedoen het, bid? Ons moet vergifnis ‘n gewoonte maak deur herhaaldelik te vergewe totdat dit natuurlik voel. Here, hoeveel keer moet ek my broer vergewe as hy iets verkeerds teen my doen? Selfs sewe keer. Jesus antwoord hom: “Ek sê vir jou, nie sewe keer nie, maar selfs sewentig maal sewe keer.” (Matteus 18:21 – 22).

3. Gebruik vergifnis om die evangelie te versprei

Ons kan die goeie nuus van Jesus versprei, want dit is deur Hom dat dit vir ons moontlik is om te vergewe.

God wil hê dat ons onvoorwaardelik moet vergewe. Ons moet barmhartigheid bewys aan mense wat ons leed aangedoen het – tot dieselfde mate wartoe Hy ons in Jesus Christus vergewe het. Ons wil gewoonlik voorwaardes heg aan vergifnis en barmhartigheid. “Jy moet eers dit doen, voor ek jou sal vergewe.” Dit is nie wat ons Verlosser gedoen het nie.

As ons baie seer gekry het, mag ons tyd nodig hê om te genees en te vergewe. Maar om te vergewe, is God se wil. Deur op die Heilige Gees te vertrou, kan ons vergewe.

Christ will hold us fast. But we need gospel friends to hold us close. —Albert Mohler

Was die sondeval werklik belangrik?

Hoekom is die lewe so moeilik? Hoekom is daar geen maklike antwoorde op al ons vrae nie? Teoloë haal gewoonlik Genesis 3 aan om hierdie vrae te probeer verduidelik. Brian Harris het na die gevolge van die gebeure in Gensis 3 gekyk.

Genesis 3 vertel vir ons van ‘n dramatiese dag toe dinge vir die mensdom verander het. Adam en Eva, verteenwoordigers van die mensdom, woon is ‘n pragtige tuin Die beperkings is min – hulle mag net nie van die boom van alle kennis eet nie. En toe die dramatiese dag toe Adam en Eva van die vrug van die boom eet. Toe verander alles. As ons vra waarom ons ly, verwys die Bybel na daardie dag toe die mens ongehoorsaam was. Wat was die gevolge van daardie dag?

• Vers 7: Adam en Eva se oë gaan oop en hulle besef dat hulle naak was – hulle was nie meer gemaklik met hulle liggame nie. Dit is vandag steeds ‘n obsessie by baie mense. Dink net aan al die kosmetiese chirurgie wat vadag gedoen word.
• Vers 8: Hulle is nie meer gemaklik met hulle verhouding met God nie – hulle probeer vir Hom wegkruip. Dit wat tot dusver vir hulle ‘n bron van vreugde was, word nou ‘n bron van vrees – hulle word bang vir God. Hulle kruip weg van Hom na wie se beeld hulle gemaak is! Hulle kruip weg van die verhouding waarin hulle hulle ware identiteit kon ontdek. As hulle van God wegkruip kon hulle nie meer weet wie Hy is nie.
• Vers 12 – 13:Om ander te blameer, word die nuwe norm van verhoudings. Beide Adam en Eva blameer ander. Adam se verskoning is dat dit Eva was; Eva blameer die slang. Niemand aanvaar verantwoordelikheid nie – dit is altyd iemand anders se fout. Hierdie refrein hoor ons steeds.
• Vers 14 – 15: Ons word bang vir slange. Hierdie gaan oor meer as net ons vrees vir slange. Die mens moes name aan al die diere gee en hulle moes die tuin bewerk. Nou word die mens se verhouding met sy omgewing verbreek.
• Vers 16a: Kraam gaan met pyn gepaard. Ook hierdie gaan dieper. In Hoofstuk 4 lees ons van Kain en Abel. Kinders, aanvanklik bedoel as ‘n bron van vreugde, kan nou ook ‘n bron van pyn wees.
• Vers 16b: Die man-vrou verhouding word moeiliker. Tot nou het Adam en Eva sy aan sy gewerk. Nou begin mans oor vrouens heers – dit is nie hoe dit veronderstel is om te wees nie. Let hierop dat manlike oorheersing hier as ‘n straf beskryf word en nie as ‘n lewenswyse nie.
• Vers 17 – 19: Werk word pynlik en moeilik. Tot nou toe was werk ‘n bron van trots en bevrediging. Adam en Eva het ‘n groot taak gehad, maar dit was kreatief en vol vreugde. Nou sal die aarde net dorings en dissels produseer.
• Dood kom die wêreld binne – die pynlikste gevolg van almal. Die loon wat die sonde gee, is die dood (Romeine 6:23). Kyk net na die eerste dood wat in die Bybel beskryf word: Kain vermoor sy eie broer.

Daar is mense wat sal sê dat Genesis 3 nie waar is nie – dit is nie geskiedkundig waar nie. Wat egter belangrik is, is dat hierdie storie in die Skrif ingesluit is – dit is ons storie. Dit is hoe ons die lewe moet verstaan. Ons weet die lewe is gebroke. Hierdie storie sê vir ons hoekom dit so is: ons vervreemding van God. Ons leef in ‘n wêreld soos Genesis 3 beskryf.

Hierdie is ‘n slegte verhaal, maar daar is tog hoop Daarna het die Here God vir die mens en sy vrou velklere gemaak, en hulle dit aangetrek. God gaan die mens uit die tuin wegstuur. Hy sien die vyeblare wat hulle gedra het om hulle te bedek. Hy besef dat hulle nie In die omgewing buite die tuin sal oorleef nie. God stuur hulle weg uit die tuin, maar Hy sorg steeds vir hulle.  Selfs as God hulle straf, verseker hy hulle oorlewing. Ons het ‘n wonderlike God.