Ons is moeg vir vermaak
To obey the cravings of sin is to be alive to sin; but not to obey the cravings of sin or succumb to its will, this is to die to sin – Origenes
Ons is moeg vir vermaak
Baie gemeentes skep ‘n kultuur van vermaak in hulle pogings om ‘n gemeente te bou. Maar hulle sal gou die negatiewe gevolge van hierdie benadering ondervind. Dit lei tot ‘n etos van vermaak wat deur die hele gemeente versprei. Die deelnemers aan bedienings word nou vermaaklikheidsterre. Diegene in die kerkbanke is toeskouers – betalende kliënte – wat net wag om vermaak te word.
Those big stages and flashy lights have a way of honoring te wrong presence (Cheryl Bridges Johns). Mettertyd word mense se bywoning bepaal deur die kwaliteit van die produksie, watter liedere gesing word en hoe die prediker hulle laat voel. You cannot build a church on consumers (Alan Hirsch).
As ons eredienste daarop fokus om die massas te vermaak en om te verseker dat baie mense dit bywoon, is ons van koers af. Om van ‘n lewe van vermaak te lewe is soos om van lekkers te lewe – jy sal gou honger word vir iets meer. Net so word lidmate wat op vermaak gevoed word gou wangevoed, swak – hulle kan nie meer bydra tot die lewe van die kerk nie.
Dit is tyd dat ons ons byeenkomste weer op die persoon, lewe en getuienis van Jesus fokus. Dan is dit nie meer nodig dat ons bedien moet word nie – ons kan nou ander dien. Jesus maak geloof lewend.
There is only one singularity that matters and if this singularity is in place everything else coheres. And that singularity is Christ. In everyone’s life, in the life of the church, when Christ is made the single, supreme focus—when the person of Jesus himself becomes that supreme, singular focus—then everything comes together (Leonard Sweet)