It is all very well to look at the bright side of things, but it is very difficult to think either poets or anyone else quite believe all they say, when they sing very loudly in praise of poverty. – Erasmus

Bid vir jou broer

John Hyde was ‘n sendeling in Indië. Hy is in 1912 oorlede. Hy was bekend as “Biddende Hyde.” Hy sê dat die grootste les wat God hom nog ooit oor gebed geleer het, was toe hy vir ‘n ander pastoor in Indië gebid het. Hierdie pastoor het baie probleme in Indië veroorsaak.

Hyde begin sy gebed met: “O, God, U ken hierdie broer, hoe …” Hy wou sê “koud” toe ‘n stem vir hom gesê het: “Wie aan Hom vat, vat aan my oogappel.” (Dit verwys na Sagaria 2:8). Hyde was hewig ontstel, val op sy knieë neer en bely sy eie sonde. Toe bid hy: “Vader, wys vir my watter dinge mooi en goed is in my broer se lewe.” Toe onthou Hyde skielik watter opofferings daardie man vir God gemaak het; hoe hy alles gelos het vir Christus; hoe hy vir Christus gely het. Hy dink aan die baie jare wat hierdie man onder baie moeilike omstandighede in die koninkryk van God gewerk het. Hyde onthou sy toewyding aan sy vrou en familie. John Hyde spandeer daardie dag sy gebedstyd met die Here deur Hom te loof vir sy broer se geloof.

Kort daarna reis Hyde om hierdie pastoor te  sien. Daar leer hy dat hierdie man pas ‘n geestelike vernuwing ondervind het.

God se oorweldigende liefde vir ons wat ons beskerm, na Hom toe terugtrek en ons hernuwe, is die wortel van God se jaloesie vir ons. Hy sal ons nie laat gaan nie, want ons is kosbaar vir Hom.

“Radical obedience to Christ is not easy … It’s not comfort, not health, not wealth, and not prosperity in this world. Radical obedience to Christ risks losing all these things. But in the end, such risk finds its reward in Christ. And he is more than enough for us.” ~ David Platt

‘n Goeie gewete is ‘n opgevoede gewete

Ons kyk nou na die eerste kenmerk van ‘n gewete wat die wêreld kan verander.

Gewete is nie net iets negatief – dit sê vir ons as iets verkeerd is – nie. Dit beskuldig ons nie net as ons iets verkeerd gedoen het nie. Gewete is ook iets positief – dit vertel vir ons wat die regte ding is om te doen. Ook hulle gewetens getuig daarvan wanneer hulle in ‘n innerlike tweestryd deur hulle gedagtes aangekla of vrygespreek word (Romeine 2:15). Ons gewetes kla nie net aan nie, maar spreek ook vry.

Adam en Eva het nie alleen God se opdrag gehad nie, maar ook die innerlike stemme van hulle gewetens. Tog verwerp hulle daardie kennis en gehoorsaam nie daardie stem in hulle nie. Sonde vul ons gewetens met skaamte, vrees en skuldgevoelens; sonde onderdruk die volume van God se stem in ons binneste. Gewetens is ook in die heidene teenwoordig, maar die verlies aan betroubare kennis beteken die stem is vaag en dikwels verwarrend.

Daarom is dit nodig dat ons gewetes weer opgelei word. Ons gebrek aan inligting moet deur God se inligting verplaas word.. Dit kom net deur God se woord. Alphonse De Lamartine sê: Conscience without God is like a court without a judge. Voordat Paulus op ‘n skoon gewete aanspraak maak, sê hy: Ek glo nog steeds alles wat in die wet en die profete geskrywe staan (24:14). Paulus het ‘n goeie gewete, want hy het ‘n opgevoede gewete gehad.

Baie mense sê dat hulle ‘n skoon gewete het, maar wat hulle in werklikheid het, is ‘n oningeligde gewete of ‘n onsensitiewe gewete. Maar ‘n gewete wat nie goed is nie, kan ook ‘n oorsensitiewe gewete tot gevolg het – mense kan dink iets is verkeerd as niks verkeerd is nie. In 1 Korintiërs 8 hanteer Paulus die vraag oor vleis wat aan ‘n afgod geoffer is. Daardeur word hulle gewete wat reeds swak is, verder beswaar (8:7). Alle gewetes – onsensitief en oorsensitief – moet deur die woord van God gevul en ingelig word.

Martin Luther het ‘n opstand begin deur sy gewete met die woord van God op te voed. Toe die godsdienstige supermoondheid van die dag hom daarvan beskuldig dat hy sy klein gewete teen die mag van die kerk stel, antwoord hy: My conscience is captive to the word of God. I cannot and will not recant anything for to go against conscience is neither right nor safe. Here I stand. I can do no other, so help me God.

Men never do evil so completely and cheerfully as when they do it from religious conviction. -Blaise Pascal, filosoof en  wiskundige (19 Jun 1623-1662)

Die vader en die Seun

Ravi Zacharias vertel die storie van ’n besoek aan Varanasi in die noorde van Indië. In ‘n klein kamertjie sit ‘n vader en sy seun. Hulle is besig om ‘’n sari vir ’n huwelik te maak. Hierdie is ‘n tradisionele kledingstuk wat elke bruid in Indië op haar troudag wil dra.

Die vader sit op ‘n klein verhogie met groot tolle gare van helder kleure binne sy bereik. Die seun sit op die vloer in die lotus-posisie. Voor die oë van die mense wat toekyk ontwikkel ‘n wonderlike ontwerp. Die vader maak gare van verskillende kleure bymekaar, knik vir die seun wat dan die weefspoel van kant tot kant skuif. Nog ‘n paar drade, nog ‘n knik en weer reageer die seun deur die weefspoel van kant tot kant te skuif. Die stilte word slegs af en toe verbreek deur die kommentaar van ‘n besoeker wat iets oor die finale ontwerp wil weet. In gebroke Engels probeer die vader die prentjie wat hy in sy gedagtes het, te verduidelik. Maar vergeleke met die finale produk is dit maar vaal.

Dwarsdeur die proses het die seun die makliker taak. Waarskynlik het hy maar soms verveeld gevoel. Miskien was sy rug seer of het hy krampe in sy bene gekry. Miskien het hy soms gehoop dat hy ‘n ander werk kon kry – iets meer stimulerend en vervullend. Hy het net een taak: hy moet die skuifspoel skuif s sy vader knik. Miskien het hy gehoop dat hy eendag by sy vader sou kon oorneem. Maar die hele tyd bly die ontwerp in die gedagte van sy vader wat die gare in sy hand hou.

So kyk ons ook na ons lewens uit ons beperkte menslike perspektief – ons sien nie die patroon of plan nie. Ons sien nie God se geregtigheid aan die werk nie en die lewe lyk maar vir ons deurmekaar en soms selfs onregverdig. God is regverdig en Hy is groter as hierdie lewe.

Ons mag dalk nie die volheid van sy plan vir ons in hierdie lewe ondervind nie. Ons mag dalk wonder waarom ons so swaarkry. Maar soos ‘n vakman is God besig om alles uit te werk.

Ons weet dat God alles ten goede laat meewerk vir dié wat Hom liefhet, dié wat volgens sy besluit geroep is (Romeine 8:28).

“We may speak about a place where there are no tears, no death, no fear, no night; but those are just the benefits of heaven. The beauty of heaven is seeing God.” ~ Max Lucado

My gewete – vriend of vyand?

Conscience is either the greatest friend or the greatest enemy in the world – Richard Sibbes

Jou gewete is daardie stem in jou binneste wat vir ons sê dat ons God se wil behoort te doen. As ons dit doen sal dit ons vertroos en bemoedig – al is die eksterne omstandighede pynlik. Doen ons dit nie, veroorsaak dit pyn.

In Handelinge 24 is Paulus in ‘n gevaarlike situasie. Hy is in Jerusalem gevange geneem en na Sesarea gestuur om hom teen sluipmoordenaars te beskerm. Daar verskyn hy voor Feliks, die Romeinse goewerneur in Judea. ‘n Goeie advokaat, Tertullus, was die advokaat vir die vervolging. Hy kla Paulus van drie dinge aan:

• Hy is ‘n politieke rebel.
• Hy is ‘n leier van die sekte van die Nasareners.
• Hy het die tempel ontheilig.

Hy ontken die aanklagte dat hy ‘n politieke rebel is en dat hy die tempel ontheilig het. Hy erken wel dat hy God volgens die leer van Christus dien. Hy voeg by: Daarom doen ek ook my uiterste om altyd ‘n skoon gewete voor God en die mense te hê (24:16). Maak nie saak hoeveel konings en keisers hom aankla nie, vertroos sy gewete hom.

Hierdie skoon gewete was die krag van Paulus se hele lewe. Dit verander Paulus se hele wêreld en deur hom het die hele wêreld verander. Wat is die kenmerke van ‘n gewete wat die wêreld verander?

1. Dit is ‘n opgevoede gewete
2. Dit is ‘n geoefende gewete
3. Dit is ‘n gewete wat bemoedig
4. Dit is ‘n gewete om te geniet

In die volgende blogs gaan ons verder na hierdie kenmerke van ‘n skoon gewete kyk.