An obsession merely with doing all God’s commands may be the very thing that rules out being the kind of person that he calls us to be – Dallas Willard

Slegs God se beeld gee aan ons ‘n maatstaf en betekenis.

Feitlik alle godsdienste het een of ander skeppingsverhaal. Maar slegs in die Bybel kry ons ‘n God wat dit alles self maak uit niks en met ‘n spesifieke doel. Maar Genesis 1:26 sê vir ons dat God die mens na sy beeld gemaak het. Daar is dus twee dinge wat ons net in God kan kry.

1. Om na die beeld van God gemaak te word, gee aan ons die maatstaf van ons lewe

Met maatstaf word dinge soos goed en sleg, waar en vals, mooi en lelik bedoel. Sonder God kan ons nie ‘n maatstaf of doel vir ons lewe stel nie. Dan word goed en mooi en waar leë woorde. Sonder ‘n doel in die lewe kan daar nie reg en verkeerd wees nie  … net sterk en swak. Reg en verkeerd vereis ‘n eksterne standaard. As daar nie so ‘n staandaard is nie, verdwyn die fondament van enige etiese verklaring. Sonder God word reg en verkeerd waarde-oordele gebaseer op bruikbaarheid. Moderne mense soek die basis van reg en verkeerd in die meerderheid.

2. Om na die beeld van God gemaak te word, gee aan ons die betekenis vir ons lewe.

Die menslike hart is so ontwerp dat dit net werk as God in die middelpunt is. as God nie daar is nie, plaas ons allerhande goed daar om aan ons lewens betekenis te gee … sukses, dwelms, geld, ens. Maar niks pas in nie. Dit sal nie. Luister na C. S. Lewis:

 “A baby feels hunger: well, there is such a thing as food. A duckling wants to swim: well, there is such a thing as water. Men feel sexual desire: well, there is such a thing as sex. If I find in myself a desire which no experience in this world can satisfy, the most probable explanation is that I was made for another world. If none of my earthly pleasures satisfy it, … earthly pleasures were never meant to satisfy it, but only to arouse it, to suggest the real thing.”

Ons sal nooit ons plek in die lewe kry voordat ons nie ons plek in God gekry het nie.

I am satisfied that when the Almighty wants me to do, or not to do, a particular thing, He finds a way of letting me know it – Abraham Lincoln

Die kerk en die kultuur

In meeste Westerse lande leef die kerk saam met kulturele onverskilligheid of spot of uitsluiting of vyandigheid. Hoe moet Christene hierop reageer? Die Christelike godsdiens is tans buite die hoofstroom van die kultuur. Die wêreldsiening en morele oortuigings van die kultuur bots toenemend met die wêreldsiening en morele oortuigings van die Bybel.

In 1 Petrus 4:12 – 19 lees ons van wat met Christene in hierdie lewe gaan gebeur en hoe ons daarop moet reageer. Die lyding van Christene staan voor Christene as ‘n teken van wat hulle kan verwag. As hierdie dinge met Christene gebeur, is dit normaal. Petrus verwys na ses reaksies.

• Moenie verbaas wees nie. Moenie verbaas wees oor die vuurproef waaraan julle onderwerp word nie. Dit is nie iets vreemds wat met julle gebeur nie. Dit is waar ons begin – met die waarheid.
• Vertrou op die Skepper. Jesus het vir ons gewys hoe om te ly sonder vergelding. Ons moet die reg van ons saak en onsself aan ons Skepper toeverteou.
• Moenie skaam wees nie. Maar wanneer iemand ly omdat hy ‘n Christen is, moet hy hom nie daaroor skaam nie. Ons moenie skaam wees vir Christus nie al is Hy geskruisig .
• Verheug julle. Inteendeel, as draer van daardie naam moet hy God verheerlik. Die vroeë kerk se reaksie op lyding was vreugde.
• Doen goed. Daarom moet dié wat ly omdat God dit wil … aanhou goed doen. Help ander mense.
• Verheelik God. As ons ly en ons is nie verbaas nie en ons vertrou ons Skepper; as ons nie skaam is nie en ons verheug ons in ons swaarkry; as ons goeie dade doen, wys ons dat ons skat nie in hierdie wêreld is nie. Ons wys God is ons skat en so verheerlik ons Hom.

Ons hoor dat ons in die wêreld maar nie van die wêreld is nie. Ons moet aanvaar dat die huidige kultuur teen Christene is, maar dit moet ons nie verhinder om anders te wees nie.

Ninety-five percent of knowing the will of God consists in being prepared to do it before you know what it is –  Donald Barnhouse.

Hoe verheerlik die kerk vir God?

Aan Hom wat deur sy krag in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink, aan Hom kom die eer toe, in die kerk, deur ons verbondenheid met Christus Jesus, deur al die geslagte heen tot in alle ewigheid. Amen. (Efesiërs 3:20 – 21).

In die skepping en in verlossing, in die hemel en op aarde, is die wêreld gemaak om Hom te verheerlik. Geen wonder dat Paulus bid dat God eer in die kerk sal kry. Wat beteken dit? Uit die konteks van Efesiërs is daar veral drie maniere waarop die kerk vir God kan/moet verheerlik.

1. Die kerk as ‘n lewende liggaam

Nêrens sal jy Jesus se liggaam kry nie. Hy het opgestaan en Hy lewe. Wat jy wel kry, is die lewende liggaam van Christus – die kerk. Hierdie word vir ons in Efesiërs 1:19 – 23 verduidelik. God het Christus uit die dood opgewek en laat Hom in die hemel aan sy regterhand sit. Ja, aan Hom het God alles onderwerp, Hom bo alles verhef en Hom aangestel as hoof van die kerk. Die kerk is sy liggaam, die volheid van Hom wat alles in almal vervul.

Die krag van God waarna Efesiërs 3:20 verwys, sien ons in die opstanding van Jesus uit die dood. Tydens sy kruisiging is Jesus verneder, maar in sy opstanding ontvang Hy die Naam bo alle name.

Efesiërs 1 verbind  Jesus se verheerliking met die kerk. Dieselfde opstanding wat Jesus gekry het word ook in genade aan God se kinders gegee. Die kerk is Christus se opstandingsfamilie – sy lewende liggaam. Die kerk verheerlik God deur die opstandingslewe. Lewend in Christus getuig die kerk van sy teenwoordigheid. Deur vir, in en soos Christus te leef manifesteer die kerk die opstandingslewe.

2. Die kerk is die plek van goeie werke

Efesiërs 2 sê vir ons dat verlossing nie deur goeie werke verkry word nie, maar dat diegene wat deur God se genade verlos is, sal goeie werke doen. Nee, God het ons gemaak wat ons nou is: in Christus Jesus het Hy ons geskep om ons lewe te wy aan die goeie dade waarvoor Hy ons bestem het (2:10). Hierdie werke word bepaal deur die individuele gawes wat God aan sy kinders gee.

Wat het dit met die kerk te doen? In Efesiërs 2:1 – 10  vertel Paulus van God se plan om een nuwe geloofsgemeenskap te maak. Deur sy dood aan die kruis het Hy ‘n einde gemaak aan die vyandskap en die twee met God versoen en tot een liggaam verenig (2:16). God maak nie net ‘n klomp mense bymekaar nie – Hy maak ‘n nuwe liggaam; Hy maak mense wat goeie vrugte vir Hom produseer. Soos druiwe kom hierdie vrugte in trosse – in die konteks van ‘n gemeenskap.

3. Die kerk as God se reklamebord

God het die kerk geskep om ‘n uitstalling te wees van sy krag en wysheid. Ons kan sê dat die kerk God se bemarkingstrategie is. God vertoon sy krag deur die swakkes te red; Hy vertoon sy geregtigheid deur die skuldiges te versoen; hy vertoon sy genade deur opstandiges sy vriende te maak. Paulus stel dit so: Maar nou het God die ryke verskeidenheid van sy wysheid deur die kerk bekend laat word aan elke mag en gesag in die hemelruim (Efesiërs 3:10).

Waaruit bestaan hierdie wysheid? Dit bestaan daaruit dat mense verenig word: Jood en nie-Jood, oud en jonk, swart en wit. Individue wat natuurlik nie van mekaar hou nie, word verenig in Christus. Die heerlikheid van die kerk word gesien in die mosaïek van diverse mense wat dieselfde God aanbid en wat uit eerbied vir Christus aan mekaar onderdanig is (Efesiërs 5:21). Gebeur dit word die kerk ‘n lig wat God se heerlikheid weerkaats.

Educating the mind without educating the heart is no education at all.” – Aristoteles

Jy mag die Naam van die Here nie misbruik nie

Een van die eerste pligte van ouers is om aan hulle kinders ‘n naam te gee. Soms is dit nogal ‘n moeilike taak. Maar een ding is seker: die ouers gaan aan die kind ‘n naam gee! Mense gee nie aan hulleself name nie. Dit word aan ons gegee – dit is ‘n optrede van gesag.

Merkwaardig is dat niemand ooit aan God ‘n Naam gege het nie. Hy het sy eie Naam gekies. Ons sê nie vir God wie Hy is nie … Hy sê vir ons wie Hy is. Dit is ‘n teken van soewereine gesag. Sy Naam kom voor alle ander name.

In Eksodus 3 vestig God die aandag op sy spesiale verbondsnaam Yahweh (HERE). Hierdie naam openbaar God lank voor Hy die tien gebooie aan Israel by Sinai-berg gee. By die brandende bos vra Moses wat God se Naam is. God gee dit vir hom.

Ek is wat Ek is. Jy moet vir die Israeliete sê: ‘Ek is’ het my na julle toe gestuur. Verder sê God vir Moses: “Jy moet ook nog vir die Israeliete sê: ‘Die Here die God van julle voorvaders, die God van Abraham, die God van Isak, die God van Jakob, het my na julle toe gestuur.’ Dit is ewig my Naam waarmee Ek aangeroep moet word van geslag tot geslag.” (Eksodus 3:14 – 15).

Die Naam wat God geopenbaar het, Yahweh, was sy persoonlike naam. Uit persoonlike ondervinding leer die Israeliete dat hierdie God wat sy Naam aan Moses geopenbaar het ‘n God is wat verlos.

Ons sien egter gou dat HERE meer as ‘n naam is – dit is God se identiteit. Dit is hoe die Hebreërs name verstaan het. Vir hulle was ‘n naam onlosmaaklik van die persoon. As ons die naam van God gebruik, verwys ons na die essensie van sy goddelike wese.

Die derde gebod is beide negatief en positief. Negatief: dit verbied die misbruik van God se Naam. Die Ou Vertaling sê dat ons nie die Naam van die Here ydelik mag gebruik nie. God se mense word nie verbied om sy Naam te gebruik nie. God gee juis sy Naam aan ons sodat ons persoonlik met Hom kan praat. Om Hom by name aan te roep versterk ons liefdesverhouding met Hom.

Wat God wel verbied is die misbruik van sy Naam. Ons mag dit nie ydelik of op ‘n leë manier gebruik nie. Die spesifieke misbruik wat God in gedagte het, is om dit onnadenkend te gebruik asof Hy nie saakmaak nie. God se Naam het ‘n diep geestelike betekenis.- dit is iets heilig en moet as sulks gebruik word.

As ons sy Naam misbruik ontken ons sy heiligheid. Enigeen wat dit doen, sal aanspreeklik gehou word: Die Here sal die een wat sy Naam misbruik, nie ongestraf laat bly nie. Die presiese straf word nie genoem nie, maar hier het ons ‘n ernstige waarskuwing. Om sy Naam te misbruik is ‘n direkte aanval op sy eer en heerlikheid. As God sê dat iemand wat sy Naam misbruik aanspreeklik gehou sal word, moet ons dit ernstig opneem.