Die kerk en die stad

 

The Christian is made such, not born such – Tertullianus

 

Die kerk en die stad

Tim Keller skryf oor die kerk se betrokkenheid by die stad. Hy glo dat meeste kerke in een van vier kategorieë val.

  1. Kerk in die stad

Die kerk kom bymekaar, aanbid en volg programme vir sy lidmate. Maar afgesien daarvan dat die mense binne die vier mure van die kerk bedien word, het die kerk min of geen invloed op die stad om hom nie.

 

  1. Kerk teen die stad

Die kerk het ‘n “ons teen hulle” gesindheid. Dit kerk is goed en die stad is sleg. Die mense van die stad is sleg, terwyl die mense van die kerk goed is. Daarom moet die kermense hulle teen die bose stadsmense om hulle isoleer.

 

  1. Kerk van die stad

Die kerk het nou so ver agteroor gebuig om die kultuur te akkommodeer dat hy nie meer sout of lig vir die wêreld is nie. In die brief aan die Efesiërs sê Jesus: Maar dit het julle darem in julle guns: julle verafsku wat die Nikolaïete doen, net soos ek dit ook verafsku (Openbaring 2:6). Baie geleerdes glo dat die Nikolaïete so behep was om relevant te wees dat hulle die vermoë om anders te wees verloor het. Daarom het hulle die effek van die evangelie verloor.

 

  1. Kerk vir die stad

Hierdie kerk soek die vrede en welstand van die stad vir die verheerliking van Christus en die heerlikheid van God. Betrokkenheid by die stad kan nooit dié doelwit van die kerk wees nie Ons word opgeroep om ons naaste lief te hê, maar hierdie liefde moet ander rig op Hom wat ons eerste liefgehad het.

 

Laat julle lig so voor die mense skyn, dat hulle julle goeie werke kan sien en julle Vader wat in die hemel is verheerlik (Matteus 5:16). Hiermee herinner Jesus ons dat ons getuienis vir Hom met ons mond gepraat en met ons hande gedoen word. ‘n Kerk vol mense vir die stad doen dit.

 

 

 




Die Bybel is ‘n myn – nie ‘n museum nie

 

The gospel is the dynamic for all heart-change, life-change, and social-change. For deep change you need an encounter with radical grace – Tim Keller

 

Die Bybel is ‘n myn – nie ‘n museum nie

Hoekom moet ons die Bybel eerder as ‘n myn en nie as ‘n museum sien nie.

  • Museums is interessant

Museums is baie interessante plekke – allerhande fassinerende dinge word uitgestal. Jy beweeg van die een uitstalling na die ander, lees wat daar geskrywe staan. In die proses verbreed jou kennis. Die probleem is dat dit alles na ‘n oppervlakkige kennis van die geskiedenis of wetenskap of kuns of wat ook al lei. Selfs al is daar ‘n gids is jou verstaan steeds oppervlakkig. Die hoeveelheid tyd wat jy by ‘n uitstalling spandeer, is beperk. Jy aanvaar alles wat jy sien en lees.

 

Herhaalde besoeke help. Gereelde museumgangers kan later die uitstallings ken en kan selfs intelligent oor hulle praat. Alles bly egter meerendeel oppervlakkig.

 

  • Myne is verrykend

Vir mynwerkers is die kennis wat hulle het nie net interessant nie, maar lewensbelangrik. Hulle brei nie net hulle kennis uit nie, hulle soek ‘n skat. Kennis is vir ‘n spesifieke rede: sulke kennis lei tot ‘n fortuin. Myne probeer rykdom uitgrawe. Hulle grawe; hulle soek oral rond; hulle kyk intensief; hulle kap en bestudeer rotse. Ons praat nie nou van ‘n middaguitstappie nie. Mynbou is toegewyde en volhardende werk. Ure word gespandeer in ‘n klein gebied terwyl jy versigtig soek. As jy nie versigtig kyk nie, mag jy dalk ‘n skat nie raaksien nie.

 

  • Skatte vir diegene wat grawe

Die Bybel, soos ‘n museum, is fassinerend. Ons kan baie sommer so oppervlakkig leer. Maar die Bybel is ook so verrykend soos ‘n myn. As ons begin grawe en dinge ondersoek kom ons af op wonderlike dinge wat ons nie vantevore raakgesien het, af. Kyk na die verhale in die Bybel. Hoekom is daar so baie verhale in die Bybel? As ons hierdie verhale soos uitstallings in ‘n museum lees, bly ons kennis oppervlakkig. As ons ons egter begin ingrawe – soos mynwerkers – sien ons hierdie verhale is vol skatte. Daar is baie meer in hulle as wat ons aanvanklik gesien het. God begrawe rykdomme in die Bybel wat ‘n myner maar nie ‘n museumganger sal ontdek nie.

 

  • Dinge nie gesien nie

As dit by die lees van die Bybel kom, is ons nie dikwels museumgangers nie? In Matteus 13:44 lees ons die kort gelykenis van die skat wat in die saailand begrawe is. Ons moet gaan soek daarvoor.

 

Ons moenie museums afkraak nie – hulle dien ‘n belangrike rol, maar as dit by die lees van die Bybel kom, moet ons eerder soos myners en nie soos museumgangers wees nie. Daar is baie skatte begrawe in die Bybel – ons moet net grawe om hulle te kry.

 

 




Hoekom het ek vertroue nodig?

 

“In God there is no hunger that needs to be filled, only plenteousness that desires to give.” ~ C. S Lewis

 

Hoekom het ek vertroue nodig?

Vertroue beteken dat jy met jouself tevrede is – jy het alles wat jy vir die huidige omstandighede nodig het. Ek sê dit nie omdat ek gebrek ly nie, want ek het geleer om my onder alle omstandighede te behelp. Ek weet wat armoede is en ek weet wat oorvloed is; Van alles het ek ondervinding; om genoeg te hê om te eet sowel as om honger te ly, om oorvloed te hê sowel as om gebrek te ly. Ek is tot alles in staat deur Hom wat my krag  gee (Filippense 4:11 – 13). Daar is ‘n versekering om die lewe se laagtepunte en ook die hoogtepunte te ervaar. Paulus se versekering is God se krag.

 

Tevredenheid is om jou huidige situasie, al is dit hoe sleg, te neem en te erken dit is nie lekker nie, maar om nooit te sê jy kan dit nie hanteer nie. Jy mag bang wees, maar jy is nooit wanhopig nie. Paulus sê dat daar onbeperkte hulpbronne is. As jy sê dat jy dit nie kan hanteer nie, maak jy nie van hierdie hulpbronne wat Christus tot jou beskikking gestel het, gebruik nie.

 

Vertroue beteken my fondament is stabiel en sterk. Nou kan ek myself begin uitdaag. Onseker mense daag nie hulleself uit nie. Security is mostly a superstition. It does not exist in nature, nor do the children of men as a whole experience it. Avoiding danger is no safer in the long run than outright exposure. Life is either a daring adventure or nothing – Helen Keller. As onsekerheid veroorsaak dat ons nie kan groei nie, eindig ons met ‘n oninteressante lewe.

 

Volgende keer gaan ons kyk hoe vertroue ons as leiers help.

 




Voel gemaklik met ander mense

 

We are too prone to engrave our trials in marble and write our blessings in sand. —C.H. Spurgeon

 

Voel gemaklik met ander mense

Dit is maklik en gou om in ‘n groep agter te kom watter mense invloed het. As daar een kenmerk is wat mense motiveer en oortuig om jou leiding te volg, is dit vertroue. As jy vertroue met leiding en sukses in die verlede kan kombineer, het jy ‘n kragtige kombinasie. Dit is moontlik vir iemand om te weet waarheen hy op pad is, maar hy het net nie die vertroue om ander te oortuig om hom te volg nie. Vertroue is aansteeklik. Julle geloofsvertroue moet julle dus nie prysgee nie: dit hou groot beloning in (Hebreërs 10:35).

 

Die mense met wie ons assosieer het ‘n groot invloed op ons vertrouensvlakke. Mense om ons bou ons vertroue op of breek dit af. Mense wat ander se vertroue afbreek, sien altyd die negatiewe kant van ‘n saak raak. Christene gaan deur tye van toetsing; hulle wonder of God werklik in elke behoefte kan voorsien. Dit is dan maklik om in jou vermoëns te begin twyfel. Maar vertroue hou ‘n groot beloning in. Dit is baie moeilik vir diegene wat nie in hulleself glo nie om geloof in ander te hê.

 

Volgende keer gan ons verder kyk na hoekom ons vertroue nodig het.