Skep ‘n etos vir evangelisasie

 

The more we get what we now call “ourselves” out of the way and let Christ take us over, the more truly ourselves we become (C. S. Lewis)

 

Skep ‘n etos vir evangelisasie

Gesonde dinge groei. ‘n Gemeente wat nie groei nie, kan nie evangelisties gesond wees nie. Ons moet altyd onthou dat evangelistiese groei nie altyd met ‘n dramatiese toename in getalle gepaard gaan nie. Om dissipels te maak is ‘n lang en geleidelike proses wat tyd nodig het. Dit is die gevolg van gewone lidmate wat betrokke raak by ander mense se lewens.

 

  1. D. Grear identifiseer vyf aspekte wat nodig is om ‘n gesonde evangelistiese etos in ‘n gemeente te skep.

 

  1. Doegerigtheid en sensitiwiteit vir die Gees

Die belangrikste faktor in persoonlike evangelisasie is om met die Heilige Gees saam te werk. Ons bou nie die koninkryk van God nie; ons laat toe dat God dit deur ons bou. Geen wonder die eerste opdrag aan die apostels in Handelinge is wag. Totdat die Heilige gees uitgestort is, kan hulle niks doen nie. Dit is die enigste manier waardeur ons nie deur die massiewe taak oorweldig sal word nie. God verwag nie dat ons mense moet bekeer nie. Hy nooi ons uit om saam met Hom te loop en sy instrument te wees terwyl Hy sy gemeente bou. Soms is daar ‘n oop deur; soms nie. As jy waarneem dat ‘n deur as gevolg van gebed oopgaan, bid gedurig en luister as jy bid.

 

  1. Praktiese maniere om ‘n gesprek te begin

So dikwels begin ons met geforseerde vrae soos: “As jy vannag doodgaan waar sal jy die ewigheid deurbring?” Dit is nie verkeerd nie, maar daar is beter maniere om mense te benader. Bou eers ‘n verhouding met hulle voor jy met sulke vrae kom.

 

  1. Modelle

Die beste manier om te leer hoe om Christus met ander mense te deel, is deur iemand dop te hou. ‘n Boek of kursus is nie ‘n model nie.

 

  1. Die vermoë om jou eie storie kort en bondig te deel

Ons moet ‘n kort – honderd woorde of minder –  storie hê om te vertel hoe Christus ons behoeftes hanteer het. Ons storie is nie dieselfde as die evangelie nie, dit is ‘n reaksie op die evangelie. Dit dien gewoonlik as inleiding om die evangelie met ander te deel.

 

  1. ‘n Vermoë om die werklike evangelie kort en bondig met ander te deel

‘n Nuttige manier is deur daarop te wys dat godsdienste gaan oor wat gedoen moet word; die evangelie gaan oor wat reeds gedoen is. Jy moet die hoorders betrokke kry. Jy kan altyd later die besonderhede invul. Moenie probeer om die hele evangelie by die eerste ontmoeting te hanteer nie. Jy gaan mense verwar en afskrik.

 

 




Psalm 9 (1)

 

Worship is designed to remind you that in the center of all things is a glorious and gracious king, and this king is not you. —Paul Tripp

 

Psalm 9 (1)

[Ek gaan dwarsdeur van die Nuwe Testament en Psalms. ‘n Direkte Vertaling van die Bybelgenootskap van Suid-Afrika (2014) gebruik maak.] Hierdie is ‘n lang psalm so ek gaan ‘n hele aantal blogs aan hom spandeer.

Billy Graham lees elke maand al 150 psalms. Vir hom het hulle duidelik ‘n besondere betekenis. Meeste van ons, ek ingesluit, lees die psalms nie so sistematies nie – ons pik hier en pik daar. Daarom het ek besluit dat ek hierdie jaar ‘n bietjie dieper in die psalms wil delf. Ek het veral gebruik gemaak van John Goldingay se drie-volume kommentaar – Psalms.

 

Baie geleerdes beskou Psalms 9 en 10 as ‘n eenheid. In die Septuagint is dit een psalm. Die belangrikste redes hiervoor is:

  • Die beginletters van tien van Psalm 9 se verse is alfabeties gerangskik van die begin van die Hebreeuse alfabet tot by die letter K. Die beginletters van sewe van Psalm 10 se verse loop van die letter I tot die einde van die alfabet. Elke tweede vers begin met ‘n volgende letter van die alfabet. Dit vergemaklik memorisering. [Daar is 22 letters in die Hebreeuse alfabet.]
  • Psalm 9 het ‘n lang inleiding; Psalm 10 het geen inleiding nie – die enigste van Psalm 3 – 32 sonder inleiding.
  • Aan die einde van Psalm 9 en die begin van Psalm 10 word God direk aangespreek.
  • Beide psalms praat oor die driehoeksverhouding – God, gelowige, goddelose.
  • In beide gebruik die digter parallelle sinne en kontraste om uitsprake te beklemtoon.

 

Om die psalm beter te verstaan, moet ons weet dit is ‘n kombinasie van ‘n loflied en ‘n klaaglied. In hierdie psalm maak die digter uitsprake oor die driehoeksverhouding tussen God, die gelowige en die ongelowige/goddelose. Om sekere dinge te laat uitstaan, rangskik hy baie van sy uitsprake in parallelle sinne. En om God se goedheid sterk te beklemtoon, maak hy gebruik van kontraste. Die eerste en laaste strofes is twee pole wat mekaar balanseer.

 

Ons gaan die twee psalms as ‘n eenheid behandel. Hierdie inleiding en die teologiese implikasies wat aan die einde van Psalm 10 volg, geld vir beide psalms. Die psalms begin met ‘n onderneming om God te loof  en eindig in lof (9:2 – 13; 10:16 – 18). Die psalmis loof God vir sy verlossingsdade. Die lang lofprysing gaan oor in ‘n pleidooi en klaaglied. Drie maal smeek die psalmis God om weer op te tree (9:14 – 15; 9:20 – 10:2; 10:12 – 15). Hierdie psalm is ‘n gebed en soos alle ander gebedspsalms sluit dit ‘n herinnering aan God se groot dade in. Daar is ook die vooruitsig om terug te keer en weer vir God te loof vir ‘n verlossingsdaad. Die kombinasie van lof en gebed is algemeen. Hierdie wisseling tussen lof en gebed maak dit moeilik om te fokus op twee stelle feite – beide die erge feite oor die psalmis se huidige ondervinding en die bemoedigende feite oor God se verlede en sy ware natuur.

Die psalm vertel vir ons wat God in die verlede gedoen het, treur oor hoe dinge tans is en pleit by God om op te tree soos Hy in die verlede opgetree het en spreek dan die oortuiging uit dat God dit sal doen.

 

Die alfabetiese struktuur in hierdie psalms is onvolledig en oneweredig. Van die letters is omgeruil; die reëls wissel in lengte; verandering in die letters gaan nie altyd gepaard met verandering in inhoud nie. Die psalm praat in beide die meervoud en enkelvoud van die aanvallers en hulle slagoffers. Daar word ook woorde gebruik wat op ‘n individuele of nasionale krisis mag verwys.

 

9:1: Opskrif

Vir die musiekleier. Almoet Labeen.’n Psalm van Dawid.

Almoet labeen kan vertaal word met “op die dood van die seun.”  Wie die seun is, is onseker. Dit verwys waarskynlik na die melodie waarop die psalm gesing is. ‘n Moontlike verklaring is: Dit is ‘n dankpsalm uitgespreek deur ‘n digter (?Dawid) wat deur die Here gered is. Hy getuig nou daarvan in die tempel in Jerusalem ten einde die toehoorders te onderrig.

 

 

 




Is ek volmaak?

“Jesus does not give recipes that show the way to God as other teachers of religion do. He is Himself the way.” Karl Barth

 

Is ek volmaak?

Deur  een offer het Hy dan dié wat heilig  gemaak word, vir altyd perfek gemaak (Hebreërs 10:14 – Interliniêre Bybel)

Beteken dit ons is nou reeds volmaak in ons gedrag en gesindhede? Kom ons kyk na twee aspekte:

 

  1. Op watter manier is ons volmaak/perfek?

Die mense wat perfek/volmaak gemaak word, is diegene wat heilig gemaak word. In Hebreërs 5:1 het die skrywer gesê dat sy lesers so traag is om te leer. Hulle is alles behalwe VOLMAAK. Ons kan dus aanvaar  dat volmaak in Hebreërs 10:14 nie beteken dat ons sondeloos volmaak is nie.

 

Wat beteken dit dan? Die antwoord kry ons in verse 15 – 18. Die skrywer verduidelik dat in die nuwe verbond , wat deur Christus met sy bloed verseël is, is daar totale vergifnis vir al ons sondes. Dan sê Hy verder: “ Aan hulle sondes en hulle oortredings sal Ek nooit weer dink nie.” Waar die sondes vergewe is, is geen offer daarvoor meer nodig nie (Hebreërs 10:17 – 18). Die skrywer verduidelik die huidige volmaaktheid in terme van vergifnis.

 

God se mense is volmaak in die sin dat God hulle sondes weggeneem het. Hy vergewe hulle en bring dit nooit weer na vore as gronde vir veroordeling nie. Hy skryf nie enige van ons sondes aan ons toe nie.

 

  1. Versekering in volmaaktheid

Vir wie het Christus sy werk aan die kruis gedoen? Hebreërs 10:14 is baie duidelik: Deur  een offer het Hy dan dié wat heilig  gemaak word. In Hebreërs 10:10 sê die skrywer dat ons vir Hom afgesonder is deur die offer van Jesus Christus – eens en vir altyd.

 

Wat beteken dit? Ons kan volmaak in die oë van ons hemelse Vader voor Hom staan as ons wegbeweeg van die huidige onvolmaaktheid; ons neem toe in heiligheid deur geloof en God se genade. Hierdie is ‘n wonderlike bemoediging vir onvolmaakte sondaars soos ons.

 

Hou moed. Hou jou oë op God en sy werk om ons volmaak te maak. Draai jou rug op die sonde.

 




Is God in my teleurgesteld?

 

“To clasp the hands in prayer is the beginning of an uprising against the disorder of the world.” Karl Barth

 

Is God in my teleurgesteld?

Hierdie is ‘n algemene vraag wat mense vra as hulle besef dat hulle foute gemaak het en nie aan God se standaarde voldoen het nie. Sommige mense sê selfs die mens is “niks meer as ‘n wandelende teleurstelling vir ons hemelse Vader nie.” Hierdie is nie waar nie. Dit mag selfs ‘n rede wees waarom sommige mense die kerk verlaat. As dit al is wat hulle kan bereik, hoekom moet hulle nog probeer.

 

Jy kan tog nie ‘n verhouding met ‘n agtjarige kind bou as jy die hele dag vir haar vertel  dat sy vir jou ‘n teleurstelling is nie. Geen wonder sommige mense beskryf God as “wreed en onregverdig” nie. In werklikheid het ons die volmaakte Vader. Wat sal gebeur as die kerk eerder mense bemagtig in plaas daarvan om elke Sondag skuldgevoelens by hulle op te wek? Wat sal gebeur as die kerk eerder oor God se liefde praat? Hoe kragtig sal dit nie wees om mense se lewens te verander nie.

 

Mense is nie ‘n wandelende teleurstelling vir God nie. Jesus het vir ons gesterwe. In Jesus Christus het jy ‘n lewe vol vreugde en vrede wat God verheerlik.

 

Rick Warren het ook oor hierdie gevoel van teleurstelling en hoe om dit in die lewe te hanteer, gepraat. Maak nie saak hoe hard ons probeer nie, ons kan nooit  die wêreld so volmaak soos die hemel maak nie. Ons probeer volmaaktheid bereik deur ons verhoudings en besittings. Dit is nie die hemel nie. Natuurlik moet ons probeer om die wêreld ‘n beter plek te maak. Moet ons verwag om volmaak te wees? Nee. Omdat dinge nie reg uitwerk nie, is ons gespanne. Ons het nie genoeg tyd om alles te doen nie wat ons graag wil doen nie. Daar is vertragings en probleme en doodloopstrate … en teleurstellings.

 

Alles is hierdie wêreld is gebroke. Niks werk volmaak omdat die wêreld vol sonde is nie. Maar een ding is seker: God is nie in my teleurgesteld as ek glo dat Jesus Christus my Verlosser is nie – al doen ek nou nie alles wat ek dink ek behoort te doen nie.