Geluk en geld

 

A lie can travel half way around the world while the truth is putting on its shoes – Mark Twain

 

Geluk en geld

Die Dalai Lama moes ‘n lang reis per motor onderneem. ‘n Ryk familie het hom genooi om by hulle te kom eet. Toe hy hulle badkamer gebruik het, staan die medisynekassie oop. Hy kon nie anders om te sien wat daarin is nie: pynstillers, slaappille en kalmeerpille. Toe Daniel Coleman ‘n onderhoud met hom gehad het, vertel die Dalai Lama van sy ondervinding en voeg by:  “Many people feel money is the source of a happy life. Money is necessary, useful—but more and more money does not bring happiness.”

 

As mense genoeg geld het vir die basiese noodsaaklikhede van die lewe, bevind studies dat meer geld feitlik niks tot hulle lewensbevrediging bydra nie. Wat maak dan die verskil in ons gevoel van welstand? Navorsing bevind dat die prefrontale area van die brein (wat ons emosies bestuur) en sekere areas in die midbrein wat gevoelens soos angs en kwaad wees genereer, met mekaar verbind is. Hieruit kon navorsers bepaal wat geluk teweegbring.

  • Vinnige herstal na terugslae. Van ons hou aan bekommernisse vas en herkou hulle. Ander herstel vinnig en gee aandag aan wat volgende is. Die vinnige herstel help ons om vinnig in ‘n goeie gemooedstemming te kom.
  • Bly positief. Hoe meer negatief ons algemene siening, hoe meer pla dinge ons.
  • Deur in ons eie bekommernisse vasgevang te word, plaas ons die fokus op onsself. As ons egter aanpas by diegene om ons, sal ons agterkom dat hulle hulp nodig het. En as ons hulle help, beloon ons brein ons en ons voel goed.
  • Gedagtes wat wandel, laat ons terneergedruk voel. Gedagtes wat aandag gee aan wat nou gebeur, bevry ons van ons negatiewe gevoelens.

 

Die goeie nuus is dat hierdie areas in die brein wat ons goed laat voel, geoefen kan word. Een manier is om deernis te beoefen.

 

 




‘n Goeie dissipel

 

Christ is the only way to God, but there are as many ways to Christ as there are people who come to Him. —Os Guinness

 

‘n Goeie dissipel

As iemand agter my aan wil kom, moet hy homself verloën, sy kruis opneem en My volg (Matteus 16:24)

Jesus was baie spesifiek oor die vereistes van ‘n goeie dissipel. In hierdie teksvers noem Hy drie stappe.

  1. Hy moet homself verloën

Beteken dit nou dat ons nie mooi dinge mag besit of lekker dinge doen nie? Nee, Hy sê dat ons begeertes in lyn met sy begeertes moet wees. Ons moet ons lewe prioritiseer met God en ander in gedagte. Om onsself te verloën, moet ons na Jesus kyk en nie na ons eie vermoëns nie. Ons moet Hom vertrou as die pad vorentoe donker is; ons moet ons vrese aflê; ons moet ons sondige versoekings oorwin. Verloën my vir Hom.

 

  1. Neem jou kruis op

Ons het nou nie letterlik ‘n kruis om op te neem nie. Jesus sê ons moet sy kruis dra – sy agenda, sy roeping. Ons is die sout van die aarde en daarom moet ons die goeie nuus versprei. Ons moet Christus se ambassadeurs in die wêreld wees – ander moet Jesus in ons sien. Die boodskap en wonder van die kruis moet in ons sigbaar wees. Ons moet diegene wat nie vergifnis verdien nie, vergewe. Ons moet in genade uitreik.

 

  1. Ons moet Jesus volg

Jesus sê dat ons Hom moet volg – nie sy reëls nie. Dit is nie so maklik nie. Jesus is ons leier en elke dag moet ons Hom getrou volg. Die kultuur gaan teen ons werk. Kerkmense sal meer reëls wil skryf. Om Jesus te volg, is deel van dissipel wees – dit is dissipel wees.

 

Volg jy hierdie drie stappe in jou lewe?

 

 




Twyfel

You might preach the gospel better, but you can’t preach a better gospel – Spurgeon

 

Twyfel

Daar is ‘n universele tema wat ons almal raak: Wat kan ek glo wat ongetwyfeld waar is? Twyfel is ‘n werklikheid – ook in die lewens van gelowiges. Miskien is hulle onseker van hulle verlossing; miskien is hulle onseker oor die egtheid van die Skrif; miskien twyfel hulle soms of daar werklik ‘n God is. Word hierdie twyfelaars gered? Is die definisie van ‘n Christen nie iemand wat Jesus vertrou nie?

Daar is verskillende soorte twyfel waartussen ons kan onderskei. B. B. Warfield erken dit. Toe hy twyfel bespreek het, sê hy daar is … shades of meaning expressed by our words: perplexity, suspense, distractions, hesitation, questioning, skepticism, shading down into unbelief.” Daar is gelowiges wat soms twyfel.

Kom ons kyk na verskillende twyfelaars.

  1. Die versigtige gelowiges: Tomas

Tomas was ‘n gelowige, maar hy het tog getwyfel. Hy het nie sommer alles aanvaar wat sy vriende gesê het nie. Hy vra dieselfde bewyse wat die ander dissipels reeds gekry het voordat hulle hulle ongelooflike gevolgtrekking dat Jesus uit die dood opgestaan het, gemaak het. Die ander dissipels was ook maar skepties. In Lukas 24:36 – 39 lees ons van Jesus wat aan die dissipels verskyn. Hulle het geweldig geskrik en bang geword en gedink hulle sien ‘n gees. Hy wys hulle sy hande en voete – voel aan My en kyk.

 

Tomas hoor dit en twyfel. Natuurlik moes hy nie getwyfel het nie, want hy het tog die Ou Testamentiese Skrif gehad as ook die voorspelling van Jesus self. Hierdie oorversigtigheid kry ons by baie gelowiges. Hoe moet ons op hierdie mense reageer? Oor dié wat in twyfel verkeer, moet julle julle ontferm (Judas 22). Die kerk moet ‘n veilige plek vir versigtige gelowiges wees – ‘n plek waar hulle van onsekerheid na sekerheid kan groei. Natuurlik was die opstanding van Jesus nie so maklik om te glo nie.

 

  1. Die verwarde gelowige: Johannes die Doper

Johannes die Doper was ‘n gelowige. Hy sterf ‘n marteldood vir sy verkondiging. Jesus verwys na hom as die grootste profeet van alle tye. Het hy ooit getwyfel? By geleentheid stuur hy boodskappers na Jesus om te hoor of Hy inderdaad die Messias was. Hy was verward. Hy sit in die tronk en wag dat Jesus die Romeine op hulle plek moet sit en God se koninkryk inlei. Hy was verward. Al wat nodig was, was dat Jesus vir Johannes aan die voorspellings van Jesus herinner. Dit was genoeg vir Johannes.

 

  1. Die nuuskierige vraesteller: Nikodemus

Nikodemus was nie ‘n dissipel van Jesus toe hy Jesus ontmoet het nie (Johannes 3). Hy besoek Jesus een nag om vrae aan Hom te stel. Anders as die ander Fariseërs probeer hy nie vir Jesus ‘n strik stel nie. Hy was nuuskierig en het probeer om te verstaan. Jesus reageer deur hom te onderrig. In Hoofstuk 7 verdedig Nikodemus vir Jesus teenoor die Fariseërs. By die kruisiging is hy een van die mense wat Jesus se lyk vir die graf voorberei. As ‘n nie-gelowige opregte vrae het oor die Skrif of die Christelike leer – oor hoe kan hierdie dinge waar wees – moet ons nie te skepties wees nie, maar eerder die Skrif aan hom verduidelik. Maar ons moet onderskei tussen ‘n nuuskierige vraesteller en ‘n oortuigde aanvaller.

 

  1. Die oortuigde aanvaller: Paulus

Hierdie groep twyfel ook, maar hulle vra nie vrae om hulle verwarring op te los nie, maar om hulle twyfel verder na ander te versprei. Hulle vra vrae soos: “Hoe kan jy die Bybel glo as Matteus sê dat Judas homself opgehang het en Handelinge sê dat hy vooroor geval en oopgebars het?” So probeer hulle Christene en hulle geloof bespotlik maak. Kan hierdie mense met die evangelie bereik word? Ja, maar jy moet hulle versigtig benader. Oor dié wat in twyfel verkeer, moet julle julle ontferm. Ander moet julle red deur hulle uit die vuur te ruk. Oor ander moet julle julle met versigtigheid ontferm; en verafsku selfs die klere wat deur hulle sondige luste besmet is (Judas 22 – 23). Jy moet hulle uit die vuur ruk en keer dat jy nie self aan die brand slaan nie. Hierdie ongelowiges kan gered word – kyk net na Paulus. Hy het my krag gegee en my betroubaar geag om my in sy diens te stel, al het ek Hom voorheen belaster, vervolg en beledig. Maar God was genadig teenoor my omdat ek in my ongeloof nie geweet het wat ek doen nie (1 Timoteus 1:12 – 13).

 

  1. Die oortuigde afvallige: Himeneus

Hierdie is ‘n tragiese kategorie. Om lewendig dood te wees, is gevaarlik en aansteeklik. So ‘n persoon was deel van die familie van God, maar het toe afvallig geword – finaal. Wanneer mense een keer deur God verlig is, die hemelse gawe ontvang en deel gekry het aan die Heilige Gees, die goeie woord van God leer ken het en die kragte van die toekomstige wêreld ondervind het en dan nogtans afvallig geword het, is dit onmoontlik om hulle weer tot bekering te bring. In hulleself kruisig hulle immers weer die Seun van God en maak Hom in die openbaar tot ‘n bespotting (Hebreërs 6:4 – 6). Jy kan nie die evangelie met hulle deel nie; jy kan nie aan hulle die liefde van God wys nie; jy kan hulle nie vertel van die impak van die Heilige Gees nie – hulle het dit reeds geproe en gesien … en verwerp. God kan natuurlik steeds ‘n wonderwerk doen, maar vanuit ‘n menslike siening is daar niks meer wat ‘n mens vir hulle kan doen nie.

 

In 1 Timoteus 1:19 – 20 lees ons van Himeneus: Hou vas aan die geloof en behou ‘n goeie gewete. Omdat sommige hulle gewete onderdruk het, het hulle geloof skipbreuk gely. Onder hulle is daar Himeneus en Aleksander, wat ek aan die Satan oorgegee het, sodat hulle daardeur kan leer om God nie te laster nie. Ons lees later weer van hom: En hulle woorde sal voortvreet soos kanker. Onder hulle is daar Himeneus en Filetus, wat van die waarheid afgedwaal het deur te sê dat die opstanding alreeds plaasgevind het. Daardeur vernietig hulle die geloof van sommige (2 Timoteus 2:17 – 18).

 




Hoekom moet ons bid?

A teacher who is attempting to teach, without inspiring the pupil with a desire to learn, is hammering on a cold iron. –Horace Mann, onderwyshervormer

 

Hoekom moet ons bid?

In die vorige blog het ons gekyk na vir wie ons moet bid en waarvoor ons moet bid. Ons kom nou by ‘n volgende vraag: Wat dryf ons om te bid? Die motivering vir ons gebede vir die wêreld is God se passie vir die wêreld. Paulus noem in 1 Timoteus 2:3 – 6 drie verskillende aspekte van sy teologiese motivering vir gebed.

  • Ons bid, want God wil hê dat alle mense gered word. Sodra ons vir alle soorte mense bid, kom ons hart in lyn met God se hart. Dit beteken nie dat alle mense gered sal word nie. Ons word net deur genade en geloof in Jesus Christus gered. Dit beteken nou nie dat God se begeerte – die redding van alle mense – gedwarsboom word nie. God is soewerein oor alle dinge. Nou weet ek dat U tot alles in staat is en dat U kan uitvoer wat U besluit (Job 42:2). Ons moet ons verantwoordelikheid en God se soewereiniteit saam sien – nie altyd so maklik nie. Wat hierdie woorde wel beteken, is dat God alle mense liefhet.
  • Ons bid, want God verdien die eer van alle mense. Daar is immers net een God. ’n Eenvoudige stelling met ‘n groot betekenis. Daarom verdien God die lof van alle mense. Daar is buiten My geen God nie; net Ek is ’n God wat regverdig is en red. Kom na My toe dat julle gered kan word, almal op die aarde, want Ek is God, daar is geen ander nie (Jesaja 45:21 – 22). Ons vergader saam met ander gelowiges en verklaar dat daar net een God is. Ons sing dit; ons glo dit; ons bid dit. Dit is die hart van die Ons Vader-gebed: Ons Vader wat in die hemel is, laat u Naam geheilig word. Ons verlang dat God verheerlik word.
  • Ons bid, want Christus het gesterf sodat mense gered kan word. Daar is net een Middelaar tussen God en die mense, die mens Christus Jesus wat Homself as ‘n losprys vir almal gegee het. Hy het die prys vir ons verlossing betaal. Jesus is uniek – Hy is die volmaakte Middelaar, want Hy kan beide God en die mensdom verteenwoordig – Hy is volkome God en volkome mens. Jesus is ook uniek in wat Hy vir ons gedoen het – Hy gee Homself as losprys vir ons alhoewel Hy self sonder sonde was.

 

Soos ons bid vir alle mense, verkondig ons die evangelie aan alle mense. Ons weet dat God wil hê dat alle mense gered moet word en  dat Hy waardig is om geloof te word en dat Christus vir ons verlossing gesterf het – daarom moet ons hierdie goeie nuus met mense deel.